Wystawa „K-Pool i Spółka” to kolejny premierowy projekt w Galerii Fotografii pf. Tytuł ekspozycji Nicolasa Grospierre’a nawiązuje do jednej z architektonicznych utopii – opowieści o fikcyjnym basenie unoszącym się na wodzie, opublikowanej przez Rema Koolhaasa w książce „Delirious New York” (1978). Zestawiając utopijny basen z rzeczywistą architekturą modernistyczną ZSRR-u, Grospierre dokonuje skontrastowania fikcji i prawdy w architekturze.

Historia tego basenu rozpoczyna się od projektu anonimowego studenta, zaprezentowanego w Moskwie w 1923 roku. Podczas prac nad jego prototypem zauważono zaskakującą prawidłowość – synchronicznie pływający w basenie ludzie mogli wprawić go we wsteczny ruch, zamieniając architektoniczny obiekt w statek dryfujący w wybranym kierunku. Złowieszcza atmosfera stalinowskiego reżimu lat 30. zmusiła architektów-pływaków do podjęcia decyzji o ucieczce, do której ten pływający basen został wykorzystany. 40-letnia podróż przez Atlantyk zakończyła się dotarciem do Nowego Jorku w 1976 r. 



Szymon Piotr Kubiak w tekście do katalogu w ten sposób wiąże historię Koolhaasa z fotografiami Grospierre’a: „Dotarcie pływającego basenu do celu wielkiej podróży to ostatnie wydarzenie słodko-gorzkiej opowieści Koolhaasa. Co stanie się z jej bohaterami? Czy dane im będzie spełniać młodzieńcze ideały na nowej ziemi? Wystawa Nicolasa Grospierre’a tworzy wizualny zapis historii, (re)konstruuje potencjalny obraz fikcyjnego wehikułu, ale i dokumentuje relikty rzeczywistości, która umknęła utopijnym zamorskim uciekinierom. Naszym oczom ukazują się quasi-archaiczne pseudogrobowce i rakietopodobne wieże, ale i opustoszałe blokowiska, wyschłe akweny oraz przygnębiająco puste wnętrza awangardowych pałaców dla ludu.” Głównym akcentem wystawy jest aksonometryczny fotomontaż, będący wizualizacją opisanego przez Koolhaasa basenu. „Pływający basen to fotomontaż powstały z innej materii: na przedstawienie ekspresyjnej platformy, prującej niezidentyfikowaną przestrzeń, złożyły się fragmenty założenia sportowo-wypoczynkowego, zrealizowanego przez Morrisa Lapidusa w latach 1958-1960 przy nowojorskiej Kosciusko Street. Ten betonowy park rozrywki z dwoma zbiornikami wodnymi i charakterystycznym meblem miejskim w kształcie piramidy wzniósł w ubogiej części Brooklynu syn rosyjskich emigrantów, który budową tzw. K-pool spełnił swe marzenia o naprawianiu świata”.

Nicolas Grospierre (1975) urodził się w Genewie. Od lat mieszka i pracuje w Warszawie. Studiował w London School of Economics oraz Institut d’Etudes Politiques de Paris. Jest laureatem nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w Polsce, a także nagrody Złotego Lwa na XI Biennale Architektury w Wenecji. Jego prace były prezentowane na licznych wystawach zbiorowych i indywidualnych w wielu polskich i zagranicznych galeriach.