Facebook
Poczta
Forum
Sklep
Logowanie
Dodaj
zdjęcie
Wydrukuj
zdjęcie

Od 1996 roku Foto-Kurier
jest jedynym polskim
przedstawicielem
panelu fotograficznego
stowarzyszenia EISA

SZUKAJ

Vivitar 450/SLD - artykuł opublikowano w Foto-Kurierze 5/1993

Firma Vivitar została założona w Hollywood w 1938 roku przez niemieckich imigrantów Maxa Pondera i Johna Besta pod nazwą Ponder & Best, Inc. Początkowo zajmowała się dystrybucją produktów fotograficznych. Wraz z modyfikacją oferty zaszła konieczność zmiany nazwy firmy na Vivitar Corp. Pod tą marką pojawiły się własne aparaty, lampy błyskowe i obiektywy. 

Vivitar 450/SLD jest solidnym aparatem, wszystkie dźwignie i przyciski wykonane są z metalu w sposób estetyczny i funkcjonalny. Na początek warto opisać rozmieszczenie poszczególnych elementów sterujących. Na lewym brzegu górnej płyty korpusu (patrząc od strony obiektywu) znajduje się dźwignia do przesuwania filmu, która równocześnie naciąga migawkę. Po prawej stronie dźwigni umieszczony jest spust migawki. Centrycznie do spustu wbudowane jest ramię, które można ustawić w dwóch położeniach. Czarny indeks ramienia, położony na przeciwko czerwonej litery „L”, informuje o zablokowaniu spustu migawki. Ustawiając dźwignię w tej pozycji możemy zabezpieczyć się przed przypadkowym włączeniem światłomierza i naświetleniem nowej klatki filmu. Przesunięcie indeksu na przeciw czarnej litery „A” oznacza, że spust migawki jest odblokowany. Pomiędzy dźwignią naciągu filmu a spustem migawki znajduje się licznik zdjęć, który automatycznie kasuje wskazania po otwarciu tylnej ścianki aparatu. Pomiędzy spustem migawki a pryzmatem umieszczone jest pokrętło czasów migawki. Aparat został wyposażony w doskonałą, mechaniczną migawkę COPAL SQUARE zbudowaną z metalowych lamelek o pionowym przebiegu. Pracuje ona w przedziale od 1/1000s do 1s plus „B” a synchronizacja z lampą błyskową jest realizowana przy 1/125 s (czas ten wyróżniony jest napisem w czerwonym kolorze). Pierścień do nastawiania migawki służy również do nastawiania czułości filmu. Aby ustawić odpowiednią wartość należy unieść go do góry i przekręcić w odpowiednią stronę. Czułość filmu można zmieniać w przedziale 25 - 3200 ASA (15 - 36 DIN) z krokiem 1 DIN. 



Na pryzmacie pentagonalnym znajdują się sanki do lampy błyskowej. Po jego prawej stronie są centrycznie umieszczone: pierścień do nastawiania rodzaju pomiaru światła oraz dźwignia powrotnego przewijania filmu. Otwarcie tylnej ścianki aparatu następuje po wyciągnięciu do góry (do oporu) dźwigni. Na prawym skraju górnej płyty znajduje się wskaźnik informujący o umieszczeniu kasety z filmem w aparacie. Jeśli w aparacie znajduje się film to wskaźnik ma kolor czerwony. Przy wyjętym filmie jest on biały. Z lewej strony dźwigni powrotnego przewijania umieszczona jest kontrolka stanu baterii. Naciśnięcie przycisku umiejscowionego na tylnej ściance aparatu, na wysokości kontrolki powoduje, że gdy bateria jest dobra to kontrolka świeci czerwonym światłem. Jeśli bateria jest wyczerpana lub włożona nieprawidłowo, to kontrolka oczywiście nie świeci się.

Na przedniej płycie aparatu, po lewej stronie obiektywu, znajduje się ramię mechanicznego samowyzwalacza, który opóźnia naświetlenie zdjęcia o ok 8 sek. Pomiędzy dźwignią samowyzwalacza a obiektywem umieszczony jest przycisk pozwalający otworzyć przysłonę obiektywu zamkniętą w czasie pomiaru światła.

