|
Facebook
Poczta
Forum
Sklep
Logowanie
Dodaj
zdjęcie
Wydrukuj
zdjęcie |
Od 1996 roku Foto-Kurier 
|
- e-kiosk
- Rejestracja
- Użytkownicy
- Forum
- dlamobilnych.eu
-
Wydrukuj zdjęcie
-
-
Czasopismo
- Numer aktualny
- Numery archiwalne
- Wybrane artykuły
- Artykuły poradnikowe
- Fotograficzne ABC
- Inne
- Oprogramowanie
- Pierwsze opisy/nowości
- Technologie
- Testy
- Wydarzenia
- Wywiady
- Opisaliśmy
-
Porównywarka
- Aparaty (953)
- Obiektywy (879)
|
testowe
Plaubel Makina 67 - artykuł opublikowany w Foto-Kurierze 1/2001
Prezentowany aparat to przedstawiciel popularnej niegdyś grupy średnioformatowych aparatów dalmierzowych. Dobrze sprawdza się jako kamera plenerowa, a format 6 x 7 cm pozwala na rejestrowanie bogactwa szczegółów.
W latach 70-tych i 80-tych oferta wśród średnioformatowych aparatów dalmierzowych była całkiem pokaźna i naprawdę było w czym wybierać. Później ofetra skurczyła się, dziesięć lat temu na rynku królowała już Mamiya 7 II w otoczeniu swoich poprzedniczek - Mamiyi 6 i 7, oraz Bronika 645. Makina 67 firmy Plaubel należy zaliczyć do grona nieco już zapomnianych „dinozaurów”.
Aparat produkowano w dwóch wersjach: od roku 1979 do 1983 w wersji bez synchronizacji błysku gorącą stopką, w roku 1983 pojawił się model oznaczony Makina 670 z dodaną synchronizacją błysku. Format negatywu wynoszący 6 x 7 cm wymusza spore gabaryty aparatu, dzięki czemu Makina świetnie leży w ręku. Mimo że konstruktorzy darowali sobie wszelkiego typu ułatwienia, jak wybrzuszenie korpusu z przodu lub zagłębienie pod kciuk z tyłu, chwyt jest bardzo pewny i przekonuje, że Makiną swobodnie można fotografować „z ręki”. Transport filmu wykonywany jest dźwignią szybkiego naciągu. Wokół jej osi umieszczona jest… skala odległości, podana w metrach (w kolorze białym) i w stopach (na czerwono), oraz skala głębi ostrości dla przysłon f/8 i f/22. Wewnątrz skali znajduje się ogromny przycisk spustu migawki. Jak więc widać, elementy obsługi umieszczono dość nietypowo.
Na górnej pokrywie znajdują się jeszcze tylko licznik zdjęć i sanki. I to wszystko, bardzo skromnie, jak w Leice M6. Z przodu korpusu, u dołu, znajduje się czerwony przycisk pozwalający na chowanie obiektywu do wnętrza aparatu i wysuwanie go do przodu (podobne rozwiązanie zastosowała parę lat później Mamiya we wspomnianym modelu 6). Z korpusem obiektyw połączony jest elastycznym mieszkiem, a o odpowiednie ustawienie obiektywu dba interesujący mechanizm nożycowy w kształcie litery „X”. Mimo zastosowania tak złożonego układu, wizjer Makiny wyposażony jest w dalmierz, i to z korekcją paralaksy! Co ciekawe, korekcję paralaksy wykonuje nie cała ramka kadru, ale tylko jej górny lewy narożnik. W praktyce wymaga to nieco przyzwyczajenia.
O nietypowości Makiny decyduje jednak możliwość chowania obiektywu. Dzięki takiemu rozwiązaniu aparat może stać się małym, płaskim pudełkiem; mniej więcej tej wielkości co 2 kasety 4” x 5” jedna na drugiej. Stąd też tytuł tego tekstu. Sądzę, że Makina 67 stanowi złoty środek między małymi, lekkimi i prostymi w obsłudze aparatami dalmierzowymi z jednej strony a dającymi wysokiej jakości obraz, ale zwykle drogimi, dużymi i ciężkimi aparatami formatu 6 x 7 cm z drugiej. Ci, którzy nie wiedzą o czym piszę, niech kiedyś spróbują przez dłuższą chwilę potrzymać w ręku (w jednym!) Mamiyę RZ 67 z pryzmatem i Sekorem 180 mm. Do tego - powiedzmy - jeszcze motor. Nie wiem, ile to wszystko waży, ale wrażenie jest niezapomniane, dla bicepsa szczególnie. A Makina jest wręcz leciutka! Brak lustra powoduje, że zwolnienie migawki jest bezszelestne i nie musi płoszyć zwierzyny z okolicznych domostw. To znowu argumenty przemawiające za plenerowym stosowaniem aparatu.
