Facebook
Poczta
Forum
Sklep
Logowanie
Dodaj
zdjęcie
Wydrukuj
zdjęcie

Od 1996 roku Foto-Kurier
jest jedynym polskim
przedstawicielem
panelu fotograficznego
stowarzyszenia EISA

SZUKAJ

Canon EOS 1N – artykuł opublikowany w Foto-Kurierze 11/1994

EOS 1 + EOS 5 + COŚ EKSTRA = EOS 1N. Czołowych producentów sprzętu fotograficznego nie stać ani na wypuszczanie zupełnie nowego drogiego, profesjonalnego modelu co parę lat (problemem są koszty nowego projektu i przestawienia produkcji jak i niechęć zawodowców do zmiany przyzyczajeń), ani na pozostawienie starego modelu w produkcji w niezmienionej formie dłużej niż te parę lat (szybkie starzenie się moralne sprzętu). Wymyślono więc wyjście kompromisowe: rasowe modele profesjonalne są "uaktualniane".

Canon wypuścił model EOS 1, który pozyskał firmie masę fotoreporterów i fotografów sportowych naruszając supremację Nikona, również dzięki temu, że startując od zera po zmianie mocowania bagnetowego Canon zdołał bardzo szybko stworzyć ogromny system obiektywów i osprzętu prześcigając Nikona w zakresie akcesoriów kompatybilnych z systemem automatycznego nastawiania ostrości. Jednakże w ciągu tych pięciu lat Canon wprowadził szereg nowinek do modeli niższej klasy i EOS 1, pozostając faworytem, zestarzał się nieco.



Najważniejsze spośród tych nowinek to wyciszenie działania mechanizmów aparatu, wielopunktowy system automatycznego nastawiania ostrości i sterowanie pracą flesza z aparatu. Dlatego też Canon wprowadził model EOS 1N, który zachowuje kształt korpusu i układ pokręteł i przycisków modelu EOS 1 dodając nowe technologie, które znalazły się w EOS 5, a także kilka dodatkowych ulepszeń, których potrzebę sygnalizowali posiadacze modelu EOS 1.



Esencję działania nowego nodelu stanowi AIM - Advanced Integrated Multipoint control czyli Zaawansowane Zintegrowane Wielopunktowe Sterowanie aparatem. Szesnastopolowy (jak w modelu EOS 5) system pomiaru światła, którego 5 centralnie umieszczonych stref pomiarowych jest sprzężonych z nowym, 5-punktowym (znowu tak jak w EOS 5) systemem automatycznego nastawiania ostrości oraz trzystrefowym (znowu kłania się EOS 5) systemem pomiaru światła lampy błyskowej przez obiektyw. Tym samym system automatycznego nastawiania ostrości i pomiaru ekspozycji zostały sprzężone tak, by odczyt wartości ekspozycji dotyczył głównego objektu. System bierze pod uwagę zarówno odległość jak i wielkość obiektu. Przy naświetlaniu lampą błyskową trzystrefowy pomiar błysku podnosi dokładność naświetlenia głównego obiektu uwzględniając jego pozycję w kadrze.