Na prawej bocznej ściance są dwa kontakty do podłączenia lampy błyskowej. Kontakt oznaczony czerwoną literą „X” służy do podłączenia elektronicznej lampy błyskowej. Lamp posiadających tzw. gorącą stopkę nie trzeba podłączać kablem, ponieważ sanki do lampy umieszczone na pryzmacie posiadają odpowiednie styki. Na tylnej, ruchomej pokrywie aparatu znajduje się kieszeń na fragment pudełka aktualnie naświetlanego filmu. Przed włożeniem do kieszeni tekturki z opakowania filmu można sprawdzić w tabelce umieszczonej na pokrywie, jaką czułość filmu DIN-ASA należy nastawić odpowiednim pierścieniem (który jest opisany tylko jednostkami ASA).


Na dolnej ściance znajduje się zakręcana komora baterii, gniazdo do mocowania statywu i przycisk powrotnego przewijania filmu. 

Mocowanie obiektywu.
Obiektywy mocowane są na standardowy gwint M42x1. Wprawdzie nie jest to najnowsze rozwiązanie ale przy odrobinie szczęścia można kupić nieco starsze obiektywy znanych firm z gwintowym mocowaniem. Niestety starsze obiektywy nie mają wielowarstwowych powłok przeciwodblaskowych. Można też stosować np. obiektywy wyprodukowane przez VEB PENTACON lub też rosyjskie. Te ostatnie, choć na ogół bardzo tanie, nie są najlepszej jakości. 

Celownik, pomiar odległości. 
W celowniku, w centralnym miejscu matówki umieszczony jest pierścień z mikrorastrem. Kręcąc pierścieniem obiektywu do nastawiania ostrości doprowadzamy do „zniknięcia” wzoru rastra - wówczas mamy nastawioną prawidłowo odległość. Powierzchnie pryzmatu pokryte warstewką srebra powodują, że obraz widziany w celowniku jest jasny i nastawianie ostrości na matówce nie sprawia żadnych kłopotów. Po prawej stronie matówki znajduje się igła wychyłowa światłomierza oraz znaki + (prześwietlenie) i - (niedoświetlenie). 

Pomiar światła. 
Aparat wyposażony jest w dwa niezależne fotorezystory CdS. Ustawienie pierścienia nastawiającego rodzaj pomiaru światła na indeks „S” pozwoli na punktowy pomiar warunków ekspozycji. Element pomiarowy umieszczony jest w centralnym miejscu matówki i obejmuje 3% jej powierzchni na wysokości pierścienia z mikrorastrem. Przestawienie pokrętła na indeks „A” pozwoli na integralny pomiar światła. Pomiar światła jest dokonywany po uprzednim naciągnięciu filmu przy roboczej wartości przysłony. Uruchomienie światłomierza następuje po częściowym wciśnięciu spustu migawki. Wówczas igła wychyłowa, znajdująca się początkowo poniżej znaku - , wskaże jakie zmiany przysłony należy wykonać, aby zdjęcie było odpowiednio naświetlone. Po zakończeniu pomiaru, jeśli nie zwolnimy migawki, przysłona obiektywu pozostanie zamknięta do wartości roboczej pomiaru. 

Zakres pracy światłomierza. 
Zakres pracy fotorezystorów CdS zawiera się w przedziale 2-18 EV dla filmu o czułości 100 ASA przy użyciu obiektywu f/1.4. 

Samowyzwalacz. 
W dowolnej kolejności naciągamy film i przesuwamy do oporu dźwignię samowyzwalacza, który jest uruchamiany spustem migawki. Najdłuższy czas odmierzany przez migawkę wynosi 1 sek. Jeśli zamierzamy naświetlać zdjęcie dłużej, to pierścień czasów otwarcia migawki nastawiamy na „B” a mechaniczny wężyk spustowy wkręcamy w gniazdko umieszczone w trzpieniu spustu migawki. Przy długich ekspozycjach otwartą migawkę można zablokować (po wciśnięciu spustu) przy pomocy pierścienia umieszczonego centrycznie ze spustem migawki przez przestawienie go z pozycji „A” w pozycję „L”. Przesunięcie dźwigni w przeciwnym kierunku powoduje zamknięcie migawki. 

