Wojciech Jerzy Has - Mistrz i wizjoner

Autor wystawy:
Do kiedy: 27.04.2011
Miejsce prezentacji: Hol Kamienny Urzędu Miasta Krakowa

Ulica: Plac Wszystkich Świętych 3-4 ,
Miasto: Kraków,

Wojciech Jerzy Has uznawany jest za jednego z największych w dziedzinie kina „magów ekranu”. Zrealizował 14 filmów pełnometrażowych. Wszystkie były adaptacjami utworów literackich. Muzeum Historii Fotografii zaprasza na otwarcie wystawy „Wojciech Jerzy Has – Mistrz i wizjoner”. Prezentowanie na wystawie fotografie przekazane zostały w darze przez p.p. Wandę Ziembicką - Has oraz Alinę Skarżyńską, pochodzą ze zbiorów Muzeum.

Wernisaż: 30.03.2011, godz. 12

Wojciech Jerzy Has swoją przygodę z kinem zaczynał w tym samym okresie co Wajda, Kutz i Kawalerowicz, ale podczas gdy jego sławni koledzy, wspomagani przez Munka czy Różewicza, w kolejnych filmach zadziornie lub romantycznie wadzili się z wojenną rzeczywistością, Has pozostawał na uboczu.

W pierwszym, w „Pętli” ujawnił swoją ekranową obsesję: czas, który jak zwykle u niego płynie nierównomiernie i nie jest liczony wskazówkami licznych zegarów. Podobnym językiem opowiedziane są kolejne filmy: „Pożegnania” wg Dygata, „Wspólny pokój” wg Uniłowskiego czy „Rozstanie” wg Żylińskiej.

Nieco w innej poetyce utrzymane jest „Złoto”, twórczo nawiązujące do gatunku filmu produkcyjnego. Z kolei „Jak być kochaną” wg K. Brandysa i „Szyfry” wg A. Kijowskiego wpisują Hasa w inną perspektywę. „Psycholog ekranu” stojący do tej pory z dala od zagadnień „kodu polskości”, poruszanych w filmach jego rówieśników z formacji Szkoły Polskiej, postanowił dokonać destrukcji mitów narodowej tradycji, co udało mu się głównie dzięki obsadzeniu Z. Cybulskiego w rolach antybohaterów polemizujących z kreacją Maćka Chełmickiego z „Popiołu i diamentu”. Następnie Has stworzył swoje największe dzieło: trylogię, ze względu na wizyjność, nazywaną „oniryczną”, która składa się z „Rękopisu znalezionego w Saragossie” wg J. Potockiego, „Lalki” wg B. Prusa, i „Sanatorium pod Klepsydrą” wg B. Schulza. Kolejnymi jego produkcjami były „Nieciekawa historia” wg A. Czechowa, „Pismak” wg. W. Terleckiego, „Osobisty pamiętnik grzesznika … przez niego samego spisany” wg moralitetu romantycznego poety szkockiego J. Hogga oraz „Niezwykła podróż Baltazara Kobera” wg. F. Tristana.