zdj. Małgorzata Łuczyna.

Informacje od organizatora:

Wystawa otwarta od 28 do 30 kwietnia 2009 r. Galeria czynna codziennie w godz. od 10.00 do 18.00.

zdj. Jacek Złoczowski

Prezentowane na wystawie prace trojga młodych bielskich artystów sztuk wizualnych ukazują ich indywidualne spojrzenie na taniec. W kwietniu br. były też ważnym elementem projektu artystycznego pt. „Tydzień Tańca", zorganizowanego już po raz drugi przez Galerię Bielską BWA oraz Studio Tańca „Entrée" w Bielsku-Białej (28-30 kwietnia 2009). Wydarzenia „Tygodnia Tańca" - łączące taniec i sztukę wizualną, ekspresję i obraz oraz edukację - ukazywały taniec jako sztukę żywą i bardzo aktualną.
W projekcie Małgorzaty Łuczyny (fotografia) i Jacka Złoczowskiego (wideoinstalacja) pt. „Lekcja druga" tematem łączącym wszystkie plany zdjęciowe cyklu fotografii i wideo - w windzie, szafie, galerii staroci i samochodziku - jest maleńka przestrzeń. Baletnice są fotografowane i filmowane w przestrzeni zamkniętej, przedstawiane na różnym etapie rozwoju - od małej dziewczynki tańczącej w szafie, po dojrzałe tancerki potrafiące idealnie kontrolować ruch i emocje.
Punktem wyjścia dla cyklu „Lekcja druga" stał się problem ograniczenia ruchu, rozumianego zarówno jako zewnętrzne ograniczenia przestrzeni, jak i ograniczenie wynikające z cech psychicznych człowieka - barier, które sam sobie narzuca.
„Taniec zamknięty w ciasnej przestrzeni windy, czy szafy... Grupa uczennic próbujących wykonywać swoje ćwiczenia baletowe na powierzchni dwóch metrów kwadratowych, gdzie każdy ruch natrafia na przeszkodę w postaci ściany, lub ciała sąsiadującej osoby... Dla tancerek to kolejna lekcja - lekcja pokonywania ograniczeń, nie tylko tych zewnętrznych, ale także granic własnego ciała i własnych możliwości. Projekt jest też próbą odpowiedzi na pytanie - co stanowi o granicach możliwości naszego ciała? Czy ograniczenie może stać się atutem - prowokacją do przekraczania tych granic? Co sprawia, że tancerz dzięki swoim ruchom może przestrzeń kształtować i zmieniać?" - opowiadają o projekcie Małgorzata Łuczyna i Jacek Złoczowski.

zdj. Bartosz Lubicz-Gembalski

Fotografie Bartosza Lubicza-Gembalskiego przedstawiają przenikanie tańca do codzienności oraz różne aspekty świadomości i samorealizacji tancerek. - „W moich pracach lubię łączyć elementy na pierwszy rzut oka zupełnie niepasujące do siebie, cieszę się podczas ich realizacji z absurdu pewnych zdarzeń i połączeń" - podkreśla fotografik. Taniec, balet postrzega jako czystą formę, kojarzącą się tylko z latami ciężkiej pracy nad dopracowaniem każdego detalu ruchu do perfekcji, oraz z ogromnymi, pięknymi gmachami teatrów i wielkimi przedstawieniami. W cyklu „Stopniowanie" ukazuje kontrast - spokój w chaosie. Tłem jest stara ponad 160-letnia fabryka, zrujnowana w wyniku szkód górniczych i problemów finansowych, głównym motywem zaś baletnica, kobieta panująca nad ruchem, potrafiąca wyrażać emocje gestem, ubrana w jasny strój - czysty twór. - „W tym otoczeniu tancerka próbuje znaleźć widza, którego nie ma. Szuka audytorium, choć jest wyrwana poza własne naturalne otoczenie....Czy dla większości z nas balet nie jest czymś zamkniętym w gmachach teatru? Dla mnie do tej pory był...." - mówi Bartosz Lubicz-Gembalski.