Informacje od organizatora:

Wystawa czynna od 15 listopada - 12 grudnia 2008

Zdjęcia prezentowane na wystawie to wybór prac z kilku podróży, do Nigru, Etiopii, Jemenu czy Indii. To pogranicze fotoreportażu, portretu,fotografii ulicznej. Fotoreportaż interesuje mnie jako rejestracja klimatu, nie jako dokumentacja wydarzeń, jako okno na świat istniejący trochę poza czasem wyznaczanym kolejnymi wojnami,kryzysami. Podróże w przestrzeni są dla mnie substytutem podróży w czasie, zaś zdjęcia substytutem malarstwa, najważniejsze w tym wszystkim jest jednak doświadczenie drugiego człowieka, bez niego nic nie miałoby sensu. Rzadko które ze zdjęć jest więc pozbawione ludzkiej, choćby symbolicznej obecności. Najczęściej to zwykli ludzie, czasem ludzie marginesu, dziwacy, narkomani, włóczędzy, ten świat mnie wciąga, w nim widzę życie...
Światosław Wojtkowiak, ur. 1979 Absolwent poznańskiej Akademii Ekonomicznej, kierunek handel zagraniczny, magister nauk o zarządzaniu, których to nauk nigdy nie zastosował w życiu, bo współpracę ze światem korporacji zakończył zanim ją jeszcze zaczął. Jeszcze na studiach rozpoczął podróże po kuchniach i restauracjach Wielkiej Brytanii, aby zarobione tak pieniądze wydać na półroczny pobyt na Karaibach, w celu nagrywania afrochrześcijańskich rytuałów i codziennych dźwięków na Jamajce i Haiti.(www.karaiby.reggaenet.pl) Później pomysły kolejnych wypraw zaczęły narastać w lawinowym tempie(...). Fotografia pojawiała się w tym wszystkim powoli, w pewnym sensie jako powrót do dawnych graficznych zainteresowań, wskrzeszenie dawnej pasji rysowania komiksów, w gruncie rzeczy tak samo tworzenie obrazu, tylko innym narzędziem. Dźwięk i muzyka musiały ostatecznie ustąpić, ostatnie z nimi związane doświadczenie to wyprawa z grupą muzyków do Maroka i granie imprez w górskich czy pustynnych wioskach. Z czasem turystyka stopniowo też schodziła na dalszy plan, trudno ją bowiem pogodzić ze snuciem opowieści, zwłaszcza opowieści o brudnych, zapomnianych miejscach ziemi i ludziach z marginesu. Przeplatając włóczęgę ze zleceniami koniecznymi dla zarobienia na chleb, autor tej wystawy od trzech mniej więcej lat przemierza gorące tropiki, ziemie spalone słońcem, w poszukiwaniu obrazu, zaspokajając nie do zaspokojenia głód
podróży, głód innego, egzotyki rozumianej nie jako palmy i kolorowe zwyczaje, ale inny stan umysłu.

opracowała: A.S.