Spotkałam Kobietę

Autor wystawy: Magdalena Błaszczyk, Anna Nieżychowska, Kasia Opara oraz Iza Sawicka
Do kiedy: 28.03.2013
Miejsce prezentacji: Galeria BrowArt, Browar Mieszczański

Ulica: Hubska 44/48 ,
Miasto: 50-502 Wrocław,

Cztery kobiety, w różnym wieku, w różnej sytuacji życiowej i z zupełnie różnym bagażem doświadczeń swoimi cyklami fotograficznymi opowiadają o tym, co w byciu kobietą najbardziej je zachwyca, rani i zaskakuje. Cztery autorki i cztery opowieści pełne subtelności i delikatności, ale wypełnione również buntem i dojrzałą kobiecą siłą.

Wernisaż: 16.03.2013 (sobota), godz. 19

fot. Magdalena Błaszczyk „Matka Polka”

Cykl Magdaleny Błaszczyk („Matka Polka”) to historia wykształconych pełnych energii życiowej kobietach, których największą pasją jest rodzina. Sama autorka, będąc w życiu przede wszystkim mamą, podkreśla w swoich pracach radość i pełnię, jaką może dać otoczenie się wielodzietną rodziną. Jej bohaterki są dojrzałe i pewne siebie, a przede wszystkim szczęśliwe i spełnione.

fot. Ania Nieżychowska „Spojrzenie”

Ania Nieżychowska („Spojrzenie” ) wprowadza odbiorców w nieco inny świat. Wielkoformatowe portrety jej bohaterek niepokojąco przyciągają nas swoim wzrokiem. Zapraszają na spotkanie budując jednocześnie pewien bezpieczny dystans między sobą a obserwatorem. Dystans nie tyle fizyczny, co czasowy. Wyczuwalna jest głęboką więź między portretowanymi a autorką. Patrząc na zdjęcia można poczuć ciepłą atmosferę ich spotkania.

Kasia Opara („Dotyk” ) niezwykle subtelnymi autoportretami opowiada o samotności. W jej zdjęciach czuć cielesną pustkę po spotkaniu, które się właśnie skończyło. Emanują efemeryczną cielesnością, która kusi i chowa się jednocześnie. Jej zdjęcia są bardzo ciemne, czasami prawie ich nie ma. Na każdym z nich delikatnie wychodzi z cienia zarys kobiecej sylwetki. Autoportrety przeplecione są magicznymi krajobrazami, które są dopełnieniem melancholijnej opowieści.

fot. Iza Sawicka „Za siebie”

Iza Sawicka („Za siebie”) również prezentuje cykl autoportretów. Autorka sfotografowała się skulona w kartonie dodając do kolejnych zdjęć różne atrybuty. Zdjęcia budzą niepokój, a nawet niechęć. Są one opowieścią o bardzo trudnym okresie w życiu autorki, który był naznaczony depresją. Był to początek macierzyństwa i poszukiwanie siebie w nowej roli. Minimalistyczne zdjęcia emanują bezsilnością i wycofaniem, ale także buntem, który pomaga wygrać ciężką walkę.