Sercem aparatu jest obiektyw Nikkor 80 mm f/2,8, wyposażony w centralną migawkę Copal. Jest to obiektyw nieco krótszy niż przekątna kadru, a więc lekko szerokokątny, warto podkreślić, że dość jasny (Mamiya 7 ma też standard o ogniskowej 80 mm, ale ze światłem f/4). Skala przysłon pozwala w sposób płynny wybierać wartości do f/22, czasy otwarcia migawki obejmują przedział od 1/500 s do 1 s oraz B. Aby zwolnić fotografującego z obowiązku noszenia zewnętrznego światłomierza, w wizjer Makiny wbudowano światłomierz CdS ze skalą czułości do ISO 1600.
Aparat produkowano w dwóch wersjach: od roku 1979 do 1983 w wersji bez synchronizacji błysku gorącą stopką, w roku 1983 pojawił się model oznaczony Makina 670 z dodaną synchronizacją błysku. Format negatywu wynoszący 6 x 7 cm wymusza spore gabaryty aparatu, dzięki czemu Makina świetnie leży w ręku. Mimo że konstruktorzy darowali sobie wszelkiego typu ułatwienia, jak wybrzuszenie korpusu z przodu lub zagłębienie pod kciuk z tyłu, chwyt jest bardzo pewny i przekonuje, że Makiną swobodnie można fotografować „z ręki”. Transport filmu wykonywany jest dźwignią szybkiego naciągu. Wokół jej osi umieszczona jest… skala odległości, podana w metrach (w kolorze białym) i w stopach (na czerwono), oraz skala głębi ostrości dla przysłon f/8 i f/22. Wewnątrz skali znajduje się ogromny przycisk spustu migawki. Jak więc widać, elementy obsługi umieszczono dość nietypowo.
Na górnej pokrywie znajdują się jeszcze tylko licznik zdjęć i sanki. I to wszystko, bardzo skromnie, jak w Leice M6. Z przodu korpusu, u dołu, znajduje się czerwony przycisk pozwalający na chowanie obiektywu do wnętrza aparatu i wysuwanie go do przodu (podobne rozwiązanie zastosowała parę lat później Mamiya we wspomnianym modelu 6). Z korpusem obiektyw połączony jest elastycznym mieszkiem, a o odpowiednie ustawienie obiektywu dba interesujący mechanizm nożycowy w kształcie litery „X”. Mimo zastosowania tak złożonego układu, wizjer Makiny wyposażony jest w dalmierz, i to z korekcją paralaksy! Co ciekawe, korekcję paralaksy wykonuje nie cała ramka kadru, ale tylko jej górny lewy narożnik. W praktyce wymaga to nieco przyzwyczajenia.
O nietypowości Makiny decyduje jednak możliwość chowania obiektywu. Dzięki takiemu rozwiązaniu aparat może stać się małym, płaskim pudełkiem; mniej więcej tej wielkości co 2 kasety 4” x 5” jedna na drugiej. Stąd też tytuł tego tekstu. Sądzę, że Makina 67 stanowi złoty środek między małymi, lekkimi i prostymi w obsłudze aparatami dalmierzowymi z jednej strony a dającymi wysokiej jakości obraz, ale zwykle drogimi, dużymi i ciężkimi aparatami formatu 6 x 7 cm z drugiej. Ci, którzy nie wiedzą o czym piszę, niech kiedyś spróbują przez dłuższą chwilę potrzymać w ręku (w jednym!) Mamiyę RZ 67 z pryzmatem i Sekorem 180 mm. Do tego - powiedzmy - jeszcze motor. Nie wiem, ile to wszystko waży, ale wrażenie jest niezapomniane, dla bicepsa szczególnie. A Makina jest wręcz leciutka! Brak lustra powoduje, że zwolnienie migawki jest bezszelestne i nie musi płoszyć zwierzyny z okolicznych domostw. To znowu argumenty przemawiające za plenerowym stosowaniem aparatu.
Sercem aparatu jest obiektyw Nikkor 80 mm f/2,8, wyposażony w centralną migawkę Copal. Jest to obiektyw nieco krótszy niż przekątna kadru, a więc lekko szerokokątny, warto podkreślić, że dość jasny (Mamiya 7 ma też standard o ogniskowej 80 mm, ale ze światłem f/4). Skala przysłon pozwala w sposób płynny wybierać wartości do f/22, czasy otwarcia migawki obejmują przedział od 1/500 s do 1 s oraz B. Aby zwolnić fotografującego z obowiązku noszenia zewnętrznego światłomierza, w wizjer Makiny wbudowano światłomierz CdS ze skalą czułości do ISO 1600.
data dodania: 26-01-2013
godzina dodania: 22:36
odsłon: 16923
powrót na stronę główną »
Komentarze
sortuj według daty: rosnąco | malejąco
Artykuł nie był jeszcze komentowany.
