Samowyzwalacz jest typu elektronicznego, z 10 sekundowym opóźnieniem. Daje znać o swoim działaniu przy pomocy dźwięku (brak sygnału wizualnego). Na 2 sek przed wyzwoleniem migawki częstoliwość dźwięku wzrasta.

Do wyeliminowania wpływu światła wpadającego przez wizjer na pomiar oświetlenia, podczas wykonywania zdjęć z samowyzwalaczem lub zdalnym sterowaniem, zastosowano w nim przysłonę.

Canon F-1N jest przystosowany do wykonywania wielokrotnych ekspozycji. Ma wymienną tylną ściankę na datownik Data Back FN.

Bardzo pożyteczne jest zastosowanie w tym modelu kilku cech bezpieczeństwa, skutecznie uniemożliwiających występowanie przypadkowych błędów fotografa. I tak spust migawki zaopatrzono w blokadę, tylną ściankę w bezpieczne otwieranie. Aparat blokuje się gdy poziom baterii jest za niski oraz gdy pokrętło skali przysłon na obiektywie znajduje się w położeniu A, bez podłączenia Windera lub Motoru (automatyka przysłony). W tej automatyce nie jest również możliwe przejście na pomiar z roboczą przysłoną, co jest oczywiste.

Do pozostałych, niewątpliwych zalet aparatu należy zaliczyć: sprzęgło przy korbce powrotnego zwijania filmu (zapobiega zerwaniu, gdy przy współpracy np. z Winderem zablokujemy niechcący tą korbkę), umieszczenie przycisku do zwijania filmu nz górze korpusu kamery - jest to bardzo wygodne, gdy używamy np. statywu lub flesza na szynie, solidny docisk tylnej ścianki (ze względu na płaskie prowadzenie filmu w prowadnicy) oraz ergonomiczne rozmieszczenie wszystkich przycisków manipulacyjnych.

Jeśli chodzi o Motor i Winder (są to w zasadzie nieodłączne części tej kamery w wyposażeniu fotoreportera), to posiadają one bardzo wygodny spust do zdjęć pionowych oraz wlasny licznik odliczający, który unieruchamia aparat po dokonaniu ostatniego zdjęcia (ilość zdjęć jest ustawiania przez fotografującego).

Do wad Canona F-1N (poza wypisanymi w tekście) zaliczę przede wszystkim brak możliwości podnoszenia lustra, które umożliwia pewniejszą pracę kamery przy dłuższych czasach naświetlania, zasłonięcie przez rękojeść Windera lub Motoru pojemnika z baterią (uniemożliwia jej wymianę bez rozłączenia układu aparat-Winder), kosztowność oraz krótkotrwałość baterii.

Zbliżając się do końca opisu Canona F-1N sądzę, że warto wspomnieć o starym modelu Canona F 1, tzw. Old. Otóż kamera ta posiada całkowicie mechaniczną migawkę, podnoszone lustro, inny celownik. Brak w tym modelu było automatyki czasu i stopki dla lampy na pryzmacie. Samo body, jak i osprzęt dodatkowy było jeszcze bardziej masywne (większe i cięższe).

Podsumowując, należy stwierdzić, że Canon F-1N jest aparatem najwyższej jakości, chociaż nie pozbawionym wad, przystosowanym do pracy w najgorszych warunkach, posiadającym duże możliwości fotograficzne i praktycznie nie do zdarcia. Być może nie wszystkie cechy Canona F-1N zadowolą amatorów, ale trzeba pamiętać, że jego adresatem jest profesjonalny fotoreporter.

Wybrane dane techniczne:

zakres pomiarowy:
EV -1 (4 s przy f/1,4) do EV 20 (1/2000 s przy f/22),

zakres czułości filmu: ISO/ASA 6-6400,

zasilanie: 1x6 V, ogniwo litowe, alkaliczno-manganowe lub srebrowe, 

kąt dźwigni naciągu: 139 stopni /30 stopni , 

wymiary: 146,7 x 48,3 x 96,6 mm 

waga: 795 g (body), 1030 g z ob. FD 1,4/50 

wymiary: 157 x 127 x 82 mm 

Jarosław Mikołajczuk