Minimalna odległość ustawiania ostrości MOD wynosi 23 cm (13), maksymalna skala odwzorowania to 1:1.

Rozdzielczość

Rozdzielczość Tamrona z 61-milionową matrycą Sony A7CR zarówno w centrum kadru jak i na jego brzegach jest na bardzo wysokim poziomie. W badanym zakresie przysłon zarejestrowaliśmy w centrum kadru aż od 95 do 100 l./mm.

Na brzegach jest nieco słabiej, ale też przy otwartej przysłonie nie schodzimy poniżej 75 l/mm, a dla wartości optymalnej f/8 jest to nawet 85 linii/mm. Od 75 l/mm dajemy ocenę maksymalną - 6 punktów, czyli można powiedzieć, że rozdzielczość układu testowany Tamron + 61-milionowa matryca z Sony A7C R jest super.

Najprawdopodobniej w przypadku wersji z mocowaniem do Nikona nie da się w pełni wykorzystać możliwości rozdzielczych obiektywu, gdyż matryca np. Nikona Z7 II ma mniejszą rozdzielczość (45 mln).

Aberracja chromatyczna

Aberracja chromatyczna została praktycznie wyeliminowana.

Dystorsja

Testowany Tamron ma niewielką dystorsję beczkowatą, której obecność w większości przypadków nie będzie dla nas zauważalna. Można jej się też pozbyć bez szkody dla oryginału w postprodukcji.

W pozostałych przypadkach producent stawia na fakt, że plik cyfrowy pod względem winietowania można skorygować w postprodukcji bez szkody dla rejestrowanego zdjęcia i trudno się z tym tokiem rozumowania nie zgodzić. Dzięki tym założeniom konstrukcyjnym produkt końcowy jest tańszy dla odbiorcy, a to jest niezwykle ważne w końcowym rozrachunku.