Wadim Kaczan: Fotofragmenty
18 sierpnia - 12 września

Organizator informuje: 

Vadim KACZAN urodził się w 1958 roku w Zaladynie w województwie Brzeskim. Wykształcenie wyższe. Mieszka i pracuje w Mińsku. W latach 1982 – 1991 oraz 2003 – 2007 uczestniczył w 110 wystawach zbiorowych, w tym okresie przygotował 21 wystaw indywidualnych pokazywanych w Danii, Ukrainie, USA, Rosji, Litwie, Łotwie, Francji i Białorusi. Członek Białoruskiego Stowarzyszenia „FOTOSZTUKA“, Białoruskiego Związku Grafików Projektantów oraz Związku Artystów Fotografów Rosji.

O sobie...

Wystawę, którą przygotowałem specjalnie dla polskich widzów nazwałem „FOTOFRAGMENTY“. W jej skład wchodzą prace z różnych cykli, najczęściej są to zrealizowane w przeciągu ostatnich trzydziestu lat montaże. Prace z cyklu „Fotografie minionych lat“ powstawały pod powiększalnikiem w tradycyjnym procesie bromosrebrowym, niektóre z nich podmalowywałem akwarelami. Działo się to w odległych latach osiemdziesiątych, jeszcze w czasach Związku Radzieckiego. Taka fotografia w tamtych latach była zakazana przez komunistyczną cenzurę. Nie wolno było jej pokazywać.

Kiedy nastał czas wielkich przemian w dziewięćdziesiątym roku, zdecydowałem o istotnych zmianach w swoim życiu, zrezygnowałem, wydawało mi się na zawsze, z fotografii. Zniszczyłem archiwum negatywów. Zupełnie przypadkowo ostały się nieliczne negatywy i gotowe prace, dziś pokazywane na wystawie. W życiu nic przypadkowo się nie dzieje! W 2003 roku po przeszło 15-to letniej przerwie wróciłem do pracy twórczej. Moje doświadczenia i przemyślenia wydają się, są bardzo aktualne.

Seria „Zapomniane freski mojej pamięci“ (2003) powstawała inaczej, podstawą były negatywy z lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku, skanowane i przetwarzane komputerowo. Jest to opowieść o ludziach, których fotografowałem w latach osiemdziesiątych a właściwie o rodzinie, która zupełnie nie potrafiła znaleźć się w nowej rzeczywistości, o ojcu, który zagubiony w nowych czasach, umarł jako nędzarz na ulicy. Stosowane w pracach montaże pozwalają mi w pełni przekazać moje przemyślenia o życiu i jego sensie. Wydaje mi się, że najpełniej widać to w seriach „Świat równoległy“ i „Wewnętrzne światy“, zderzając ze sobą martwe i żywe chciałem pokazać jak krótkie jest życie. W innej serii pokazuję rozważania o losach cywilizacji. W „Podwójnym portrecie“ chciałem pokazać, że choć jesteśmy różni, to tak naprawdę tworzymy nasze sedno. Nie jestem zwolennikiem jedynych technik, technologii i stylów czy specjalizacji w fotografii, choć dokumentalna fotografia jest mi szczególnie bliska. 

Z minionego stulecia w portfolio pozostały cykle: FOTOTANDEM, ŚWIĘTO MIASTA i współczesne: EGIPT, SPACER PO MIEŚCIE oraz wiele innych. Z żalem z wielu musiałem zrezygnować ze względu na szczupłość miejsca i problemy z transportem zagranicę. Być może jeszcze kiedyś znajdą się one na innej wystawie! Któż to wie?

Mińsk, lipiec 2008
Vadim Kaczan