Wśród prac, zaprezentowanych na wystawie, znajdują się zarówno obrazy fotograficzne, będące swego rodzaju kontynuacją dawnego nurtu, zapoczątkowanego po 1890 roku w sztuce fotograficznej, zwanego piktorializmem, jak też prace ukazujące nowatorskie podejście ich autorów do fotografii artystycznej.
Ekspozycja, oprócz walorów artystycznych, niewątpliwie posiada walor edukacyjno-historyczny, nawiązując wprost do spuścizny polskich i zagranicznych fotografików XIX i początków XX wieku. Walor poznawczy pojawia się tu w zakresie odkrywania na nowo oraz kontynuowania i zachowania dawnych, tradycyjnych metod fotograficznych. Metody te polegają na własnoręcznym tworzeniu przez autora unikatowych, niepowtarzalnych dzieł na granicy grafiki warsztatowej i fotografii.
Zaprezentowane prace wykonane są w technikach alternatywnych w stosunku do powszechnych dzisiaj wydruków z drukarek atramentowych i ploterów, a są to między innymi takie techniki dawne, jak mokry kolodion (tzw. ambrotypia), guma dwuchromianowa, palladium, ortone, cyjanotypia, brąz VanDyke, kalitypia, światłodruk, fotograwiura, diaguma, a także technika olejowa, bromolejowa, przetłok olejowy oraz technika litowa.

Wspólną cechą wszystkich wymienionych technik jest konieczność użycia do ekspozycji światła słonecznego, naświetlając w specjalnych kopioramach stosunkowo duże formaty negatywów czarno-białych. Warto przy tym wspomnieć. że w przypadku pewnej części eksponowanych na wystawie prac, negatywy do ich kopiowania uzyskano dzięki zastosowaniu coraz rzadszych już dzisiaj wielkoformatowych kamer miechowych, zaś spora część negatywów wykonana jest także dzięki nowoczesnej technologii naświetlarek laserowych czy profesjonalnych drukarek wielkoformatowych, drukujących na podłożu przezroczystym. Źródłem obrazu może być w tym przypadku plik cyfrowy z matrycy kamery cyfrowej lub ze skanu.

1 2 3 » ostatnia »