|
Facebook
Poczta
Forum
Sklep
Logowanie
Dodaj
zdjęcie
Wydrukuj
zdjęcie |
Od 1996 roku Foto-Kurier 
|
- Rejestracja
- Użytkownicy
- Forum
- dlamobilnych.eu
-
Wydrukuj zdjęcie
-
-
Czasopismo
- Numer aktualny
- Numery archiwalne
- Wybrane artykuły
- Artykuły poradnikowe
- Fotograficzne ABC
- Inne
- Oprogramowanie
- Pierwsze opisy
- Technologie
- Testy
- Wydarzenia
- Wywiady
- Opisaliśmy
-
Porównywarka
- Aparaty (922)
- Obiektywy (793)
|
testowe
Nikon F2 - artykuł opublikowany w Foto-Kurierze 1/1997
ciąg dalszy...
Kolejną przewagą Nikona F2 Photomic S nad poprzednikiem była możliwość pomiaru ekspozycji przy czasach migawki aż do 10 sekund. Po ustawieniu migawki w pozycji „B”, dodatkowa skala umieszczona nad pokrętłem czasów pozwalała w sposób płynny symulować czasy migawki do 10 sekund. Próg czułości fotoelementów obniżono do -2 EV. Dalsze możliwości wizjera Photomic S pojawiały się po dołączeniu do korpusu sterownika przysłony DS-1. Pozwalał on na otrzymanie automatyki przysłony. Całość (tzn. korpus + Photomic S + obiektyw + DS-1) działała w sposób mniej więcej następujący: obiektyw musiał być wyjęty z korpusu, sterownik przysłony przykręcało się po prawej stronie korpusu, do gniazda lampy błyskowej (korbkę zwijania filmu należało wtedy wyciągnąć do góry. Specjalny pierścień sterownika obejmował bagnet korpusu. Elektryczne połączenie sterownika i Photomica S następowało przez trzy styki umieszczone po prawej stronie wizjera. Dopiero teraz można było założyć obiektyw, pamiętając o tym, że widełki na pierścieniu przysłon musiały „zaskoczyć” w specjalne wycięcie we wspomnianym już pierścieniu. Teraz całość była gotowa do pracy. Po ustawieniu żądanego czasu migawki i odchyleniu dźwigni naciągu, światłomierz zaczynał pracować, ale zamiast wskazywać ekspozycję diodami, przez wspomniane styki przekazywał odpowiednie impulsy do sterownika przysłon. Ten, przy pomocy wbudowanego silnika, do zadanego czasu migawki dobierał odpowiednią przysłonę obracając całym pierścieniem! Całość nie działała zbyt cicho, a już na pewno nie szybko, stąd też rozwiązanie to nie nadawało się zbytnio do fotografowania z ręki. Gdy aparat zamocowany był na statywie i wyzwalany był przez przewód, zastosowanie sterownika przysłony mogło mieć większy sens.
W roku 1976 pojawia się najrzadszy z produkowanych na dużą skalę Nikonów F2 - wyposażony w wizjer DP-3 model Photomic SB. Tutaj dokonano tylko dwóch zmian, za to bardzo ważnych: do pomiaru światła po raz pierwszy Nikon zastosował diody krzemowe SPD (Silikon Photo Diode). Ich ogromną przewagą nad dotychczas stosowanymi CdS była większa czułość i mniejsza bezwładność na szybko zmieniające się oświetlenie. Dokładność pomiaru obu typów elementów była praktycznie zbliżona. Druga zmiana dotyczy wskazań światłomierza. W wizjerze widoczne są teraz trzy diody w kształcie „-” „o” i „+”. Czwarta dioda znajduje się na górze wizjera i spełnia dwie funkcje: stanowi ona kontrolę stanu baterii, a przy zamkniętym okularze wizjera wskazuje poprawną ekspozycję. Suwak kontroli baterii pełni jeszcze jedną ważną funkcję: podświetla (też za pomocą diód) ustawiony czas migawki i przysłonę. Współpraca ze sterownikiem przysłony DS-1 oraz pomiar ekspozycji przy czasach do 10 sekund jest również możliwy. Nowo wprowadzony sterownik przysłony DS-2 niewiele różnił się od DS-1, tylko tym, że posiadał dodatkowo gniazdo do lamp błyskowych.
