Informacje od organizatora:

Wernisaż wystawy fotografii Beaty Bajno, w dniu 12 maja 2009 r. o godz. 19:00. Wystawa czynna do 28 maja.
Wystawa w ramach V Warszawskiego Festiwalu Fotografii Artystycznej 2009 r., oraz Warszawskiej Nocy Muzeów 2009.
 

Beata Bajno jest artystką trudną do jednoznacznego zakwalifikowania, jej działania na polu fotografii i grafiki wzajemnie się dopełniają; by uzyskać pełnię przekazu nie waha się sięgać do rozwiązań niestandardowych. Stąd na wystawie fotografii w Warszawskiej Galerii Schody spotkamy quasi hologramy obok tradycyjnych przedstawień fotograficznych. Wszystko po to, by lepiej wejść w interakcję z widzem, by wciągnąć Go na chwilę do pozornie wyimaginowanego świata, który przy bliższym zastanowieniu staje się bardziej rzeczywisty niż by się uprzednio wydawało.
Najnowsza wystawa fotografii Beaty Bajno „Horyzont zdarzeń" jest zapisem stanów świadomości. Artystka celowo sięga do wywodzącego się z fizyki terminu „horyzont zdarzeń" odnosząc go do świata naszej psychiki.
Dwie części wystawy to dwie strony naszej rzeczywistości. Ta dostrzegalna, i ta, która kryje się za horyzontem. Zwiedzanie zaczynamy po tej „bezpiecznej" stronie, wśród fotografii podanych w dobrze znany nam sposób. Jednak nawet wśród nich towarzyszy nam nieustanna wibracja, wyczuwalna przy pierwszych, barwnych jeszcze pracach dzięki grze koloru, która później staje się już tylko wibracją faktury by ostatecznie stać się wibracją samego światła.
Postaci na fotografiach stopniowo zanikają, wtapiając się w tło. Proces zaniku obecności trwa. W miarę tego jak po tej stronie rzeczywistości tracimy kontakt z fizycznością obserwowanej postaci, po drugiej stronie rozkwita skrzące się barwą życie zbudowane z czystej energii; z samego światła. Tam, za horyzontem zdarzeń, nasz mózg nie znajdzie oparcia w niczym realnym, tam znajdziemy już tylko światło i przestrzeń zaburzoną projekcjami wrażliwymi na nasz dotyk, na naszą obecność.
W czasie wędrówki wśród zawieszonych w powietrzu skupisk światła, nasza obecność przenika do tego na wpół realnego świata mieszając się z fantasmagoriami i wytworami innych świadomości. Stajemy się uczestnikami gry światła i świadomości, doświadczamy wielowymiarowości naszego istnienia. Ten kolejny wymiar, tworzony w naszej głowie może okazać się pułapką gdy piękno wykreowanego świata przyćmi naszą rzeczywistość w stopniu uniemożliwiającym powrót.
Pociągnięci nierealistycznymi wizjami będącymi kontrapunktem dla ciężkiej rzeczywistości możemy zapaść się w sobie , pogrążyć w stanie półsnu czyniącym nas niezdolnymi do działania. Tam wszystko jest barwne i piękne, jesteśmy tym kim tylko zapragniemy. Jedyny problem to że tam gdzie "zaczynamy być gdzie indziej" nie ma nic.

Wystawa „Horyzont zdarzeń" (Beaty Bajno) - jest zapisem stanów świadomości.
Wystawie towarzyszy nieustanna wibracja, wyczuwalna przy pierwszych, barwnych jeszcze pracach dzięki grze koloru, później staje się już tylko wibracją faktury by ostatecznie stać się wibracją samego światła. Postaci na fotografiach stopniowo zanikają, wtapiając się w tło. Proces zaniku obecności trwa. W miarę tego jak po tej stronie rzeczywistości tracimy kontakt z fizycznością obserwowanej postaci, po drugiej stronie rozkwita skrzące się barwą życie zbudowane z czystej energii; z samego światła.
Tam, za horyzontem zdarzeń, nasz mózg nie znajdzie oparcia w niczym realnym, tam znajdziemy już tylko światło i przestrzeń zaburzoną projekcjami wrażliwymi na nasz dotyk, na naszą obecność.
Powoli nasza obecność przenika do tego na wpół realnego świata mieszając się z fantasmagoriami i wytworami innych świadomości.
Wędrując po wystawie stajemy się uczestnikami gry światła i świadomości powoli odkrywając drogi na drugą stronę naszej obecności.