Tajwan to niewielka wyspa o kształcie liścia, położona zaledwie 160 km na południowy wschód od Chin. Wyspa ta usytuowana jest w miejscu, gdzie zachodzą na siebie płyty geologiczne, tworzące rodzaj tarasów, stąd i obecna nazwa – Tajwan, czyli “Wyspa Tarasów”. Inną nazwą dla Tajwanu wymyśloną przez Portugalczyków w 1517 roku była “Ilha Formosa”, co oznacza "Piękna Wyspa". Portugalia jako pierwszy z krajów kolonialnych zarządzał Tajwanem. Następnie, w wieku XVII rządy sprawowała Holandia, a pod koniec tego stulecia władzę przejęła chińska dynastia Qing. Napływająca w tym czasie ludność mandżurska z Prowincji Fujian opanowała w większości wyspę, budując na niej nową tajwańską społeczność. Po długotrwałej dominacji cesarstwa, pod koniec XIX wieku okupację Tajwanu rozpoczęła Japonia. Zakończyła ją wraz z przegraną w II wojnie światowej, ale burzliwe losy kraju na tym się nie skończyły. W 1949 roku Tajwan zdecydował się uniezależnić od Chin, które według postanowień z Jałty miały być jego suwerenem. Narodowym bohaterem został Chiang Kaishek – lider Kuomintangu, czyli Partii Narodowców, który doprowadził do utworzenia Chińskiej Republiki (Republic of China), wprowadzając kraj na drogę kapitalizmu.

Trudno jednoznacznie powiedzieć, co jest główną atrakcją wyspy. Dla jednych może być nią przyroda, dostarczająca wspaniałych wrażeń dzięki egzotycznym roślinom, łańcuchom górskim zajmującym większość wyspy, czy lazurowemu morzu. Dla innych będzie nią dalekowschodnia kuchnia pełna niepowtarzalnych smaków i zapachów lub bogate zbiory sztuki chińskiej, zgromadzone chociażby w Muzeum Pałacowym. Unikalny klimat tego miejsca tworzą również jego mieszkańcy, bardzo życzliwi i uczynni, a przy tym nieprzeciętnie pracowici i ambitni.

Na wystawie zaprezentowane są fotografie poświęcone najciekawszym i najpiękniejszym miejscom na Tajwanie. Ich wyjątkowość kryje się nie tylko w naturalnym, jak i stworzonym przez człowieka pięknie, ale również w ich historii. Są one bowiem świadkami wielu wydarzeń, dziejących się dookoła nich zmian, a jednak trwają i opowiadają takim językiem, jakim rozmawia z nimi nasza wyobraźnia.