Aparat wyposażony jest w nieco odmienny, niż zwykle stosowane, system sterowania pracą przysłony. Po naciągnięciu filmu przez naciśnięcie spustu migawki do połowy włączamy światłomierz, który mierzy światło przy zamkniętej przysłonie. Jeśli nie zwolnimy migawki i puścimy spust, to światłomierz wyłącza się (igła opada poniżej znaku -), zaś przysłona automatyczna obiektywu pozostaje zablokowana przez mechanizm korpusu. Można ją otworzyć przyciskiem znajdującym się między obiektywem a samowyzwalaczem. Zwolnienie migawki powoduje, że przysłona otwiera się całkowicie. Taka organizacja pracy początkowo może wydawać się nieco dziwna. Częściej aparaty wyższej klasy wyposażone są w dźwignię zamykającą przysłonę do roboczej wartości (niezależnie od pomiaru światła) w celu sprawdzenia, czy zadana przysłona zapewnia odpowiednią głębię ostrości. Dźwignia ta nie jest sprzężona ze spustem migawki. Jednak już po zrobieniu kilku filmów można się do tego przyzwyczaić i nie nastręcza to żadnych kłopotów.

Aparat nie posiada ergonomicznych uchwytów ale doskonale „leży w ręku”. Jedyny ujemny punkt w porównaniu z popularnymi małoobrazkowymi lustrzankami jednoobiektywowymi to według mnie długi ruch dźwigni naciągania filmu.

Dane techniczne:
Typ: małoobrazkowa lustrzanka jednoobiektywowa 
Mocowanie obiektywu: gwint M42x1 
Migawka: metalowa, COPAL SQUARE, o pionowym przebiegu; zakres pracy 1/1000s - 1s + „B”, czas synchronizacji z  lampą błyskową 1/125s (X) 
Samowyzwalacz: mechaniczny, z opóźnieniem ok. 8s 
Pomiar światła: TTL, dwa niezależne fotorezystory CdS; pomiar punktowy i integralny
Zakres pracy fotorezystorów CdS: 2-18 EV dla 100 ASA z obiektywem f/1.4 
Zakres czułości filmu: 25-3200 ASA 
Celownik: obejmuje 93% pola widzenia, powiększenie x 0.81 dla obiektywu 55mm f/1.4; w celowniku widoczna jest igła wychyłowa światłomierza 
Zasilanie: jedna bateria rtęciowa 1.35 V np. Mallory RM-675 lub odpowiedniki 
Wymiary (bez obiektywu): 97mm x 146mm x 52mm 
Masa (bez obiektywu): 725g 

Witold Karczmarek

Od redakcji: firma Vivitar od początku lat dziewięćdziesiątych była obecna w Polsce poprzez spółkę Euro-Color która ogłosiła upadłość w maju 2005 roku. Vivitar Corp została zakupiona 21 listopada 2006 r. przez Syntax-Brillian Corp (elektronika użytkowa – monitory LCD, itp), a następnie 21 sierpnia 2008 r. przez Sakar International (elektronika użytkowa – aparaty cyfrowe,odtwarzacze MP3, akcesoria).





 
data dodania: 18-08-2010
 
godzina dodania: 01:30
 
odsłon: 4429
powrót na stronę główną »

fotografia

Komentarze

zostaw komentarz

sortuj według daty: rosnąco | malejąco

Artykuł nie był jeszcze komentowany.
Zostaw swój komentarz właśnie teraz.
powrót na stronę główną »



Zobacz także:

fotografia
Zoom-Nikkor Auto 43-86 mm f/3,5 – „Perła z lamusa” – artykuł opublikowany w F-K 12/2000
fotografia
Leica IIIb – „Perła z lamusa” – artykuł opublikowany w Foto-Kurierze 11/2000
fotografia
Nikon SP – „Perła z lamusa” – artykuł opublikowany w Foto-Kurierze 8/2000


 
cofnij przenieś na początek strony
Wszelkie prawa zastrzeżone www.foto-kurier.pl  © 2000-2024. (0.126) / 0.113

Strona została zoptymalizowana w przeglądarkach: Mozilla Firefox > 3, Chrome, Internet Explorer > 7 oraz Opera. Polecana rozdzielczość ekranu 1280 x 1024

Polityka plików cookies   |