Imprints/Odciski, 1969-1970

Autor wystawy: Elżbieta Tejchman
Do kiedy: 28.08.2010
Miejsce prezentacji: Galeria Asymetria

Ulica: Nowogrodzka 18 A m 8.(4 p) ,
Miasto: 00-511 Warszawa,
strona www: www.asymetria.eu

Imprints/Odciski to unikalny w polskiej sztuce cykl fotografii poświęcony męskiemu ciału, powstały pod koniec lat 60. XX wieku. Seria ta była prezentowana na wystawie indywidualnej Elżbiety Tejchman w Galerii Współczesnej w 1971 roku, a także w wyborze na słynnym pokazie Fotografowie poszukujący; trzy zdjęcia opublikował miesięcznik Fotografia. Prace te, podobnie jak reszta dorobku mieszkającej za granicą fotografki, są mało znane i praktycznie nie funkcjonują w opracowaniach dotyczących polskiej historii fotografii.

Elżbieta Tejchman "sportretowała" ciało swojego partnera - artysty Wojciecha Wawrzonowskiego, zestawiając zbliżenia fragmentów ciała, z ich bezpośrednimi odciskami na materiale światłoczułym (później przefotografowanym). Analityczne, ale też zmysłowe prace Tejchman wpisują się nie tylko w medialne poszukiwania ówczesnej neoawangardowej fotografii, są również kolejnym niezwykłym śladem rewolucji seksualnej i intymnej, która prawie nieświadomie odcisnęła się na polskiej sztuce neoawangardowej przełomu lat 60. i 70.

(z tekstu Pawła Leszkowicza)

Wernisaż: 15.07.2010, godz. 19

Czterdzieści lat temu

Na wystawie pokazano akty męskie, wykonane w latach 1969-1971 przez mieszkającą obecnie w Londynie Elżbietę Tejchman, a odnalezione niedawno przez Karolinę Lewandowską. Przyzwyczajeni jesteśmy do aktów kobiecych, ukazujących piękno formy ciała kobiecego. W męskich aktach Elżbiety Tejchman nie ma estetyzmu. Forma ciała ludzkiego jest zakłócona owłosieniem. Elżbieta idzie raczej w kierunku erotyzmu, pomimo, że na jej obrazach nie widać ani twarzy, ani genitaliów modela. Wystawa obejmuje dwa rodzaje aktów, różniących się technika wykonania. Akty wykonane w zwyczajny sposób za pomocą aparatu fotograficznego i drugie, dające tytuł wystawie: zwilżone wywoływaczem męskie ciało znajduje się w styku z naświetlonym papierem fotograficznym. Miejsca styku zostają wywołane, obraz utrwala się i płucze. I odmiana tej metody.: w styku z naświetlonym papierem znajduje się męskie ciało, pokryte warstewką potu i tłuszczu. Po włożeniu tego papieru do wywoływacza, tłuszcz przeniesiony z ciała na papier uniemożliwia wywołanie się miejsca styku. Otrzymujemy jasny obraz na ciemnym tle. Dodajmy, że te akty Elżbiety można uważać za zapowiedź mody na akty męskie, wykonywane przez kobiety, bardzo popularnej w Europie Zachodniej w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych.

Wojciech Tuszko