Transport filmu jest znacznie cichszy niż w modelu EOS 1 ale nie tak cichy jak w EOS 5 zaopatrzonym w napęd paskowy (59 dB w przypadku transportu filmu z szybkością 6 klatek na sekundę z urządzeniem Power Drive Booster E1 w modelu EOS 1N w porównaniu z 69 dB przy 5,5 klatek na sekundę w EOS 1 z tym samym urządzeniem oraz 50 dB przy 5 klatkach na sekundę w EOS 5; w przypadku wolniejszego przesuwu filmu wartości wynoszą odpowiednio: 48 dB w EOS 1N, 66 dB w EOS 1 i 42 dB w EOS 5). EOS 1N wyposażono w opcję cichego zwijania filmu obniżającą hałas ze standardowych 59 dB do prawie niesłyszalnych 48 dB - jest to wartość osiem razy niższa niż w przypadku EOS 1. Znam ludzi, którzy wręcz wstydzili się na ważnych uroczystościach czy koncertach niezwykle hałaśliwego zwijania filmu przez EOS 1. Firma włożyła wiele wysiłku i doświadczeń płynących z konstrukcji poprzednich modeli (głównie EOS 100 i 5), by w tak znacznym stopniu zredukować hałas zwijania powrotnego.

Wizjer nadal pokazuje 100% powierzchni obrazowej a ponadto wyposażony jest w zasłonkę (której nie ma ani w EOS 1 ani w EOS 5) oraz możliwość korekcji optycznej w zakresie od -3 do +1 dioptrii. Użytkownik ma do dyspozycji 9 wymiennych matówek. Nie zmieniono ilości ani sposobu wyświetlania informacji w wizjerze. Nadal bardzo podoba mi się pionowy wskaźnik analogowy ekspozycji z prawej strony matówki natomiast informacje są niedostateczne jeśli chodzi o tryb ekspozycji i system pomiaru światła. Tak samo jak w modelu EOS 1 wiemy tylko kiedy aparat działa w trybie manualnym (w wizjerze pojawia się M) natomiast nie mamy pojęcia jaki tryb automatyczny został wybrany ani jak mierzone jest światło. Źeby się tego dowiedzieć musimy odrywać oko od wizjera i sprawdzać ekranik zewnętrzny. Pod tym względem EOS 1N ustępuje, na przykład, amatorskiemu Nikonowi F70.

Minolty pozwalają przeprogramowywać aparat poprzez karty. Aparaty Canona mają wbudowane funkcje umożliwiające dostosowywanie pracy aparatu do swoich upodobań, tak zwane Custom Functions. EOS 1 miał ich osiem i zostały one w niezmienionej lub nieco unowocześnionej wersji umieszczone w nowym modelu. Dodano 6 nowych, ważnych funkcji zwiększając zatem ich liczbę do 14. Nowe funkcje to: CF 9: zmiana kolejności naświetlania klatek oraz warunków automatycznego kasowania funkcji automatyki wariantów naświetlenia (Autoexposure Bracketing - AEB); CF 10: wyłączenie wizualnej sygnalizacji punktów nastawienia ostrości w wizjerze (normalnie punkt, którym nastawiono ostrość zapala się na czerwono); CF 11: zmiana metody wyboru punktów nastawiania ostrości; CF 12: wstępne uniesienie lustra przed ekspozycją (bardzo ważna funkcja, której wyraźnie brakowało oryginalnemu modelowi EOS 1; w EOS -1N jest to bardzo dobrze rozwiązane - po wyborze funkcji i wciśnięciu spustu migawki lustro zostaje zablokowane w górnej pozycji na 30 sekund, w trakcie których można wyzwolić migawkę poprzez powtórne wciśnięcie spustu); CF 13: powiązanie pomiaru punktowego z ręcznie wybranym punktem ustawienia ostrości; CF 14: wyłączenie automatycznego sterowania korekcji naświetlenia błyskiem lampy.

