Auschwitz - co ja tu robię?

Autor wystawy: Mikołaj Grynberg
Do kiedy: 26.09.2010
Miejsce prezentacji: Galeria Pauza

Ulica: Floriańska 18/5, II piętro ,
Miasto: Kraków,

Wernisaż: 6.08, godz. 20

OPIS PROJEKTU
projekt Mikołaja Grynberga osnuty jest wokół cyklu fotografii: portretów osób odwiedzających Miejsce Pamięci Auschwitz-Birkenau oraz zdjęć obejmujących architekturę byłego nazistowskiego obozu koncentracyjnego;
czarnobiałe zdjęcia portretowe w założeniu są niewyraźne i poruszone, co nadaje im uniwersalną wymowę; pomysł na realizację projektu pojawił się po wielokrotnych wizytach Mikołaja Grynberga w Auschwitz-Birkenau i obserwacjach innych odwiedzających; celem artysty jest wejście w relacje z innymi odwiedzającymi, traktując przestrzeń byłego obozu Auschwitz-Birkenau jako swoisty induktor emocji. Dzięki temu pragnie zrozumieć własną dojmującą potrzebę ciągłych powrotów do Miejsca Pamięci.

Na projekt „AUSCHWITZ - CO JA TU ROBIĘ?” złożą się:
publikacja albumowa;
wystawa fotografii;
program edukacyjny;
portal/ strona www.

WYJĄTKOWA WARTOŚĆ PROJEKTU
cytaty z rozmów Mikołaja Grynberga z odwiedzającymi Auschwitz wzbogacają warstwę fotograficzną. Dlaczego odwiedzili Miejsce Pamięci, co nimi kieruje? artysta, poprzez kontakt z innymi, sam staje przed wyzwaniem tytułowego pytania…

- Przyjeżdżam tu bardzo regularnie.
- Dlaczego?
- Bo to jest największy cmentarz na świecie. Bez nawet jednego nagrobka.

--
- Przyjechałam tutaj, by tego doświadczyć.
- Czego?
- By się skonfrontować.
- Z czym?
- Z emocjami! Nie rozumiesz?
- Rozumiem. Sam robię to samo.
- Trzeba tu przyjeżdżać.

--
- Oni tu robili normalne interesy?
- Kto?
- Niemcy! Wykorzystywali wszystko, nawet włosy. Wszystkie wojny to polityka i biznes.
- Przyjechałeś tu, żeby to zobaczyć?
- Okazało się, że czuję straszną złość na to, że nie uczymy się na własnych doświadczeniach.

--

- Dlaczego ludzie z okolicznych miasteczek pozwolili na to, co tu się wydarzyło?
- Myślisz, że oni mogli coś zrobić?
- A nie?
- A ty co myślisz?
- Jestem na nich zły!

--

- Przyjechałem tu, by zrozumieć, jak ludzie mogli zrezygnować z walki o swoją godność.
- I zrozumiałeś?
- Wstydzę się, że tak myślałem.

--
- Wiesz, że to wszystko wydarzyło się pod czyimś nosem?
- To lepiej czy gorzej?
- W sumie to wszystko jedno, ale musimy uważać na to, co się wokół nas dzieje.
- Znaczy, że teraz będziesz bardziej uważał?
- Nie wiem jak.

--
- Gdyby mi ktoś opowiedział, w jakich warunkach żyli więźniowie, nigdy bym nie uwierzyła. A teraz nie wiem jak w to uwierzyć.

--
- Mój dziadek przeżył ten obóz.
- Żyje jeszcze?
- Tak.
- Wie, że tu przyjechałaś?
- Wie.
- Coś ci powiedział przed wyjazdem?
- Tak, żebym obejrzała, co mam obejrzeć i bym starała się nic nie poczuć.
- I co, posłuchasz tej rady?
- Tak, bo inaczej nie dam tu rady.

--