Kronikarki

Autor wystawy: Zofia Chomętowska i Maria Chrząszczowa
Do kiedy: 13.11.2011
Miejsce prezentacji: Dom Spotkań z Historią

Ulica: Karowa 20 ,
Miasto: Warszawa,

Fot. Maria Chrząszczowa - ulica Górskiego

Wernisaż: 29.09.2011, godz. 19

Dokumentację prowadziły niezależnie, choć często chodziły razem po gruzach stolicy. Każda fotografowała miasto w odmienny sposób, Zofia Chomętowska znana z zacięcia reportażowego, dokumentowała ludzi i powracające do miasta życie; Maria Chrząszczowa dużą uwagę poświęcała kompozycji, unikała ludzi, ustawiając brak i pustkę w centrum swoich zdjęć.

Fot. Zofia Chomętowska - Polotechnika

Zofia Chomętowska i Maria Chrząszczowa, obie zawodowe fotografki, dokumentowały Warszawę od wiosny 1945, niezależnie od siebie, choć czasem pracowały razem. Ich fotografie znalazły się później na zbiorowej wystawie Warszawa oskarża!, przy której Chomętowska była zaangażowana – wraz z Tadeuszem Przypkowskim byli odpowiedzialni za część fotograficzną.

Fot. Zofia Chomętowska - Prudiental

Większość fotografii zrujnowanej Warszawy została wykonana w Śródmieściu, które doznało największych zniszczeń. Podobnie jest w przypadku zbiorów obu fotografek, które uwieczniały miejsca najbardziej zburzone i często te najbardziej znane z obrazowania ruin Warszawy – przede wszystkim Zamek Królewski, Stare i Nowe Miasto, getto, Prudential, pałac Saski, Ratusz.

Fot. Maria Chrząszczowa

Ich fotografie są zarówno typowe dla fotografii ruin jak i zupełnie inne. Ujawniają indywidualne temperamenty autorek, ale i rozpowszechnione klisze spoglądania na miasto po kataklizmie.

Fot. Zofia Chomętowska

Fot. Maria Chrząszczowa - ulica Krucza

Chomętowska, fotografująca 35mm Leicą koncetrowała się na detalu i scenach rodzajowych, szukała często ujęć z góry, pozwalających na objęcie siatki ulic. Niektóre miejsca fotografowała kilkakrotnie o różnych porach roku. Szukała także kadrów identycznych z tymi, które w danych miejscach wykonała przed wojną. Chrząszczowa, pracując aparatem średnioformatowym 6x 6 cm, bardzo starannie budowała kompozycję, szukała scen i ujęć wyrazistych formalnie. Obie fotografowały nie tylko budynki ale także przejawy odradzającego się życia – stragany, usługi, zatłoczone ulice, transport.