Wydania FK: 169,
publikacje: 9013,
wydarzenia: 2235,
opisy i testy: 2073,
galerie zdjęć: 287279,
użytkownicy: 9694
Trwa wyszukiwanie informacji - proszę czekać ...
Wyniki wyszukiwania dla podświetlonej kategorii
Minolta 7000i - artykuł opublikowano w Foto-Kurierze 1/1992
Minolta 7000i jest pierwszym i podstawowym modelem serii Dynax. Jej prezentacja miała miejsce jesienią 1988 r. Od tamtej pory Minolta wypuściła na rynek jeszcze pięć modeli Dynaxów, z czego 7xi został wybrany kamerą roku 1991. Nazwa „Dynax” pojawia się wyłącznie w Minoltach AF wyprodukowanych na rynek europejski.
Model 7000i nie jest, wbrew nazwie, poprawioną wersją Minolty 7000. Jest to całkiem nowy aparat. Zlikwidowano „choroby wieku dziecięcego”, występujące w pierwszej lustrzance AF, jaką była Minolta 7000. Wprowadzono także sporo rozwiązań, które stworzył przemysł fotograficzny w ciągu ponad trzech lat pomiędzy wyprodukowaniem obu modeli. Rewolucyjne zmiany przeżył system nastawiania ostrości. Zamiast jednego, zastosowano trzy czujniki AF. Zwiększyło to kilkunastokrotnie pole pomiaru ostrości i umożliwiło działanie systemu AF w zakresie oświetlenia od 0 do 18 EV i niskim kontraście fotografowanego przedmiotu. Nowy silnik poruszający obiektywem umożliwia zmianę ostrości z nieskończoności do 1.5 m w ciągu 0.5 s, czyli szybciej niż konkurencyjny Nikon 801; co prawda wolniej niż F4s, ale za to znacznie pewniej. Widać to zwłaszcza przy złych warunkach oświetleniowych i niskim kontraście fotografowanego obiektu.
Mikroprocesor sterujący układem AF sam decyduje, czy fotografowany przedmiot porusza się względem aparatu czy nie i w zależności od tego bądź blokuje obiektyw po ustawieniu ostrości, bądź ustawia ją w sposób ciągły, przewidując jednocześnie odległość w momencie rozpoczęcia ekspozycji (nowatorski system „predictive AF "). Istnieje oczywiście możliwość ręcznego ustawiania ostrości. Pomocna jest w tym bardzo jasna matówka i widoczna w celowniku dioda świecąca, sygnalizująca prawidłowe ustawienie ostrości.
Wersja na rynek amerykański
W Minolcie 7000i zastosowano nową migawkę o zakresie czasów od 1/4000 s do 30 s (zarówno przy sterowaniu ręcznym jak i automatycznym) oraz B. Najkrótszy czas synchronizacji błysku wynosi 1/125 s. Wprowadzono wielopunktowy (matrycowy) system pomiaru światła z możliwością pomiaru punktowego. Niestety nie dotyczy to pomiaru światła błyskowego. Zastosowano oryginalną, nietypową stopkę lampy błyskowej. Wbudowany silnik zapewnia wykonywanie do 3 zdjęć/s i samoczynne zwinięcie do kasety w ciągu 8 s. Znakomicie poprawiono ergonomię, "wygładzjąc" kształty aparatu, powiększając uchwyt dla prawej dłoni, zmniejszając liczbę klawiszy, a część z nich chowając do „drzwiczek” w korpusie aparatu. Zasadniczo drzwiczki te są stacją dysków dla specjalnych kart magnetycznych rozszerzających możliwości aparatu. Są to:automatyczne dobranie przysłony do żądanej głębi ostrości, automatyczne wykonanie serii zdjęć z wprowadzoną zmienną korekcją ekspozycji np. - 0.6 EV, - 0.3 EV, 0, + 0.3 EV, + 0.6 EV, zapamiętywanie parametrów wykonywanych zdjęć takich jak czas naświetlania, przysłona, ogniskowa obiektywu itd. Niektóre karty upraszczają wykonanie konkretnego typu fotografii: zdjęć sportowych, portretów, makrofotografii itp. W momencie prezentacji aparatu było dziesięć typów kart, obecnie produkuje się ich dwa razy więcej. Karty te są fajerwerkiem technicznym, ale ich rzeczywista przydatność jest mocno wątpliwa, zwłaszcza dla zaawansowanego fotografa. Używając Minolty 7000i, przez ponad dwa lata nie miałem potrzeby korzystania z nich, poza kartą CUSTOM umożliwiającą dopasowanie sposobu sterowania aparatem do własnych potrzeb. Karty te, będąc niewątpliwie „bajerem ", wykazują wyższość nad analogicznym pomysłem firmy Canon, która dwa lata później wprowadziła pióro świetlne i książeczkę z kodami paskowymi jako wyposażenie EOSa 10.