W wersji podstawowej EOS 1N to trzy klatki na sekundę i zasilanie 6-woltową baterią litową. Opcje konfiguracyjne jakie daje EOS 1N to dołączenie wspomnianego już urządzenia Power Drive Booster E1 zasilanego ośmioma bateriami alkalicznymi lub niklowo-kadmowymi wielkości AA (paluszki) albo zestawem bateryjnym Ni-Cd Pack E1, zwiększającego maksymalną szybkość przesuwu filmu do 6 klatek na sekundę. Warto zwrócić uwagę na to, że modele urządzenia Power Drive Booster E1, których przycisk pamięci ekspozycji jest oznaczony symbolem gwiazdki mogą być zasilane paluszkami litowymi. Power Drive Booster E1 to urządzenie zrobione do EOS 1 i tu można mieć zastrzeżenia do firmy Canon i oczekiwać, że w przyszłości pojawi się nowa wersja tego urządzenia. Canon powinien po pierwsze lepiej wyprofilować uchwyt urządzenia z przodu, a po drugie zdublować również pokrętło przy spuście migawki oraz przycisk umożliwiający wybór punktów nastawiania ostrości (tak jak to zostało rozwiązane w Vertical Grip VG10 do modelu EOS 5). Czuje się wyraźnie, że Booster został zrobiony dla modelu nie dysponującego możliwościami, jakie włożono do EOS 1N. Inna opcja konfiguracyjna to dołączenie zestawu zasilającego Battery Pack BP-E1 pozwalającego jednym przełącznikiem przerzucanie się między dwoma alternatywnymi, umieszczonymi w środku źródłami zasilania - standardową baterią litową 6-woltową 2CR5 (dającą więcej klatek w przypadku niskich temperatur) i 4 paluszkami alkalicznymi lub ładowalnymi ( w takiej wersji aparat nosi oznaczenie EOS 1N DP - Dual Power; trzeba pamiętać, że maksymalna prędkość przesuwu filmu nie zmienia się i pozostaje na poziomie 3 klatek na sekundę oraz, że zestaw zasilający nie ma zdublowanego spustu migawki do zdjęć w pionie; zestaw pasuje również do modelu EOS 1). Latem roku 1995 w sprzedaży znajdzie się wersja EOS 1N RS wyposażona w Power Drive Booster E1 i nieruchome, pokryte utwardzanymi powłokami supercienkie lustro półprzepuszczalne. Dzięki temu obraz nigdy nie znika w wizjerze, natomiast znika hałas i wibracje powodowane normalnie przez ruch lustra. RS oznacza Rapid Shutter, czyli szybka migawka, i osiągi aparatu całkowicie usprawiedliwiają nazwę modelu. Aparat przesuwa film z prędkością do 10 klatek na sekundę (przy czasie otwarcia migawki nie dłuższym niż 1/1000 sekundy), a w ciągłym trybie nastawiania ostrości możliwe jest śledzenie obiektów z szybkością do 5 klatek na sekundę. Ponadto nieruchome lustro pozwala w trybie RS na najkrótszy wśród aparatów fotograficznych (dane z września 1994 roku) czas opóźnienia czyli reakcji systemu (odstęp czasowy między wciśnięciem spustu a rozpoczęciem ekspozycji) a wynoszacy 0,006 sekundy. Miałem w ręku ten aprat w Kolonii i wiem jak niezwykle szybko i cicho pracuje w trybie RS. Wciśnięcie do połowy spustu migawki w tym trybie powoduje jednoczesne nastawienie ostrości, ustalenie parametrów ekspozycji i przymknięcie przysłony do ustalonej wartości. Aparat jest całkowicie gotowy do zrobienia zdjęcia. Od wciśnięcia spustu migawki do końca do rozpoczęcia ekspozycji upływa właśnie owe 6 milisekund. Dla porównania, średni czas reakcji człowieka (od wysłania bodźca do mięśni do naciśnięcia spustu) wyliczono na około 67 milisekund. Chciałbym jedynie zwrócić uwagę na drobne różnice między modelami EOS 1N z lustrem ruchomym a EOS 1N RS. O ile lustro ruchome ma stosunek odbijalności do transmisji światła 63:37, to w RS jest to 35:65 (nieco ciemniejszy obraz w wizjerze). Czułość systemu AF w modelu RS jest taka jak w EOS 1, czyli od -1 do 18 EV przy 100 ASA; czułość pomiaru puktowego w tych samych warunkach znowu powtarza wartości starego modelu : od 2 do 20 EV. W trybie RS ciągły tryb ustawiania ostrości AI Servo z przewidującym przeostrzaniem jest niemożliwy i automatycznie przełącza się na tryb pojedyńczego ustawiania ostrości (One-shot AF). Natomiast możliwe jest w tym trybie nieprzerwane elektronicznie wspomagane ręczne nastawianie ostrości. Ponadto w trybie RS niemożliwa jest automatyka wariantów naświetlenia (Automatic Exposure Bracketing) i w razie wybrania przez użytkownika zostaje automatycznie kasowana. Model RS wogóle nie dysponuje automatyką głębi ostrości (Depth-of-Field AE). Przymknięcie przysłony do wartości roboczej odbywa się poprzez przycisk na korpusie aparatu a trybie RS poprzez wciśnięcie spustu migawki do połowy. Funkcje CF są takie same, jak w modelu postawowym z tym, że funkcja 12 (wstępne zablokowanie lustra w górnej pozycji) została w modelu RS zamieniona na możliwość wyłączenia akustycznej sygnalizacji ustawienia ostrości. Matówki w modelu RS mogą być wymieniane tylko przez autoryzowany serwis Canona.

