Leica R7 - artykuł opublikowano w Foto-Kurierze 6/1993

Leica R7 została zaprezentowana po raz pierwszy podczas targów Photokina'92 w Kolonii. Zastąpiła ona wprowadzony w 1987 roku model R5. Aparat jest wspaniałą, profesjonalną kamerą o szerokim, uniwersalnym zastosowaniu.

Leica R7 to jednoobiektywowa lustrzanka małoobrazkowa sterowana mikroprocesorowo z elektronicznie sterowaną migawką i wielofunkcyjną automatykę. Jej metalowa migawka o przebiegu pionowym dozuje czasy w trybach automatycznych bezstopniowo, w zakresie od 16 s do 1/2000 s. W trybie ręcznym ustawianie czasów w odstępach połówkowych w przedziale od 4 s do 1/2000 s. Aparat posiada czas mechaniczny 1/100 s dla przypadku, gdyby baterie zawiodły. Ten sam czas otwarcia migawki jest równocześnie czasem synchronizacji z lampą błyskowę. Nastawienie „B” służy jak w innych kamerach do uzyskania dowolnie długich ekspozycji.

Kamerę wyposażono w możliwości pracy w automatykach z preselekcją czasu i przysłony, programowaną oraz całkowicie ręczne ustawianie warunków ekspozycji. Tryb pracy programowanej zasługuje na szersze omówienie. Otóż jest on zmienny ponieważ istnieje możliwość przesuwania nomogramu programu. Jeżeli ustawimy wartość przysłony na jej największą wartość (najmniejszy otwór), a pokrętło czasów migawki w położeniu odpowiadającym czasowi 1/30 s, który jest jednocześnie oznaczony literkę „P” to uruchamiamy w ten sposób program w wersjii podstawowej. Zmieniając teraz ustawienie czasu na krótszą jego wartość np. 1/250 s przesuwamy nasz program w kierunku „szybszych” czasów. Jest to idealne rozwiązanie w przypadku fotografowania obiektów w ruchu (np. sport). Jeśli natomiast nastawimy czas dłuższy niż 1/30 s uzyskujemy w ten sposób większą kontrolę nad głębią ostrości. W celowniku mamy przez cały czas informację o ustawionej wg. przesuniętego nomogramu programu przysłonie i odpowiadającemu jej czasowi, który wcale nie musi się pokrywać z jego wartością nastawionę. W ten sposób uzyskujemy pełną kontrolę nad ekspozycję.

Leica R7 to kamera z wewnętrznym pomiarem oświetlenia (TTL) realizowanym w sposób selektywny (częściowy) oraz uśredniony z uwypukleniem środka pola. Pomiar selektywny jest ograniczony do koła o średnicy 7 mm w oznaczonym centrum celownika. Odpowiada to około 4.5 % kadru formatu 35 mm. Pomiar oświetlenia realizowany jest zarówno przy pełnym otworze przysłony z obiektywami Leica R, jak i przy przysłonie roboczej z obiektywami , które nie posiadają automatycznej przysłony. Sposób dokonania pomiaru oświetlenia jest zależny od trybu pracy jaki zastosujemy, i tak: w całkowicie ręcznym nastawianiu jest on realizowany w sposób selektywny; przy preselekcji czasu oraz w automatyce programowanej jest to pomiar uśredniony z uwypukleniem środka pola; w trybie preselekcji przysłony możliwe jest zastosowanie obydwu typów pomiaru.

Elementem pomiarowym jest fotodioda krzemowa zabezpieczona przed przypadkowymi promieniami światła w dolnej części aparatu. Przy pomiarze selektywnym, przed fotodiodę automatycznie umieszczany jest kondensor pozwalajęcy na odczyt z wycinka kadru.

Leica R7 posiada pamięć pomiaru oraz korekcję wartości ekspozycji. Ta pierwsza działa jednak tylko przy preselekcji przysłony i wybraniu selektywnego pomiaru oświetlenia. Wartość ekspozycji zostaje zablokowana w momencie naciśnięcia na spust migawki do wyczuwalnego oporu i utrzymuje się do chwili zwolnienia przycisku. Korekcja ekspozycji wynosi od -3 do +3 EV w odstępach co pół wartości.

