|
Facebook
Poczta
Forum
Sklep
Logowanie
Dodaj
zdjęcie
Wydrukuj
zdjęcie |
Od 1996 roku Foto-Kurier 
|
- Rejestracja
- Użytkownicy
- Forum
- dlamobilnych.eu
-
Wydrukuj zdjęcie
-
-
Czasopismo
- Numer aktualny
- Numery archiwalne
- Wybrane artykuły
- Artykuły poradnikowe
- Fotograficzne ABC
- Inne
- Oprogramowanie
- Pierwsze opisy
- Technologie
- Testy
- Wydarzenia
- Wywiady
- Opisaliśmy
-
Porównywarka
- Aparaty (922)
- Obiektywy (793)
|
testowe
Taxi Trilogy/The Gherkin
Autor wystawy: Lisa Byrne /Kalev Erickson
Do kiedy: 30.05.2010
Miejsce prezentacji: Galeria Potocka
Ulica: pl. Sikorskiego 10 ,
Miasto: Kraków,
Taxi Trilogy
Lisa Byrne przez pewien czas zarabiała na swoją działalność artystyczną pracując jako kierowca taksówki w Irlandii Północnej. Filmy kręciła za pomocą kamery przyklejonej do deski rozdzielczej w taksówce. Tak powstały trzy krótkometrażowe filmy dokumentujące jej rozmowy z pasażerami.
Taxi 1: Impreza, to zapis opowieści ludzi bawiących się nocą w mieście, pragnących pokazać swoją osobowość, popisujących się. To, zdaniem autorki, ucieczka mieszkańców Irlandii Północnej przed polityką, która siłą wtargnęła w ich życie. Taxi 2: Nowy Rok 2007, piąta rano to z kolei film niewygodny, opowieść o podróży taksówką z podejrzanie wyglądającym mężczyzną, który okazuje się być sprzedawcą narkotyków dla Ulsterskich Bojowników o Wolność. Film jest zapisem drogi powrotnej Byrne do domu w towarzystwie innego podróżnego, Adriana, który zgodził się nie wysiadać z samochodu, by ochronić kierującą taksówką artystkę przed niebezpiecznym współpasażerem. Taxi 2 to chaotyczna próba Lisy opowiedzenia Adrianowi historii ich niebezpiecznego pasażera. Ogarnięta paniką opowiada niejasno, a cięcia w filmie nie pozwalają poznać zakończenia.
W Taxi 3: „Stand up And Cry Like a Man” taksówkarze opowiadają, jak przeżywali ataki organizacji paramilitarnych w latach 80. i 90., kiedy to ich zawód był szczególnie niebezpieczny. Po latach, dotychczasowi macho są roztrzęsieni i cierpią na bezsenność. Dzięki montażowi poszczególne opowieści nakładają się na siebie sprawiając wrażenie, że słuchamy cały czas jednej historii. W tej pracy Lisa Byrne umiejętnie zjednoczyła bohaterów, łącząc ich wspólne doświadczenie. Film kończy się po trzech minutach. Widzowie muszą dotrzymać mu kroku w tempie, które sama autorka porównuje do karabinu maszynowego.
Filmy Lisy Byrne przypominają piosenki, będąc jednocześnie świadectwem głębokiej potrzeby opowiedzenia o politycznej traumie. Według autorki, „ilustracja wydarzeń to początek procesu gojenia się ran”. Kiedy była nastolatką, jej przyjaciel zginął od kul paramilitarnej organizacji lojalistycznej. Praca nad trylogią Taxi pomogła jej poradzić sobie z tą stratą. „Piętnaście lat temu konflikt wprawiał ludzi raczej w odrętwienie, teraz potrafią powiedzieć: mam problem natury psychologicznej, muszę to w sobie przepracować. Myślę, że nadszedł czas, by pozwolić tym ludziom wypowiedzieć się w sztuce”.
The Gherkin
Tematem cyklu Kaleva Ericksona jest projekt gwiazd architektury o światowej renomie: sir Normana Fostera i Kena Shuttlewortha, siedziba towarzystwa reasekuracyjnego Swiss Re przy 30 St. Mary Axe, a więc wybitne dzieło architektury i przedmiot dumy władz miasta realizującego politykę tworzenia nowej, na wskroś nowoczesnej warstwy architektonicznej Londynu.
Z drugiej strony tematem jest po prostu The Gherkin, czyli Korniszon, bo tak jest powszechnie nazywany ten budynek, oswojony element londyńskiego pejzażu, widoczny z wielu punktów miasta. Ostentacyjny symbol bogactwa instytucji finansowej, na którego siedzibę został pomyślany i dążeń miasta pragnącego zyskać nowoczesną twarz – a także jeden z wielu punktów orientacyjnych, cząsteczka metropolii zrośnięta już z jego tkanką (co wyczuwa się nawet w warstwie językowej: swojski „korniszon” zastąpił oficjalne nazwy).
W opisie projektu „The Gherkin” Kalev Erickson stwierdza, że powstał on „z czegoś, co najlepiej określić jako osobistą obsesję. Z mojego mieszkania w Shoreditch oglądałem budowę Korniszona od samego początku i zacząłem go dostrzegać z każdego miejsca, w którym się znalazłem”. Erickson widział budynek Fostera z kolejki miejskiej, w przerwach między domami, w odbiciach na szklanej powierzchni innych biurowców. Korniszon, wedle jego słów, był wszędzie – dlatego dojrzał w nim „starego przyjaciela”, którego obecność jest nieunikniona, bo The Gherkin to także jeden z najwyższych budynków Londynu.
