Galeria Obserwacja ma zaszczyt zaprosić Państwa na wernisaż, który odbędzie się 23 września o godz. 19.05 w Galerii Obserwacja oraz wystawę wybitnego polskiego artysty – fotografa Jana Styczyńskiego.

„Okazuje się, że jubileusz PKiN może być znakomitym pretekstem do ukazania miasta Warszawy na fotografiach Jana Styczyńskiego. W galerii Obserwacja na wystawie pt. „A w tle Pałac” można zobaczyć PKiN jako część tła warszawskich ulic, placów, Wisły czy też stołecznego życia ulicznego.
Fotograf realizując swoje projekty związane głównie z albumami fotograficznymi, w tym „Wędrówkami po Warszawie”, dokumentował miasto w sposób perfekcyjny, starannie dobierając  kompozycję, światło i motywy.
Fotografował legendarnym Rolleiflexem 6x6 gwarantując unikalność kadrów.
Prezentowana wystawa to klasyka fotografii. Odbitki wykonane w tradycyjnej ciemni fotograficznej szlachetną metodą srebrową nie pozostawiąją wątpliwośći, że jesteśmy na styku historii i sztuki i dokumentu. Co dziś jest już rzadkością...

Wystawa „A w tle Pałac” Jana Styczyńskiego to znakomita okazja do wyprawy w przeszłość, wędrówka po latach 60 poprzedniego wieku, spacer po dawnych ulicach Warszawy.

Do współpracy w części merytorycznej oraz interpretacji prezentowanych fotografii został zaproszony dr Krzysztof Jaszczyński – Varsavianista, który w znakomity sposób dokonuje analizy przedstawionego dokumentu.

Słowami Karoliny Beylin:Pałac Kultury i Nauki jest najwyższym gmachem w Warszawie. Wznosi się na 40 pięter, z najwyższej jego galeryjki roztacza się widok na całą stolicę, a nawet na najbliższe okolice; złocista iglica na szczycie w dzień słoneczny rzuca daleko swe blaski. W Pałacu Kultury i Nauki są aż cztery teatry (w tym jeden lalkowy), trzy kina, olbrzymia sala na 3500 miejsc, nazwana Kongresową, która również wykorzystywana jest jako kino. W Pałacu mieści się Polska Akademia Nauk z wieloma salami wykładowymi, Muzeum Techniki, otwarte są zawsze jakieś ciekawe wystawy. Naprzeciw Pałacu, na tzw. Ścianie Wschodniej, wznoszą się dziś nowoczesne wieżowce, w których wiele ludzi znalazło wygodne mieszkania.

Zdjęcia Jana Styczyńskiego z Pałacem Kultury w tle to niezwykły dokument pokazujący Warszawę drugiej połowy lat 60. Na pierwszy rzut oka wydaje się, że autor starał się zrobić reportaż pokazujący, że Pałac jest dominującym elementem miasta i widać go z każdego miejsca. Ale tak naprawdę jego zdjęcia to obraz stolicy ostatnich lat okresu gomułkowskiego, gdy po październikowych zmianach Warszawa wyzwoliła się z socrealistycznej doktryny i w panoramie miasta pojawiły się nowe, nowoczesne budowle, jak choćby wieżowce „ściany wschodniej”. Na zdjęciach widzimy również i socrealistyczną architekturę, np. MDM, ale z widocznymi ubarwiającymi ją neonami, które rozświetlały dość szare warszawskie ulice. Zdjęcia Styczyńskiego pokazują również i samą warszawską ulicę: przechodniów, tramwaje, autobusy i nieliczne samochody. Jakże różny od dzisiejszego obraz miasta. Uważny obserwator zauważy także i znikające już wówczas dorożki czy wozy konne z węglem. Takich smaczków na zdjęciach Styczyńskiego jest wiele. Dla mnie osobiście to również powrót do młodości, gdy jako nastolatek przemierzałem ulice stolicy bacznie obserwując jak zmienia się moje miasto.

Jan Styczyński (ur. 1917, zm. 1981) to fotograf dokumentalista, autor wystaw fotograficznych m.in. w MSN oraz wielu albumów, członek Związku Polskich Artystów Fotografików. Bogata kolekcja fotografii Jana Styczyńskiego znajduje się w zbiorach galerii Obserwacja, której ważną częścią pracy jest również działalność archiwizacyjna.