Informacje od organizatora:

Barbara Englender - ur. 14.01.1988 r. Mimo młodego wieku laureatka wielu konkursów fotograficznych i uczestniczka licznych wystaw zbiorowych. Ma też na koncie już trzy wystawy indywidualne:
2002 - w ramach "5 par oczu i obiektyw czyli debiuty i postdebiuty" - Jastrzębie Zdrój, Galeria Epicentrum
2003 - "Spojrzenia" - Jastrzębie Zdrój, Gimnazjum nr 8
2004 - "Jestem światłem" - Jastrzębie Zdrój , Zespół Szkół nr 1
Jest wspólorganizatorką Ogólnopolskiego Festiwalu Fotografii Otworkowej OFFO.

Dziecko w fotografii to ambitny temat. Chyba nie ma osoby fotografującej, która by nie próbowała swoich sił w tej trudnej dziedzinie. O prawdziwie artystyczny wynik nie jest łatwo. Dzieci to modele bardzo kłopotliwe. Reagują najróżnorodniej na aparat fotograficzny i tego, kto się nim posługuje. Nastroje dziecka szybko ulegają zmianie. Reakcje dzieci szybko się zmieniają w zależności od sytuacji, w jakich się znajdują. Naturalność to siła fotografii Basi. Podpatruje ale nie śledzi. Tak żywe i prawdziwe są te fotografie, podchwycone na gorąco, gdy w zapale zabawy dzieci nie zwracają uwagi na fotografującego. Dzieci szczęśliwe i te skrzywdzone przez los. Obrazy te przemawiają siłą ekspresji. To przemyślane kadry, w których zamknięta jest fotograficzna treść. Zaufanie i sympatie dzieci zdobyta przez Basię w ułamku sekundy. Obserwacji musi towarzyszyć wnikliwość spojrzenia. Chęć dotarcia do sedna zjawiska. Fotografowanie dzieci wymaga znajomości nie tylko warsztatu fotograficznego, ale umiejętności wejścia do świata dzieci. To obserwacja świata z poziomu ok.100 cm od ziemi. Tematyka dziecięca jest w fotografii niezwykle trudna i w dodatku obciążona ogromnym balastem milionów zdjęć pamiątkowo-rodzinnych. Wymaga to od fotografującego szczególnej odporności na naturalne zachwycenia urokiem małych istot.
U wielu patrzeć nie znaczy jednak widzieć. Reportażowy charakter tych zdjęć nadaje im dodatkowych cech dokumentu czasu, w którym żyjemy. Fotografia to system uniwersalnego języka. Fotografia to próba zatrzymania mijającego czasu, tego co nieuchwytne i trwa ułamek sekundy. Każda z tych fotografii to dziecinne opowieści zawierająca wiele spraw i problemów „dojrzałego" życia. Jej scenki rodzajowe zgromadzone na wystawie odbiegają od infantylnych sposobów przedstawiania dzieci. Dzieci te posiadają swoisty wdzięk. Są spontaniczne, skłonne do marzeń, beztroskiej zabawy. Fotografie te nie należą do banalnych. Są obrazem przeżyć autorki tak jak jej bohaterów. Te krótkie epizody z dziećmi w roli głównej wydobyte z gwarnych ulic, ciasnych zaułków czy wiejskich podwórek posiadają własną narrację, czasem anegdotę. Wrażliwość autorki pozwala oddać świat dzieci subiektywnie, a zarazem przemawia do naszych uczuć. Wzrusza, pozwalając zobaczyć nam to, co sama zaobserwowała. Fotografie te przepełniła mieszaniną uczuć jakie przynosi nagłe wspomnienie. Wspomnienie naszego dzieciństwa.
Paweł Janczaruk

opracowała: A.S.