„Zenit staruje” jest pierwszą wystawą Stowarzyszenia Twórczego „Zenit". Ma ona miejsce na terenie Bazy Zbożowej - ośrodka kultury powstałego w 2005 roku na terenie dawnej bazy transportowej Milicji Obywatelskiej. Autorzy prezentowanych zdjęć są ludźmi młodymi o swieżym spojrzeniu na otaczajacą rzeczywistość.

Fot Paweł Chmielewski

„Domki 2" Pawła Chmielewskiego - to dokument obrazujący interior jednego z największych w Europie zbiorowisk „małej architektury” - kieleckich ogródków działkowych. „Ludzie" Tomasza Kozłowskiego - to wizerunki osób i sytuacji w przestrzeni miasta, rzadziej krajobrazu ukazujące postaci w ciekawych, często zaskakujących konfiguracjach. „Portrety" Agnieszki Łuczyńskiej - powstałe w Brazylii, Hiszpanii i Egipcie ukazują ludzi w sytuacjach bardzo subtelnych.

Autorzy o zdjęciach:

Tomasz Kozłowski: Zbiór zdjęć z różnych miejsc, z różnych okresów, które, mam nadzieję, że coś łączy. Zwyczajni ludzie, zwyczajne sytuacje, ale kadrem wyrwane ze swego otoczenia, z kontekstu budzą refleksję („Jeszcze bliżej”, „Zaczarowany dorożkarz”), czasem uśmiech („Morze jest dla wszystkich”, „Przymruż oko”). Przy odrobinie wyobraźni widza mogą powstać nowe historie jak w fotografii „Zmowa” lub „Przynęta fotografa”, rodzą się pytania: „Skąd ten śnieg”, „Porównajmy”. Proponuję zatrzymać się przy wybranym zdjęciu i dopowiedzieć, co było przed, co będzie po ukazanej chwili… Poza fotografiami „Krzyż Pański”, "Człowiek jak pomnik” gdzie zależało mi na uwypukleniu detalu, postaci nie ingerowałem obróbką cyfrową – jedynie kadr ma tworzyć nowy obraz.

Paweł Chmielewski: Przez kilkanaście miesięcy zajmowałem się dokumentacją zjawiska „małej architektury” terenu ogródków działkowych. W Kielcach mamy niezwykły fenomen – największy na terenie Polski, a jak podają niektórzy również Europy zwarty kompleks działkowy. Architektura altanek, domków, wiat – to niesamowity dowód na zmieniające się mody i style oraz przede wszystkim na zaradność i pomysłowość Polaków, którzy budowali „coś z niczego”. Ta mieszanina stylów i koncepcji jest równieŜ dokumentem ostatnich 40 lat (najstarsze domki pochodzą z przełomu lat 60.). Ten skromny wybór zdjęć „małej architektury” i jej otoczenia pozwala – mam nadzieję – spojrzeć na materialne elementy „pracowniczych ogródków działkowych” jako właśnie na kulturowy fenomen. A w nieskończoność można klasyfikować, wskazywać nurty, style i wpływy jakimi kierowali się ich twórcy.

Agnieszka Łuczyńska: Portret w mojej fotografii był i jest tematem przewodnim. Prezentowane zdjęcia powstały w 2005 roku w Anglii, Hiszpanii, Brazylii i Egipcie. Łączącym elementem portretowanych jest emigracja. Świat się zmieniał a wraz z nim ja i moje upodobania, jedno nie – patrzenie i widzenie drugiej istoty. Kiedy człowiek śpi, modli się, kontempluje ukochanego – powstaje cisza, dziwna forma niewinności i to ona właśnie jest szalenie inspirująca i wypełniająca . Portrety powstały podczas medytacji czarnej buddystki, ramadanu, świąt Bożego Narodzenia w Brazylii, zabawy w madryckiej kawiarni, remontu mieszkania w Londynie.