fot. Łukasz Kasprzycki. 04.08.10, Warszawa, Krakowskie Przedmieście, przed pałacem prezydenckim, obrońcy krzyża. Ciekawostka: odległość 79 cm. Wejście w tłum nie pozwoliło mi na ogniskową 35 mm więc trzeba było użyć szerszego kąta.

Foto-Kurier: Jak robić dobre zdjęcia reportażowe?
Łukasz Kasprzycki: Wow! Takie pytanie na początek... Nie wiem jak robić dobre zdjęcia reportażowe. Czy moje prace to dobre zdjęcia reportażowe? Wiem tylko, że trzeba poczuć otoczenie. Śmiech, zabawa, łzy, rozpacz, obojętność, nienawiść, życzliwe spojrzenie, wyczucie dobrego momentu - wydaje mi się, że to są rzeczy, które pozwolą na to, aby uchwycić ten właściwy moment. Trzeba obserwować. Choć przypadek w dobrym zdjęciu też się zdarza i nie wyklucza go z grona „tych właściwych” kadrów.

Łukasz Kasprzycki

Fotografia od 2003 r. stała się częścią mnie, chociaż kłócimy się ze sobą jak stare dobre małżeństwo. Człowiek i szukanie opowieści o nim są tematem głównym, przez co nawet zwykłe zdjęcia z wakacji zamieniają się w krótki reportaż... Fotografia = zabawa + to coś niedoścignionego...

F.K.: Czy rejestrowanie pełnych emocji kadrów wiązało się z niebezpieczeństwem czy groźbami np. rozbicia sprzętu?
Ł. K.: Oczywiście, że tak. Wchodząc w tłum ludzi z szerokokątnym obiektywem nigdy nie wiadomo, co może się przytrafić. Choć jeżeli jest to zgrabna „stałka” to jakoś mniej drażni niż duży Nikkor 24-70 mm f/2,8, ale to i tak rosyjska ruletka. Zastrzyk adrenaliny jest momentalny i sprawia, że idzie się dalej, a z opracowanym tematem w głowie jest już dużo łatwiej ogarnąć całe otoczenie. Miałem sytuację, gdzie machano mi ręką przed obiektywem, jak też takie, gdzie w moim kierunku leciały epitety lub insynuacje, że jestem z Faktu, Wyborczej czy TVN. Zdarzyła się nawet ręka machająca pochodnią. Wielkie zdziwienie na twarzach pojawiało się gdy, mówiłem, że zdjęcia robię dla siebie. Jednak więcej miałem sytuacji, gdy po powiedzeniu „Dzień dobry, czy mogę zrobić zdjęcie?”, otrzymywałem ciepły uśmiech i pozwolenie.

fot. Łukasz Kasprzycki. 10.04.2011, Krakowskie Przedmieście, Warszawa. Zgrabna, ładnie rysująca i ostra 35 sprawdza się idealnie do takich portretów w reportażu.

F.K.: Skoro już jesteśmy przy sprzęcie to: czym fotografujesz?
Ł. K.: Aktualnie fotografuję Nikonem D700, ale swoją przygodę z fotografią zaczynałem od Zenita TTL. Na tym aparacie pierwszą rolkę filmu zrobiłem bez działającego światłomierza (bo nie było włożonej baterii), przy zerowej wiedzy na temat fotografowania. Ku mojemu zdziwieniu zdjęcia wyszły. Później już udało mi się zdobyć brakujący element i aparat miło pomagał mi w robieniu kolejnych ujęć. Gdy mój brat kupił sobie Nikona F65 to mu go podbierałem (z czasem ten analog stał się moją własnością). Dokupiłem sobie do niego Nikkora AF 50 mm f/1,8D i taki zestaw był dla mnie jak lizak dla dziecka. Oczywiście był czas, kiedy nie miałem własnego aparatu i było wtedy ciężko, ale z pomocą (a raczej z wolnym sprzętem do użyczenia) przyszli moi znajomi. Miałem przyjemność fotografować Minoltą X700, Minoltą Dynax 7, ale też Canonem A70, Nikonem D50, Canonem EOS 350D czy 400D. Z ciekawostek: pierwsza fala poważniejszej fascynacji i chęci robienia zdjęć przypadły na sprzęt Canon MV630 czyli cyfrową kamerę, którą oprócz filmowania można było robić zdjęcia. Wreszcie przyszedł czas na własny aparat i był to Nikon D80. Teraz, tak jak pisałem, fotografuję D700 i z pomocą przychodzą mi cztery obiektywy ze stajni Nikkora: 24-70/2,8G, wspomniany wcześniej Nikkor 50/1,8, i jeszcze dwa stałoogniskowe 85/1,8D i 35/1,8G (bardzo lubię połączenie pełnej klatki i 35/1,8). Komplet zamyka niezniszczalna lampa SB-800.

fot. Łukasz Kasprzycki. Pierwszy dzień wiosny nad wisłą 21.03.2010. „Szkło” które lubię 85 mm f/1,8. Umożliwia uzyskanie ostrego obrazu od f/2,2, a przy dobraniu odpowiedniej odległości od „obiektu” względem przysłony plastyka obrazu zaskakuje za każdym razem.

F.K.: A jaki byłby dla Ciebie sprzęt marzeń?
Ł. K.: Sprzęt marzeń, heh… taki, który się nie psuje od użytkowania. A tak poważniej…to, co aktualnie mam jest tym czego chciałem, czyli można nazwać to sprzętem marzeń (co nie znaczy, że czasem po głowie nie chodzi mi jakieś 70-200/2,8).

fot. Łukasz Kasprzycki. EuroPride 17.07.10 - Warszawa, ten Pan przeszedł przez całą paradę na sam jej początek cały czas trzymając uniesiony w górze „slogan”.