Przykładowe karty
Minolta 7000i posiada trzy rodzaje automatyki ekspozycji (program, automatyki z preselekcją czasu i przysłony) oraz możliwość ręcznego ustawiania czasu i przysłony. Przy pracy w automatyce programowanej para czas - przysłona zależy także od długości ogniskowej aktualnie stosowanego obiektywu. (UWAGA: niektóre nieoryginalne obiektywy np, starsze typy firmy Sigma, dobrze współpracujące z Minoltami 5000, 7000, 9000 są ignorowane przez Dynaxy). Zakres działania pomiaru ekspozycji wynosi od 0 do 20 EV. Wyjście poza ten zakres grozi niedokładnością pomiaru i jest sygnalizowane w celowniku. Istnieje możliwość korekcji ekspozycji o +/- 4 stopnie. Parametry ekspozycji wyświetlane są zarówno w celowniku jak i na LCD, na górnej pokrywie aparatu.
Do 7000i skonstruowano pierwotnie trzy lampy błyskowe o liczbach przewodnich od 20 do 52. Dwie z nich mają automatycznie regulowany kąt rozsyłu światła, a najsilniejszy model 5200i, oprócz ruchomej wokół dwóch osi głowicy, ma także możliwość ręcznago sterowania siłą błysku i zdjęć stroboskopowych. Współpraca aparatu z lampą możliwa jest przy wszystkich rodzajach automatyki i przy pracy ręcznej. Możliwe jest doświetlanie cieni za pomocą błysku oraz „dopalenie” błyskiem do światła zastanego: automatyka dobiera wtedy czas naświetlania (nawet do 30 s) tak, by światło błysku stanowiło 1/3 światła potrzebnego do prawidłowego naświetlenia zdjęcia. Pomiar światła błyskowego dokonywany jest przez obiektyw. Jest to pomiar integralny tzn. uśredniający oświetlenie całej powierzchni kadru. Daje to niemiłe efekty przy użyciu lampy błyskowej jako oświetlenia zasadniczego w dużych pomieszczeniach lub na otwartej przestrzeni. Układ automatyki, korzystając z integralnego pomiaru, próbuje oświetlić całość kadru i w efekcie znacznie prześwietla pierwszy plan. Jedyną metodą uniknięcia tego zjawiska jest ręczne wprowadzenie korekcji oświetlenia błyskiem od 0.5 do 2 EV, w zależności od sytuacji. Zastosowanie takiego sposobu pomiaru światła błyskowego jest istotnym niedociągnięciem Minolty, zwłaszcza że konkurencyjny Nikon zastosował pomiar matrycowy błysku w modelach 801 i F4, co istotnie zmniejszyło prześwietlanie pierwszego planu.
13 października 2021 roku firma Nikon zaprezentowała 7,8-krotny zoom Nikkor Z DX 18-140 mm f/3,5-6,3 VR, który - jak zapewnia producent – charakteryzuje się wysoką jakością optyczną zarówno przy krótkiej, standardowej, jak i długiej ogniskowej. W artykule staramy się odpowiedzieć na pytanie: w jakim stopniu ta opinia pokrywa się z rzeczywistością?
Zapraszamy do wzięcia udziału w konkursie EISA MAESTRO 2024 - "Sport i gry". Główna nagroda
wynosi 1500 euro + 1000 euro w głosowaniu na Facebooku. Żeby wziąć udział w konkursie wystarczy wgrać do serwisu
foto-kurier.pl do zakładki zdjęcia seryjne/EISA MAESTRO 2024 pliki
o dłuższym boku maksymalnie 1200 pikseli (waga maks. 2 MB). Przy
korzystaniu z Photoshopa zdjęcia najlepiej zapisać jako „Zapisz dla
internetu” („Save for web”).
20 września 2023 r. firma Nikon wprowadziła na rynek
pełnoklatkowy aparat bezlusterkowy Nikon Z f. Nowość inspirowana kultową
lustrzanką Nikon FM2 łączy tradycyjny design z zaawansowaną technologią
i wysoką jakością zdjęć. Model ten, z wieloma unikalnymi cechami, to
sentymentalny ukłon w stronę bogatej historii firmy i dowód na to,
że Nikon lubi i wciąż chce zaskakiwać fotografujących i twórców
kontentu. Ale ta podrasowana i stylizowana na FM2 wersja Nikona Z 6II
pod wieloma względami przewyższa ten ostatni, od którego debiutu minęły
już 3 lata (17.10.2020 r.). Na przełomie października i listopada
mieliśmy okazję testowania tego modelu i teraz dzielimy się z Państwem
naszymi wrażeniami.
Strona została zoptymalizowana w przeglądarkach: Mozilla Firefox > 3, Chrome, Internet Explorer > 7 oraz Opera. Polecana rozdzielczość ekranu 1280 x 1024