Od zewnątrz, estetyka i ergonomia

Sony α6300, podobnie jak A6000, sprawia wrażenie wyjątkowo trwałego i solidnego. Dzieje się tak za sprawą wytrzymałego solidnego szkieletu korpusu wykonanego ze stopu magnezu. Nowy model uzyskał przeprojektowany grip i nowy przycisk spustu migawki, które poprawiają, i tak dobrą w A6000, ergonomię aparatu. W górnej części korpusu zmieniono pokrętło trybów pracy [1]. Funkcje znajdujące się tam przypominają teraz bardziej model profesjonalny niż amatorski. Zniknął z niego piktogram tzw. lepszej automatyki, a pojawiła się w to miejsce, co jest dobrym posunięciem, możliwość szybkiego wywołania ustawień indywidulanych (1,2). Obsługę A6300 można jeszcze bardziej niż w A6000 zoptymalizować pod kątem własnych upodobań, przyzwyczajeń. Ułatwi nam to 9 programowalnych przycisków, do których można przypisać aż 64 różne funkcje (w A6000 mieliśmy 7 przycisków i 43 funkcje).

W A6300 przeprojektowano nieco tylną ściankę korpusu. Wyraźnie rozdzielono system blokowania pomiaru i pomiaru ostrości AF [2]. Zastosowane rozwiązanie bardziej przypomina model profesjonalny. Z tyłu korpusu zniknął też przycisk nagrywania. Teraz wbudowano go w boczną część gripa, co zapobiegnie przypadkowemu jego załączaniu. W aparacie zwiększono też ilość uszczelnień chroniących przed pyłem i wilgocią, ale nadal nie jest to aparat wodoodporny. Patrząc na nieco większą od poprzednika obudowę aparatu zauważamy delikatny zgrzyt estetyczny. Pokrętła funkcyjne powlekane są eleganckim, błyszczącym, ciepłym w dotyku czarnym lakierem proszkowym, a pozostała część korpusu ma matowe wykończenie, przypominające trochę przeciętnej klasy tworzywo sztuczne. Zdecydowanie lepiej wyglądałby A6300 pokryty w całości eleganckim, czarnym lakierem proszkowym.