Prace Štěpána Grygara są ważną składową czeskiej sceny artystycznej. Szczególną popularnością cieszy się jego cykl efemerycznych, czarno-białych fotografii oraz postkonceptualna seria fotograficzna. Grygar posiada charakterystyczny i dobrze rozpoznawalny styl.

Współistnieją w nim, co najmniej od wczesnych lat dziewięćdziesiątych, dwa równorzędne podejścia: pierwsze polega na odejsciu od “czystej” fotografii, w kierunku surrealizmu i tradycji czeskiej fotografii wizerunkowej, spod znaku Jozefa Sudeka. Podejście drugie, skoncentrowane na krytyce reprezentacji nawiązuje do ideii postrukturalizmu, gdzie kategoria mimesis – odtwarzania rzeczywistosci, ustąpiła miejsca zasadzie kreacji – tworzenia rzeczywistości. 

W niedawnych pracach Grygara, pełnych jasnych, kolorowych powierzchni, zauważalna jest inklinacja artysty w stronę fotografii barwnej, sugerująca pewną – być może niezamierzoną – konfrontację ze światem malarstwa.

Prezentowane na wystawie w Galerii Pustej serie fotograficzne Grygara mają charakter sekwencji – kolejne fotografie różnią się od siebie tylko nieskończenie małymi przesunięciami, wszystkie są tak samo ważne, a rozpatrywane jako całość tworzą nową jakość – generują inne liczne wizerunki. W pracach tych artysta eksploruje problem wzajemnego wpływu poszczególnych elementów obrazu na siebie nawzajem, zwraca uwagę, że nawet minimalne zmiany kąta widzenia, czy segmentu czasu są decydujace dla relacji między elementami obrazu (dla tego czy „wspierają“, czy „tłumią“ się one nawzajem). Problematykę tę świetnie ilustruje seria Untilted [ Kolorowe światło ] z 2006 roku – planarne struktury geometryczne podkreślane przez przykuwajace wzrok kolorowe pola. Kolejna praca (równiez w formie planarnej struktury): The Wall Pulled Down (Bruksela) z lat 2006 – 2009 w zupełnie niedokumentalny sposób, wychwytująca transformacje zachodzące w dziś już nieistniejącym obiekcie z lat 70., wskazuje na ważną cechę konceptualnej i postkonceptualnej fotografii: artysta nie przestrzega żadnych uprzednio określonych zasad “chwytania” obiektu (równa odległość, równe naświetlanie, itd.); lecz, przeciwnie: uzyskuje wrażenie głębi poprzez dokonywanie minimalnych przesunięć kąta ujęcia. W Zielonej Serii, Grygar choć wydaje się być bardziej rzeczowy – w sensie identyfikacji zobrazowanego obiektu (pudełko) – nadaje przestrzeni niemal transcendentny charakter.

Swoimi pracami artysta sprowadza CZAS – tak istotny dla tradycyjnej fotografii, do kategorii ilościowych (czas jako względna ilość sekwencji). Parafrazując Deleuze’a jest to czas wyimaginowany i niestały.

Wernisaż: 7.07.2010, godz. 17

Štěpán Grygar urodził się w 1955 roku w Pradze. Jest absolwentem Wydziału Filmowego i Telewizyjnego Akademii Muzycznej w Pradze (FAMU), a obecnie profesorem tej Uczelni (kieruje zakładem Fotografii artystycznej). Artysta zorganizował blisko 40 wystaw indywidualnych (m.in. W Pradze, Brnie, Bratysławie, Wrocławiu, Monachium, Besançon, Londynie czy w Houston) oraz brał udział w kilkuset wystawach grupowych. Jego prace są częścią licznych ważnych europejskich i amerykańskich kolekcji.