Aparat wyposażony jest w automatyczny odczyt kodu DX w zakresie od ISO 25/15 do ISO 5000/38. Możliwe nastawienie ręczne czułości w przedziale od ISO 6/9 do ISO 12800/42. Bardzo reklamowaną przez firmę cechę jest wszechstronność systemu TTL-Flash. Pomiar natężenia błysku jest tu realizowany w sposób uśredniony z uwypukleniem środka pola. Do jego pomiaru, podobnie jak w przypadku pomiaru światła zastanego zastosowano drugą fotodiodę krzemowę.

Funkcjonowanie całości opiera się na systemie dedykacyjnym SCA 300 czy 500 i adapterach SCA 351 oraz 551. W trybie manualnym lampa daje pełną energię błysku a fotografujęcy dobiera czasy z przedziału od 4 s do 1/90 s. Czasy krótsze są automatycznie redukowane do wartości 1/100 s. Przy preselekcji przysłony, czasie"B" i symbolu"100" automatycznie jest ustawiany czas 1/100 s. Przy preselekcji czasu można ustawić czasy od 4 s do 1/90 s (synchronizacja z długimi czasami otwarcia migawki) i w ten sposób rozjaśnić sobie np. przedni plan przy fotografii o zmierzchu. Czasy krótsze tak jak poprzednio są przełęczane na 1/100 s. W automatyce programowanej automatycznie ustawiany jest czas otwarcia migawki 1/100 s i czas trwania błysku jest sterowany przez system TTL-Flash kamery - zależnie od poziomu natężenia światła zastanego - tak aby naświetlić zdjęcie prawidłowo przy pomocy światła lampy błyskowej czy też tylko doświetlić cienie. Przy użyciu lampy błyskowej możliwa jest korekcja ekspozycji w tym samym zakresie co przy fotografowaniu w świetle zastanym.

Celownik. Ze względu na swoją jasność i wielkość jest jednym z najlepszych, spotykanych we współczesnych kamerach. Jest on wyposażony w bardzo dobrą do wielu celów informację. Przy pomocy wyświetlacza LED kamera informuje o: użyciu programu, automatycznie dobranym czasie (wyświetlacz 7 cyfrowy), automatycznie dobranej przysłonie (przy preselekcji czasu i automatyce programowanej), gotowości lampy do błysku i poprawności naświetlenia (z systemem dedykacyjnym), doświetleniu cieni i uaktywnieniu pamięci pomiaru. Również widoczna jest w celowniku nastawiona na obiektywie przysłona, której wartość w przypadku słabych warunków oświetlenia jest podświetlana. Leica R7 posiada również w celowniku system ostrzeżeń przed popełnieniem błędów przez fotografujęcego: użycie korekcji ekspozycji, wskaźnik słabych warunków naświetlenia, prześwietlenie i niedoświetlenie, brak nastawienia na najmniejszą wartość przysłony podczas pracy w jej automatyce (program i preselekcja czasu), konieczność zmiany czasu przy jego preselekcji ze względu na nie zmieszczenie się w zakresie dostępnych przysłon, różnica pomiędzy wprowadzonym ręcznie nastawieniem czułości filmu a odczytem przy pomocy kodu DX, przed użyciem kodu DX dla filmu go nie posiadajęcego lub gdy brak jest filmu w aparacie w ogóle oraz o „słabych” bateriach. Informacja w celowniku utrzymuje się przez 12 s od ostatniego dotknięcia któregokolwiek z przycisków włęczajęcego aparat tzn. spustu migawki czy selektora trybu pracy kamery.

Jak przystało na aparat profesjonalny tej klasy Leica R7 ma możliwość wymiany matówek (5 rodzajów) oraz podnoszone lustro. Przy wielokrotnej ekspozycji licznik nie zmienia wartości. Możliwe jest naświetlenie jednej klatki bez ograniczeń i nawet z urzędzeniami do transportu automatycznego błony. Kamera posiada dźwignię służęcą do przymknięcia przysłony do jej wartości roboczej dzięki czemu można obserwować jak rozkłada się głębia ostrości w kadrze.

ciąg dalszy artykułu na następnej stronie...

1 2 » ostatnia »