Kalev Erickson wskazuje na dwa źródła cyklu: rysunkowe książeczki dla dzieci z serii „Where’s Wally?” („Gdzie jest Wally?”) Martina Handforda: zabawa polega w nich na wyszukaniu tytułowego bohatera, chudzielca w swetrze w biało-czerwone pasy, ukrytego wśród dziesiątek lub setek innych postaci. Zasada projektu Ericksona jest w zasadzie identyczna: na kolorowych zdjęciach należy wyszukać – wydawałoby się równie łatwo dostrzegalny, co krzykliwie odziany młodzian – jeden z największych budynków stolicy brytyjskiej. Tymczasem chwilami zadanie okazuje się niemal niewykonalne: Korniszon przyjmuje postać eterycznego odbicia w szybie albo jasnej kropeczki na horyzoncie. Drugi punkt odniesienia to cykl Joela Meyerowitza „St. Louis and The Arch” – wykonane wielkoformatową kamerą studium architektury amerykańskiego St. Louis z innym symbolem architektonicznym, gigantycznym łukiem według projektu Eero Saarnena w tle.
Język, jaki Erickson wybrał dla swojego projektu, wiąże się z osobistym stosunkiem do budynku; wszystkie fotografie wykonał tanim, automatycznym aparatem na wzór zdjęć do rodzinnej kroniki albo pamiątek z wycieczki, z pozoru pozbawionych zacięcia artystycznego. Pierwotnie tematem była sama budowla, przytłaczająca obecność tej dziwnej, nowoczesnej architektury. Z czasem punkt ciężkości przeniósł się na otoczenie, zmiany zachodzące w miejskim krajobrazie, zanikanie pewnych jego elementów i pojawianie się nowych. Pamiętnik poświęcony Korniszonowi stał się tym samym pamiętnikiem miasta, w którym Korniszon stoi.
data dodania: 11-05-2010
godzina dodania: 16:27
powrót na stronę główną »
Zobacz także:
Prezentujemy okładkę Foto-Kuriera 4/24
Zdjęcie nie jest warte życia - Piotr Biegaj - historia, którą warto przeczytać do końca
Foto-Kuriera 1-2/24 przed Wami - w najlepszych salonach prasowych i on-line
Prezentujemy okładkę Foto-Kuriera 3/24
Albumy do lamusa: aż 86% osób - według raportu firmy Epson - ma albumy ze zdjęciami, do których… nie zagląda
Okładka Foto-Kuriera 1-2/24 przed Wami
Specjalna nagroda dla polskiego dystrybutora SIGMA
Wesołych Świąt i Szczęśliwego Nowego Roku - przerwa świąteczna do 7 stycznia
Kalendarz Foto-Kuriera 2024 - do bezpłatnego pobrania
Test Nikkora Z DX 18–140 mm f/3,5–6,3 VR
13 października 2021 roku firma Nikon zaprezentowała 7,8-krotny zoom Nikkor Z DX 18-140 mm f/3,5-6,3 VR, który - jak zapewnia producent – charakteryzuje się wysoką jakością optyczną zarówno przy krótkiej, standardowej, jak i długiej ogniskowej. W artykule staramy się odpowiedzieć na pytanie: w jakim stopniu ta opinia pokrywa się z rzeczywistością?
Wygraj 2500 euro w EISA MAESTRO 2024 - konkurs „Sport i gry” tylko do 8 maja
Zapraszamy do wzięcia udziału w konkursie EISA MAESTRO 2024 - "Sport i gry". Główna nagroda wynosi 1500 euro + 1000 euro w głosowaniu na Facebooku. Żeby wziąć udział w konkursie wystarczy wgrać do serwisu foto-kurier.pl do zakładki zdjęcia seryjne/EISA MAESTRO 2024 pliki o dłuższym boku maksymalnie 1200 pikseli (waga maks. 2 MB). Przy korzystaniu z Photoshopa zdjęcia najlepiej zapisać jako „Zapisz dla internetu” („Save for web”).
Test Nikona Z f, stylizowanego na FM2 i przewyższającego wzorce - artykuł z Foto-Kuriera 12/23
20 września 2023 r. firma Nikon wprowadziła na rynek pełnoklatkowy aparat bezlusterkowy Nikon Z f. Nowość inspirowana kultową lustrzanką Nikon FM2 łączy tradycyjny design z zaawansowaną technologią i wysoką jakością zdjęć. Model ten, z wieloma unikalnymi cechami, to sentymentalny ukłon w stronę bogatej historii firmy i dowód na to, że Nikon lubi i wciąż chce zaskakiwać fotografujących i twórców kontentu. Ale ta podrasowana i stylizowana na FM2 wersja Nikona Z 6II pod wieloma względami przewyższa ten ostatni, od którego debiutu minęły już 3 lata (17.10.2020 r.). Na przełomie października i listopada mieliśmy okazję testowania tego modelu i teraz dzielimy się z Państwem naszymi wrażeniami.
Strona została zoptymalizowana w przeglądarkach: Mozilla Firefox > 3, Chrome, Internet Explorer > 7 oraz Opera. Polecana rozdzielczość ekranu 1280 x 1024
Polityka plików cookies |