Zostaw swój komentarz właśnie teraz.
Zostaw swój komentarz właśnie teraz.
Zobacz także:
Sony A7 V - szybszy, wydajniejszy, efektywniejszy, mocno wspierany przez AI - cena i dostępność
Canon EOS R6 M III; 32,5 miliona pikseli, Open Gate, nowa jakość - dostępność i cena
Canon EOS C50 – pierwsza kamera z serii Cinema EOS z trybem open gate - dla profesjonalistów z branży kreatywnej
Frontier DX400/DX400W - tajna broń Fujifilm - w super cenie
NIKON | RED ZR - uniwersalna kamera „Z CINEMA” z funkcjami fotograficznymi - dostępność i cena
Canon RF 85 mm f/1,4L VCM – profesjonalny obiektyw portretowy, cena i dostępność
Sigma 135 mm f/1,4 DG | Art - pierwszy na świecie obiektyw 135 mm z AF o jasności f/1,4 - cena i dostępność
Leica D-Lux 8 100 YEARS LEICA - cena i dostępność
Epson EH-LS9000B/W - kino klasy premium w zasięgu ręki - cena i dostępność
Nowy standardowy zoom - NIKKOR Z 24-70 mm f/2,8 S II - cena i dostępność
Sigma 12 mm f/1,4 DC | Contemporary - ultraszerokokątna stałka do matryc APS-C - cena i dostępność
Kentmere PAN 200 - nowy, wszechstronny i uniwersalny film analogowy - cena i dostępność
Tamron 16-30 mm f/2,8 Di III VXD G2 – zoom nowej generacji do Sony i Nikona – dostępność i cena
Samyang + Schneider-Kreuznach = FE 14-24 mm f/2,8! - jasno i szeroko
Fujifilm X half - kompakt cyfrowy z analogową duszą - cena i dostępność
Sony FX2 to kompaktowa kamera serii Cinema Line dla twórców z zacięciem fotograficznym - cena i dostępność
Samsung The Freestyle Gen. 2 - idealny na majówkę i inne czerwcowe wypady
Sony FE 50-150 mm f/2 GM - uniwersalny, jasny telezoom - cena, dostępność i pierwsze zdjęcia
Panasonic LUMIX G97 - budżetowe mikro 4/3 - rozsądna cena
Nikon Z5II - nowy pełnoklatkowy aparat
Foto-Kurier 11/25 w najlepszych salonach prasowych i on-line - przed zakupem zajrzyj do e-kiosku
Foto-Kurier 11/2025 w najlepszych salonach prasowych oraz w e-kiosku. Okładkę ozdobiło zdjęcie wykonane przez Leszka Wygachiewicza, składające się z 2032 zdjęć. A w środku znalazły się testy i opisy najnowszych obiektywów i aparatów oraz inspirujące zdjęcia, a także...
Test Tamrona 28-300 mm f/4-7,1 Di III VC VXD - ostro, blisko, stabilnie, test z Foto-Kuriera 10/24
Tamron 28–300 mm f/4–7,1 Di III VC VXD to wszechstronny obiektyw zmiennoogniskowy o krotności 10,7×, do pełnoklatkowych bezlusterkowców z mocowaniem Sony E, który zadebiutował 1 sierpnia 2024 r. Ma kompaktową konstrukcję o długości zaledwie 126 mm i wadze 610 g oraz wbudowaną stabilizację optyczną VC. Test obiektywu przed wami.
OKIEM EKSPERTÓW ocena zdjęć użytkowników portalu - Foto-Kurier 11/25
Marta Darowska i Tadeusz Koniarz, eksperci nie tylko w dziedzinie fotografii, poddają swojej opinii wybrane zdjęcia użytkowników galerii foto-kurier.pl. Wgrywaj zdjęcia do serwisu jeśli chcesz, żeby nasi eksperci omówili je na łamach Foto-Kuriera. Tym razem swoją uwagę skupili między innymi na zdjęciu "Pastelowy poranek dnia", którego autorem jest Maciej Najderek, następnym razem może to być seria lub pojedyncze zdjęcie wgrane przez Ciebie.
Strona została zoptymalizowana w przeglądarkach: Mozilla Firefox > 3, Chrome, Internet Explorer > 7 oraz Opera. Polecana rozdzielczość ekranu 1280 x 1024
Polityka plików cookies |