Drzewo na otwartej przestrzeni nie znajduje się przypadkowo. Ktoś je zasadził. Może mężczyzna, który powinien. Jeszcze dziecko. Z domem trudniej, mimo reklam, żeby mieć marzenia, bo to nie jest ciężka praca.

Wernisaż: 18.01.2011, godz. 18,30



Często jeżdżę pociągiem do Warszawy. Zawsze mam coś do czytania, ale wolę patrzeć przez okno. Na trasie, na pustych łąkach, stoi niekiedy pojedyncze drzewo. Czekam na nie. Prześmiewcy filmów francuskiej nowej fali mówili, że są to filmy o tym, jak drzewo stoi, ale facet siedzi godzinę nad filiżanką kawy. Najstarszy zapis o drzewie jaki znam to fraszka Kochanowskiego „Na lipę” Gościu siądź pod mym cieniem a odpocznij sobie. Fraszka renesansowa, ale ten gościu jakiś współczesny.

Współcześni Zieloni potrafią przykuć się do drzewa, albo siedzieć na nim, żeby chronić przyrodę przed budowlanymi barbarzyńcami. Kiedy widzę z jaką łatwością w moim ulubionym Kazimierzu Dolnym wycina się wiekowe drzewa, też chętnie bym się przykuł, albo skuł komuś gębę.Mieszkanka Krakowa /to brzmi lepiej niż krakowianka/ Cecylia Malik włazi na drzewa, aby zostać fotografowana. Po jej akcjach pozostają tylko zdjęcia, bo później schodzi na ziemię. Inaczej niż Baron Drzewołaz z książki Italo Calvino, który spędził pewnie cale życie na drzewach, poróżniwszy się z ojcem.

Alain de Botton w książce „Sztuka podróżowania” zauważył: Narysowanie drzewa wymaga co najmniej dziesięciu minut wytężonego skupienia; najładniejsze nawet drzewo rzadko zatrzymuje przechodniów na dłużej niż minutę. I tak oto, powoli, zbliżam się do fotografii Cezariusza Andrejczuka, poświęconej drzewom. Panuje przekonanie, że gęstość farby na obrazach impresjonistów zachowała woń pastwisk i stawów. Podobnie chce zrobić, za pomocą fotografii, autor wystawy.. Wynalazł metodę, aby drzewa zostały na zdjęciach intensywniej i dłużej. Jeanloup Sieff powiedział, że kobiety i drzewa są dowodem na istnienie Boga. Cezariusz Andrejczuk na razie zajął się drzewami. Ruchańce.

Aleksander Błoński.

Cezariusz Andrejczuk - urodzony w 1966 r. w Białymstoku, absolwent UW oraz PWSFTv i T,
fotograf, operator i reżyser filmów niezależnych. W latach 1984-96, podróżując po świecie,
fotografował architekturę starożytną i arabską. W latch 1990-98 realizował filmy dokumentalne i eksperymentalne oraz był autorem zdjęć i montażystą kilku krótkometrażowych fabuł,  m.in. Fikcyjnych Pulpetów (pastisz Pulp Fiction). W 1997r., wspólnie z Kobasem Laksą, wyreżyserował film fabularny Sceny z użycia, nagradzany na festiwalach kina niezależnego.  W latach 1995-2000 zajmował się fotografią aktu. W latach 1998-2005 pracował nad projektem fotograficznym Obrazy znad Narwi i Biebrzy, kreując nowy wymiar fotografii przyrodniczej  w Polsce. Zdjęcia z tego projektu były publikowane w magazynie i albumach National Geographic oraz w dwóch albumach autorskich: 100 obrazów znad Narwi Wydawnictwa Buffi (2007r.) oraz Biebrza National Geographic (2008r.). Od 2004 roku pracuje nad projektem Ruchańce,  przesuwając granice fotografii w stronę „fotomalarstwa”. Mieszka w Białymstoku. 

Wystawy indywidualne:
2002 - Przelotni biebrzańcy goście, Galeria BOK, Białystok
2004 - Obrazy znad Narwi i Biebrzy, spektakl fotograficzno-muzyczny w Filharmonii Podlaskiej
2005 - (e)motions, Mała Galeria ZPAF/CSW, Warszawa
2007 - Ruchańce, Galeria Fotart, Szczecin
2007 - Obrazy znad Narwi, Muzeum Podlaskie, Białystok
2008 - Ruchańce, Galeria Samorządowa, Białystok
2009 - Ruchańce, Galeria Sztuki Współczesnej, Kielce