Tak jak jego poprzednik, EOS 1N jest aparatem wytrzymałym. Szkielet wewnętrzny odlany jest z aluminium otoczonego korpusem z utwardzanych włóknem szklanym żywic z poliwęglików zdających egzamin wytrzymałościowy w najtrudniejszych warunkach. Specjalne uszczelnienia i wyeleminowanie szeregu przełączników zewnętrznych podniosło znacznie odporność aparatu na kurz i wilgoć. W głównym pokrętle zastosowano konstrukcję "koła wodnego" zbierającego wszelkie krople wody, które mogłyby przeniknąć do środka. Ponadto elementy migakwi wykonane z niezwykle wytrzymałego włókna węglowego i duraluminium pokryto smarem chroniącym przez osadzaniem się wilgoci. Aparat przetestowano w ekstremalnych temperaturach i wilgotnościach: EOS 1N działa bez problemów w temperaturach od -20 do +45 stopni Celciusza i przy wilgotności powietrza do 85%.

Wraz z EOS 1N wypuszczono szereg nowych akcesoriów. Nowy zestaw do wyzwalania bezprzewodowego (Wireless Controller LC-3) umożliwia sterowanie wybranymi aparatami serii EOS z odległości conajmniej 100 metrów. Odbiornik dołączany jest do gniazdka zdalnego sterowania aparatu. Nadajnik nie tylko wyzwala migawkę bezprzewodowo, ale daje również opcję wyboru zdjęć pojedyńczych lub seryjnych. Niezwykłą cechą nadajnika jest wyposażenie go w gniazdko pozwalające dołączyć do niego odbiornik i zamienić w stację pośrednią podwajając zasięg zdalnego wyzwalania do 200 m. Teoretycznie nie istnieje żaden limit liczby par odbiornik/nadajnik w ten sposób ustawionych a tym samym można bez ograniczeń zwiększać zasięg bezprzewodowego wyzwalania aparatu. Ponadto obydwa urządzenia są wyposażone w standardowe gniazdko fleszowe, dzięki czemu odbiornik może służyć jako fotocela połączona z lampą błyskową wyzwalaną błyskiem innej lampy lub sygnałem z nadajnika.

Extension Tube EF12 to nowy pierścień pośredeni do makrofotografii nie różniący się niczym od EF25 poza długością. Standard Eyecup Ec-II to nowa muszla oczna. Wszyscy narzekali na Eyecup Ec w modelu EOS 1, która łatwo się niszczyła i gubiła. Nowa muszla jest wykonana z trwalszej gumy syntetycznej i ma nowy kształt przedłużający jej żywotność. Ponadto łatwiejsze jest teraz zakładanie muszli na aparat. EC-II pasuje zarówno do EOS 1 jak i EOS 1N.

Najważniejszym dodatkowym wyposażeniem jest następczyni 430EZ czyli nowa lampa błyskowa o symbolu Speedlite 540EZ. 540EZ to: większa siła błysku (liczba przewodnia 54 przy 100 ASA); zwiększony zakres sprzężonej z ogniskową obiektywów zmiany kąta rozsyłu świtła (od 24 do 105 mm); wbudowany rozpraszacz pozwalający kryć błyskiem kąt widzenia obiektywu o ogniskowej 18 mm; zwiększony zakres błysku ręcznego, dzielonego: od 1/1 do 1/128; możliwość pochylenia głowicy o 7 stopni w dół do makrofotografii; zwiększone możliwości efektu stroboskopowego: do 100 błysków z częstotliwością do 100Hz; potwierdzenie prawidłowego naświetlenia po błysku; podświetlacza podczerwieni współpracuje z pięciopunktowym systemem automatycznego ustawiania ostrości w modelu EOS 1N; możliwość wyłączenia funkcji Save-Energy; korekcja błysku dopalającego w zakresie +/- 3 stopnie co 1/3 działki; synchronizacja z pierwszą lub drugą zasłonką migawki; większy, bardziej czytelny ekranik ciekłokrystaliczny; krótszy czas ładowania w przypadku użycia zewnętrznych źródeł zasilania, takich jak Transistor Pack E lub Compact Battery Pack E.

EOS 1N jst wspomagany 42 obiektywami firmowymi kryjącymi zakres ogniskowych od 14 do 1200 mm, w tym wieloma o parametrach profesjonalnych, i ogromną liczbą akcesoriów.

Jarosław Brzeziński