Nikon D700, AF-S Nikkor 14–24 mm f/2,8G ED.
Par. eksp.: 1/50 s; ISO 400; f/5,6; f=14 mm

Trudno przecenić znaczenie pojawienia się na rynku AF-S Nikkora 16–35 mm f/4G ED VR z dwóch powodów: jest to pierwszy superszerokątny zoom pełnoklatkowy ze stabilizacją obrazu; ponadto jest to pierwszy, ale miejmy nadzieję nie ostatni, wysokiej jakości zoom Nikona o stałym świetle f/4, na który użytkownicy systemu czekali od wielu lat.

Canon od dawna obok „Świętej Trójcy” podstawowych zoomów o jasności f/2,8, czyli Canon EF 16–35 mm f/2,8L USM, Canon EF 24–70 mm f/28L USM oraz Canon EF 70–200 mm f/2,8L IS USM, oferuje ich odpowiedniki również w luksusowej serii „L”, lecz o jasności f/4, czyli Canon EF 17–40 mm f/4L USM, Canon EF 24–105 mm f/4L IS USM oraz Canon EF 70–200 mm f/4L IS USM, dające zbliżoną jakość w mniejszych i lżejszych „opakowaniach”. Mało tego: Canon EF 24–105 mm f/4L IS USM ma idealny zakres ogniskowych na zoom standardowy (70 mm na pełnej klatce prawie zawsze jest trochę za krótkie na ciasny portret) oraz stabilizator obrazu, którego nie ma wersja f/2,8.

Piątka testowanych obiektywów (od lewej do prawej): tylny rząd: Canon EF 17-40 mm f/4L USM, AF Zoom-Nikkor 18-35 mm f/3,4-4,5D IF-ED; przedni rząd: AF-S Zoom-Nikkor 17-35 mm f/2,8D IF-ED, AF-S Nikkor 16-35 mm f/4G ED VR, AF-S Nikkor 14-24 mm f/2,8G ED

Jeśli chodzi o superszerokątne zoomy, przez wiele lat Nikon oferował dwie skrajne propozycje: zawodowy, metalowy, jasny AF-S Zoom-Nikkor 17–35 mm f/2,8D IF-ED o stałym świetle i z wbudowanym silnikiem Silent Wave (wprowadzony na rynek w czerwcu 1999 roku), oraz amatorski, wykonany z tworzywa sztucznego, ciemny AF Zoom-Nikkor 18–35 mm f/3,4–4,5D IF-ED o zmiennym świetle i bez wbudowanego silnika (wprowadzony na rynek w sierpniu 2000 roku).

W sierpniu 2007 roku dołączył do nich AF-S Nikkor 14–24 mm f/ 2,8G ED – super, super szeroki o monstrualnych gabarytach i powalających na ziemię osiągach, a w styczniu 2010 roku główny bohater tego testu, AF-S Nikkor 16–35 mm f/4G ED VR. Postanowiliśmy przetestować całą czwórkę. Po stronie Canona dołączyliśmy do testu EF 17–40 mm f/4L USM.

Wygląd zewnętrzny, mechanika i ergonomia

Kształt AF-S Nikkora 16–35 mm f/4G ED VR jest zaskakujący: nowy obiektyw jest wąski i długi, bardziej przypomina z wyglądu zoom standardowy niż szerokokątny. Prawdę mówiąc, najbardziej z wyglądu przypomina AF-S DX Zoom-Nikkora 17–55 mm f/2,8G IF-ED, czyli­ standardowy profesjonalny zoom dla formatu DX. Drugie zaskoczenie pojawia się po wzięciu nowego obiektywu do ręki: jak na swoje rozmiary jest lekki. Nic dziwnego: w końcu to jasność f/4 a nie f/2,8; ponadto mimo że materiały promocyjne Nikona utrzymują, iż tubus zewnętrzny zrobiono ze stopu magnezu, robi on wrażenie wykonanego głównie z tworzywa sztucznego. Dzięki nietypowym proporcjom średnicy do długości oraz niewielkiej wadze, Nikkor ma fenomenalną ergonomię – można całą dłonią trzymać go od dołu, redukując obciążenie ręki trzymającej korpus aparatu. Bardzo wygodne w obsłudze są też szerokie pierścienie zoomowania i ostrzenia. Ich kolejność jest typowa dla Zoom-Nikkorów (pierścień zmiany ogniskowej jest bliżej korpusu aparatu; niechlubne wyjątki od tej reguły znajdziemy głównie w zoomach dla formatu DX), ponadto łatwo je odróżnić dotykiem ze względu na nieco odmienny wzór na okrywającej gumie. Pierścień zoomowania chodzi z lekkim oporem; pierścień ostrzenia pracuje nieco zbyt luźno.

Detale testowanych obiektywów: A Canon EF 17-40 mm f/4L USM, B AF-S Nikkor 14-24 mm f/2,8G ED, C AF-S Zoom-Nikkor 17-35 mm f/2,8D IF-ED, D AF Zoom-Nikkor 18-35 mm f/3,4-4,5D IF-ED

AF-S Nikkor 14–24 mm f/ 2,8G ED to pancerny i ogromny obiektyw, wykonany z najwyższej klasy materiałów i uszczelniony. Pierścienie chodzą idealnie. Od chwili jego pojawienia się na rynku, niektórzy narzekali na brak możliwości zakładania filtrów; naszym zdaniem jednak jest to niewielka cena, jaką trzeba zapłacić za to, że zoom schodzi do 14 mm. Mimo znacznych gabarytów, obiektyw idealnie leży na korpusach serii D3/D3s/D3x.

1 2 3 4 » ostatnia »