Fajnie byłoby czasem zrobić nową „dwudziestką czwórką” zdjęcie architektury na slajdzie Nikonem F2, ale inżynierowie firmy pozbawili nas tej przyjemności. Dla osoby, która nie zada sobie trudu przeczytania powyższego zestawienia ograniczeń w stosowaniu obiektywu z różnymi aparatami, mylące może być jego oznaczenie; jest określany jako optyka serii „D” (a nie „G”), a zatem mogłoby się komuś wydawać, że powinna współpracować z takimi aparatami, jak choćby Nikon F90x; tak jednak nie jest. Oznaczenie „D” określa jedynie przekazywanie informacji o ustawionej odległości, natomiast nie mówi nic o sposobie przymykania przysłony. Obiektyw nie może być oznaczony literą „G”, bo ma pierścień przysłon, ale samo ustawienie wartości na pierścieniu nie pociąga za sobą przymknięcia przysłony w obiektywie.
Podobnie do PC Mikro-Nikkora 85 mm f/2.8D, na obiektywie znajduje się przycisk domykający przysłonę do ustawionej wartości, przy czym na starym obiektywie działał on mechanicznie, a ze względu na konstrukcję wystawał znacznie z obudowy i był bardziej podatny na uszkodzenie. Nikkor 24 mm f/3,5 PC ma przycisk prawie nie wystający z obudowy, ale działający na zasadzie elektromagnetycznej. Takie rozwiązanie umożliwiło pełną automatyzację sterowania ekspozycją – ale tylko z 2 modelami lustrzanek Nikona: D3 oraz D300.

PC Micro-Nikkor 85 mm f/2,8D: mechaniczny przycisk domykania przysłony

Pełne sterowanie oznacza: możliwość zastosowania wszystkich trybów ekspozycji, a także ustawienia wartości przysłony oraz jej przymknięcia z aparatu. W połączeniu ze wszystkimi innymi aparatami zdolnymi do obsługi  przysłony elektromagnetycznej nowego obiektywu, do dyspozycji jest jedynie tryb ręcznego doboru parametrów ekspozycji, a wartość przysłony można ustawić jedynie na obiektywie; oraz trzeba przed ekspozycją przymknąć ją do zadanej wartości przyciskiem na obiektywie.

PC-E Nikkor 24 mm f/3,5D ED: przycisk domykania przysłony elektromagnetycznej

Kolejny powód do zmartwienia to niefortunne rozmieszczenie elementów kontroli oraz blokady przesuwów i pokłonów. PC Mikro-Nikkor 85 mm f/2,8D miał cały moduł sterowania korekcją perspektywy odsunięty od mocowania bagnetowego na tyle, że żaden z jego elementów nie przeszkadzał ani w przesuwaniu, ani w obracaniu obiektywu dla zmiany ustawienia osi przesuwów/pokłonów z żadnym aparatem.

W nowym obiektywie ten moduł znajduje się bardzo blisko mocowania bagnetowego, wobec czego przy przesuwaniu przedniego członu lub obracaniu całego obiektywu dla zmiany kierunku osi przesuwów/pokłonów pokrętło regulacji przesuwu może uderzać o pryzmat. Nie mieliśmy możliwości wypróbowania wszystkich modeli lustrzanek Nikona, ale poza D3 nie znalaziono żadnej, z którą któryś z powyższych problemów by nie występował. Z D300 można dokonać pełnego przesuwu wzdłuż krótszego boku pola obrazowego, ale już przy obracaniu obiektywu można uderzyć pokrętłem o pryzmat. Z innymi aparatami, na przykład D70, nie można nawet dokonać pełnego przesuwu.

Kolizję pokrętła z pryzmatem można łatwo przewidzieć z aparatami mającymi wbudowaną lampę ­błyskową – jak D300, D200, D80, D60, D50, D40 czy D70. Przykrą niespodziankę stanowi to, że ma ona miejsce także w połączeniu z Nikonem D2X czy analogowym F6.

« pierwsza « 1 2 3 4 » ostatnia »