Fotografia (Mandale)

Autor wystawy: Janusz Leśniak
Do kiedy: 29.07.2012
Miejsce prezentacji: Pałac Sztuki

Ulica: Plac Szczepański 4 ,
Miasto: Kraków,

Leśniaki – mandale w dorobku artysty stanowią wyraźne ukoronowanie (i konsekwencję) jego całej dotychczasowej twórczości fotograficznej. Leśniak to fotograf, który świadomie, z pełną determinacją, zdecydował się już od początku swej twórczości na wybór dominującej tematyki artystycznej penetracji – co w rezultacie wielu lat praktyki doprowadziło go do prac wyraźnie już gloryfikujących motyw cienia.

Wernisaż: 26.06.2012 (wtorek) , godz. 17

Pierwsze cienie, choć jeszcze bez intencji uniwersalizacji tego motywu w obrazie, pojawiły się w pracach rejestrujących grupę osób na plaży już w latach 60. XX w. Później, w latach 70. ,coraz częściej, aż wreszcie niemal zupełnie motyw cienia zdominował fotografię Leśniaka. Tradycje mandali, jej sens symbolu jedności i całkowitości psychiki, przykłady wizualizacji potwierdzane w snach i praktykach twórczości wielu ludów (kultur) pozwoliły uznać ją za symbol ładu, harmonii psychicznej, jedności – to jest jako trafny symbol ludzkiej Jaźni.

Historia indywidualnej aktywności Janusza Leśniaka, jego zdeterminowanie stałą koniecznością rejestracji tego pozoru ludzkiej osobowości (śladu cienia), ale także ciągłego poszukiwania nowych sensów odnoszących się do tych prac, sytuuje tę twórczość wśród znaczących postaw współczesnej sceny artystycznej.

Poprzez swoistą apoteozę cienia, artysta w istocie dociera do własnej Jaźni, a jednocześnie dociera do Jaźni nas wszystkich, zdolnych do współodczuwania, do namysłu nad sensem fotograficznego obrazowania. Leśniaki – mandale są syntezą twórczości artysty, która ujawnia podstawową zasadę całej fotografii.

(Andrzej Saj – „Apoteoza cienia”, fragment).

Janusz Leśniak ur. w 1947 w Krakowie. Członek ZPAF od 1977. W latach 70. interesował się reportażem fotograficznym, ukazując negatywne aspekty życia. Później przeprowadzał eksperymenty oparte o deformacje optyczne by w końcu lat 70. diametralnie zmienić swój styl - fotografuje nostalgiczne pejzaże i rejestruje zdegradowaną architekturę o metaforycznych odniesieniach. W latach 80. stworzył cykl "Krajobrazy Wewnętrzne". Wystawiał w najbardziej znanych polskich galeriach fotograficznych: "fs" w Białej Podlaskiej, Galerii Fotografii Hybrydy w Warszawie i w Galerii "Foto-Medium-Art" we Wrocławiu. Jego zdjęcia, oprócz waloru wizualizmu, prezentowały wyimaginowany świat będący odbiciem jego uczuć i myśli. Leśniak nie posługiwał się "fotografią inscenizowaną", bliższy był modernistycznej tradycji, odwołującej się do pojęcia fotografii niemanipulowanej. W latach 90. jego twórczość ograniczyła się do przedstawiania zdjęć z własnym cieniem (tzw. leśniaki).