Warszawa, 1965. Miasto z lotu ptaka, ulica Juliana Marchlewskiego
(obecnie aleja Jana Pawla II), skrzyżowanie z aleją Karola Świerczewskiego (obecnie aleja Solidarności).
Fot. Zbyszko Siemaszko/FORUM
Muranów z lotu ptaka. Na zdjęciu pośrodku od dołu do góry widoczna ulica Juliana Marchlewskiego, czyli dzisiejsza aleja Jana Pawła II. To fragment Trasy N-S – o której przebiciu przez Muranów marzył już przed wojną prezydent Stefan Starzyński. Fotografia powstała w 1965 r. i widać na niej dwa oblicza architektoniczne miasta. Zabudowa u dołu zdjęcia to jeszcze socrealistyczne osiedle powstałe na rumowisku getta w latach 1949–1956 według projektu Bohdana Lacherta. Bloki widoczne u góry powstały już w latach 60. i mają skromną architekturę.

Ekspozycja przygotowana została na 10-lecie Domu Spotkań z Historią, miejskiej instytucji kultury, która od początku swojego istnienia popularyzuje XX-wieczną historię Warszawy, a zarazem upowszechnia dorobek artystyczny polskich i zagranicznych fotografów i fotoreporterów. Wystawą, zorganizowaną wspólnie z Polską Agencją Fotografów FORUM, przypominamy postać Zbyszka Siemaszki, którego twórczość zajmuje znaczące miejsce w historii powojennej fotografii polskiej. Kuratorami wystawy są: Katarzyna Madoń-Mitzner z Domu Spotkań z Historią oraz Krzysztof Wójcik z agencji FORUM. Ekspozycję uzupełniają materiały przygotowane przez varsavianistę Jerzego S. Majewskiego.

Warszawa, lata 50. Stacja PKP Powiśle.
Fot. Zbyszko Siemaszko/FORUM
Górny pawilon Powiśla od strony Alej Jerozolimskich nadal pełni funkcję kas i poczekalni. Kilka lat temu został wyremontowany. Jego architektura z żelbetowej łupiny (rewolucyjnego odkrycia lat 30.) może kojarzyć się z latawcem. Na przełomie lat 50. i 60. w modelu tym wciąż doszukiwano się przyszłości architektury, a zdjęcia takich arcydzieł konstrukcji łupinowych jak hangar w Orvieto czy Pałac Sportu w Rzymie publikowano na łamach wielu ówczesnych pism polskich.
 

Siemaszko fotografował Warszawę w okresie, w którym tempo odbudowy miasta po zniszczeniach wojennych było oszałamiające, a jednocześnie odczuwało się powiew nowej energii po latach stalinizmu. Warszawa na jego zdjęciach to miasto budzące się do życia, dynamiczne, tętniące życiem. Wybór tematów oraz świadoma estetyzacja składają się na wizję Warszawy w latach 50. i 60., która z dzisiejszej perspektywy jest bardzo atrakcyjna i pociągająca.

1 2 3 » ostatnia »