A zatem w modelu EOS 1N mamy 5 czujników służących do nastawiania ostrości, z których środkowy jest krzyżowy (tak jak w EOS 1), a po jego obydwu stronach znajdują się po dwa sensony pionowe. Aparat automatycznie wybiera punkt, na który ustawia ostrość lub my wybieramy sami taki punkt, przy czym można aparat zaprogramować tak (poprzez Custom Function 11), że punkt ustawiania ostrości można błyskawicznie zmieniać poprzez obrót tylnego pokrętła sterującego w trybie ciągłego ustawiania ostrości. Ulepszony mikroprocesor sprawia, że model 1N ustawia ostrość szybciej niż EOS 1 lub 5. W przypadku obiektywu o jasności f/2,8 lub większej EOS 1N reaguje trzy razy szybciej niż EOS 5 na zmiany ostrości; ponadto mikroprocesor wzmacnia sygnał sensorów 20-krotnie, zwiększając czułość systemu i poprawiając stosunek sygnału do zakłóceń, a inny obwód pozwala nastawiać ostrość na obiekty o bardzo niskim kontraście. Moje zastrzeżenia to: w porównaniu z modelem EOS 1 podwyższono próg czułości systemu AF (0-18 EV, podczas gdy EOS 1 miał czułość od -1 EV, co bardzo wówczas podkreślono jako ulepszenie) oraz fakt, że centralny moduł krzyżowy reaguje na linie poziome tylko w przypadku obiektywów o jasności f/2,8 lub większej (czyli nic nie ulepszono w porównaniu z EOS 1), a przecież zawodowcy będą używać takich obiektywów, jak na przykład 35-350 mm f/3,5-5,6L lub 600 mm f/4L. Na obronę firmy można powiedzieć, że pozostałe cztery czujniki są bardziej czułe i w sumie układ pięciu sensorów powinien poradzić sobie z ogromną większością sytuacji fotograficznych. Czułość czujników pozwalająca na pojawienie się wskaźnika prawidłowego ręcznego ustawienia ostrości jest wystarczająca dla obiektywów nie ciemniejszych niż f/5,6. Uznano, że zawodowcy raczej nie potrzebują zastosowanego w EOS 5 sterowania automatycznym ustawianiem ostrości poprzez ruch gałki ocznej i zrezygnowano z niego w modelu EOS 1N, a tym samym nie ma w nowym modelu funkcji przymykania przysłony do wartości roboczej poprzez spojrzenie na odpowiedni znacznik w wizjerze. W ciemności system autofokus można wspomóc emitowanym przez niektóre lampy promieniem podczerwieni. Sam aparat takim promiennikiem nie dysponuje.

W trybie pojedynczego ustawiania ostrości, przeznaczonego do fotografowania obiektów statycznych (One Shot AF), EOS 1N automatycznie nastawia ostrość przy pomocy pięciopunktowego systemu AF i zablokowuje ją po ustawieniu. Do chwili zakończenia ustawiania spust migawki jest zablokowany, co eliminuje możliwość zrobienia nieostrego zdjęcia. Jeśli korzystamy z pomiaru szesnastopolowego warunki ekspozycji są ustawiane jednocześnie z ostrością. Przewidujące sterowanie automatycznym ustawianiem ostrości (Focus Prediction Control) czyli dobiegaczka uruchamia się automatycznie w trybie AI Servo AF gdy obiekt osiągnie określoną prędkość poruszając się w stronę aparatu lub przeciwną. 5-punktowy czujnik Multi-BASIS śledzi obiekt oceniając jego prędkość i kierunek ruchu, co umożliwia przewidywanie jego pozycji w chwili otwarcia migawki. Pierwsza ekspozycja w trybie ciągłego ustawiania ostrości jest typu pierwszeństwa migawki, którą można wyzwolić niezależnie od tego, czy ustawianie ostrości zostało zakończone czy nie. Przy kolejnych klatkach obowiązuje pierwszeństwo ostrości, czyli migawka jest wyzwalana tylko jeśli system ustawi ostrość. Szybki system AF w EOS 1N pozwala na robienie zdjęć z ciągłym przeostrzaniem z prędkością do 2, a w połączeniu z urządzeniem Power Drive Booster E1 do 5 klatek na sekundę (i jest to prawdopodobnie na razie granica możliwości dobiegaczki w Canonach, gdyż ta wartość pozostaje niezmieniona nawet w modelu EOS 1RS, który przesuwa film z prędkością do 10 klatek na sekundę). Zachowano bardzo wysoko cenioną przez użytkowników modelu EOS 1 funkcję CF 4, która jest szczególnie pomocna w trybie AI Servo AF przy fotografowaniu poruszających się obiektów pozwalając na niezależne sterowanie ustawianiem ostrości i wyzwalanie migawki.

