Również dobre efekty (z aparatami systemu mikro 4/3) można uzyskać stosując różnego rodzaju stereoskopowe przystawki obiektywowe lub obiektywy 3D (np. 3D Panasonika lub nawet… Loreo 3D w cenie ok. 190 zł). Przystawki tego typu produkowano nawet do lustrzanek klasy Zenit (SKF-1) czy też Pentax. Prawdopodobnie stosując odpowiednie adaptery można je zastosować rownież do aparatów cyfrowych.
Oczywiście, żeby mieć własną odbitkę 3D nie musimy mieć własnego aparatu 3D tudzież przystawki 3D. W tym celu wystarczy udać się do jednego z laboratoriów sieci FDI Fujifilm i poprosić o wykonanie takiego zdjęcia, a następnie zamówić wydruk 3D, i po sprawie.
 
Wydruki 3D

Skoro jednak nie chcemy skorzystać z usług laboratorium Fujiflim, a chcielibyśmy w miarę szybko mieć wykonane przez siebie trójwymiarowe zdjęcie na papierze, to nie pozostaje nam nic innego jak „samodzielnie” wykonać taki wydruk. W tym celu powinniśmy skorzystać ze strony internetowej www. foto. fuji film.pl. Za jej pośrednictwem możemy bowiem złożyć zamówienie na odbitki 3D. Oczywiście, żeby to zrobić, musimy najpierw zarejestrować się w serwisie. Gdy to już wiemy, to wystarczy kliknąć w zielony baner „zarejestruj się”, po czym zostaniemy poproszeni o podanie adresu mailowego. Na adres ten po chwili zostanie przesłane hasło, i od tej chwili, po zalogowaniu do serwisu, możemy zamawiać nasze usługi przez internet.

Dalsze postępowanie odbywa się w miarę logicznie i intuicyjnie. Wybieramy pliki i wgrywamy je na serwer laboratorium, a następnie przechodzimy do własnego albumu zdjęciowego, który powstaje z wgranych przez nas zdjęć. Program do obsługi zamówienia jest w miarę logiczny w obsłudze. Choć są momenty, w których trzeba domyślać się, co zrobić dalej. Tak jest np. w chwili, gdy dodamy już nasze zdjęcia do koszyka. Brak jest przycisku np. „kontynuacja”, albo „dalej”, który automatycznie przenióśłby nas do koszyka z naszym zamówieniem. Żeby przejść do dalszej części, trzeba kliknąć w górny baner koszyka.

Jak to wygląda od kuchni?

Wszystkie odbitki zamawiane w Polsce trafiają do centralnego laboratorium Fujifilm w Warszawie. Dlaczego? Powód jest prosty. Urządzenie do wydruków jest bardzo drogie, ok. 16 tys. euro netto, i jest tylko jedno w Polsce i całym regionie Europy Środkowo-Wschodniej. Po otrzymaniu plików laborant przegląda je, i dobiera za pomocą specjalnego oprogramowania odpowiednią płaszczyznę ostrości na zdjęciu tak, żeby efekt 3D był jak najwyraźniejszy.

Laborant może również wprowadzić do zdjęcia odpowiednią korektę kolorystyczną w kanałach C–cyan, M–magenta i Y–żółty oraz w gęstości–D. Musi też przekadrować zdjęcia, żeby zachowały odpowiednią proporcję. Zdjęcia w Polsce wykonywane są jedynie w wielkości 15×23 cm. Nie ma
niestety możliwości wykonywania panoram, i dlatego zdjęcia panoramiczne, np. z aparatów NEX, przycinane są przed wydrukiem do ww. formatu. Po drobnej ingerencji laboranta zdjęcie kierowane jest do wydruku. Sam proces wydruku nie jest krótki – trwa ok. 15 minut, a z uwzględnieniem czasu przetwarzania zdjęcia przez komputer, nawet i 30 minut. Cena za pojedyncze zdjęcie też nie należy do najniższych – 29,50 zł, ale za oryginalność czasami warto zapłacić.