EOS 1N oferuje 5 sposobów pomiaru światła: 16-polowy (w porównaniu z 6-polowym modelu EOS 1), centralno-integralny, wybiórczy (9% pola obrazowgo), punktowy (3,5%) oraz wąskopunktowy (2,3%). Pomiar szesnastopolowy oceniający radzi sobie dobrze nawet z tak trudnymi scenami jak silne światło tylne lub obiekt o ekstremalnej wartości tonalnej. Pomiar centralno-integralny zastępuje szesnastopolowy poprzez CF 8. Wolałbym, żeby można go było normalnie wybierać poprzez przycisk wyboru sposobu pomiaru światła na aparacie i pokrętło. Pomiar szesnastopolowy i wybiórczy działają w zakresie od 0 do 20 EV a wąskopunktowy od 3 do 20 EV (obiektyw EF 50 mm f/1,4 USM, 100 ASA) (w modelu EOS 1 pomiar punktowy działał w zakresie 2-20 EV). Funkcja CF 13 daje nam opcję pomiaru punktowego w centrum kadru lub sprzężonego z którymś z czterech bocznych czujników do ustawiania ostrości. Pole pomiaru wąskopunktowego określa kółko wytrawione w centrum matówki aparatu. Czujnik do pomiaru wąskopunktowego został umieszczony na procesorze Multi-BASIS do automatycznego ustawiania ostrości dla zwiększenia jego precyzji. O ile EOS 1 miał zwykły, centralno-integralny pomiar światła lampy błyskowej przez obiektyw, model EOS 1N ma system 3-strefowy, sprzężony z pięcioma punktami służącymi do ustawiania ostrości pozwalając na inteligentny pomiar zarówno w trybie A-TTL jak i TTL ( gdzie A-TTL oznacza zaawansownay tryb TTL: lampa wysyła przedbłysk pozwalający jej zmierzyć odległość od obiektu, dzięki czemu lampa może wstępnie ocenić warunki ekspozycji nawet w przypadku odbijania błysku).

Tak, jak w modelu EOS 1, czasy otwarcia migawki rozciągają się od 1/8000 do 30 sek. przy synchronizacji błysku lampy do 1/250 sek. Można ustawić następujące kombinacje dokładności ustawienia: czasu otwarcia migawki (Tv) - co 1/3, 1/2 lub pełną działkę; wartości otworu przysłony (Av) - co 1/3, 1/2 lub pełną działkę; wartości korekcji naświetlenia - co 1/3 lub 1/2 działki (w zakresie +/- 3 działek); korekcji naświetlenia lampą błyskową - co 1/3 działki (w zakresie +/- 3) i automatyki wariantów naświetlenia - co 1/3 lub 1/2 działki (w zakresie +/- 3).


dalszy ciąg na następnej stronie
ciąg dalszy artykułu na następnej stronie...






 
data dodania: 20-11-2010
 
godzina dodania: 01:59
 
odsłon: 26764
powrót na stronę główną »

fotografia

Komentarze

zostaw komentarz

sortuj według daty: rosnąco | malejąco

Artykuł nie był jeszcze komentowany.
Zostaw swój komentarz właśnie teraz.
powrót na stronę główną »



Zobacz także:

fotografia
Zoom-Nikkor Auto 43-86 mm f/3,5 – „Perła z lamusa” – artykuł opublikowany w F-K 12/2000
fotografia
Leica IIIb – „Perła z lamusa” – artykuł opublikowany w Foto-Kurierze 11/2000
fotografia
Nikon SP – „Perła z lamusa” – artykuł opublikowany w Foto-Kurierze 8/2000


 
cofnij przenieś na początek strony
Wszelkie prawa zastrzeżone www.foto-kurier.pl  © 2000-2024. (0.103) / 0.093

Strona została zoptymalizowana w przeglądarkach: Mozilla Firefox > 3, Chrome, Internet Explorer > 7 oraz Opera. Polecana rozdzielczość ekranu 1280 x 1024

Polityka plików cookies   |