Pomiar światła przez wizjery Photomic, Photomic S i Photomic SB z obiektywami serii „E” i „AF” możliwy jest przy przysłonie roboczej. W roku 1977 pojawiają się na rynku dwie ostatnie wersje Nikona F2 - Photomic A i Photomic AS. Ich powstanie wiąże się z wprowadzeniem przez Nikona w tym samym roku systemu AI, który pozwalał na automatyczne wprowadzanie otworu względnego do światłomierza. Photomic A (symbol DP-11) odpowiada dokładnie wersji DP-1, Photomic AS (DP-12) odpowiada wersji DP-3. Photomiki te nie potrzebują już obiektywu z widełkami, specjalny zaczep wizjera łączy się z odpowiednim wycięciem na pierścieniu przysłon. Inaczej rozwiązano widoczność przysłony w wizjerze. Jest ona teraz odczytywna przez układ małych lusterek bezpośrednich z pierścienia przysłon obiektywu. Ostatni sterownik przysłony DS-12 wraz z wersją AS dawał automatykę przysłon ze wszystkimi obiektywami AI. Pierwsze trzy wersje Photomików z obiektywami AI współpracują bez problemów, obiektywy non-AI mogą być założone do Nikona F2A i F2AS pod warunkiem, że zaczep łączący wizjer z pierścieniem przysłon obiektywu zostanie wciśnięty do góry, a pomiar światła wykonywany będzie przy przysłonie roboczej. Wizjer Eyelevel, oraz wszystkie Photomiki mają też wbudowaną sygnalizację gotowości lampy do błysku.
Kolekcjonerzy powinni zwracać uwagę na to, by nie „mieszać” korpusów i Photomicków z różnych lat. Nie powinno więc łączyć się wizjera DP-11 z korpusem, którego numer rozpoczyna się cyframi 72, ani na odwrót: Photomika S z korpusem z rocznika 79. W praktyce, przy fotografowaniu nie ma to oczywiście najmniejszego znaczenia. Natomiast powinno mieć duże dla satysfakcji i prestiżu kolekcjonera.
Wybór pozostałych wizjerów również się powiększył. Teraz fotograf może wybierać między następującymi wizjerami specjalnymi:
• „komin” o symbolu DW-1 - typowy celownik umożliwiający bezpośrednią obserwację matówki, z wbudowaną lupą powiększającą 5 krotnie środek kadru.
• wizjer sportowy o symbolu DA-1 pozwalający obserwować całość kadru z dość dużej odległości. Jego użycie jednocześnie z którymś z motorów i z „jasnym” obiektywem dawało idealny zestaw do fotografowania szybkiej akcji.
• lupa o symbolu DW-2 - układ dający 6 krotnie powiększony obraz całego kadru, idealne wyposażenie do makrofotografii.
Wybór matówek powiększył się i obejmuje teraz 19 różnych modeli. Jest to naprawdę ogromna ilość; nawet fotografowie zawodowi często ograniczają się do dwóch, trzech najbardziej potrzebnych im typów. Matówką standardową, a więc tą sprzedawaną z korpusem, była matówka „A”, „J” lub „K”. Ponieważ mocowanie matówek i wizjerów w Nikonach F i F2 jest identyczne, jest także pełna; wzajemna wymienność matówek.
Produkcja:
Nikon F2 - 1971
Nikon F2 Photomic - 1971
Nikon F2 Photomic S - 1973
Nikon F2SB - 1976
Nikon F2A Photomic - 1977
Nikon F2 Photomic AS - 1977
Nikon F2/T - 1976
Nikon F2H - 1978.
Następna część wkrótce..
data dodania: 21-01-2012
godzina dodania: 19:59
odsłon: 17255
powrót na stronę główną »
Komentarze
sortuj według daty: rosnąco | malejąco
Artykuł nie był jeszcze komentowany.
Zostaw swój komentarz właśnie teraz.
Zostaw swój komentarz właśnie teraz.
Zobacz także:
Nikkor-Q Auto 400 mm f/4,5 - modułowe cudo
Flagowy Nikon D5 - artykuł z Foto-Kuriera nr 1-2/16, prawie jak test
Canon EOS 80D - pełny artykuł z Foto-Kuriera 4/2016
Zbliż się nie podchodząc
Pentax MZ-S - artykuł opublikowany w Foto-Kurierze 4/2001
Linhof Technorama 617 S III - artykuł opublikowany w Foto-Kurierze 2/2001
Nikon S – „Perła z lamusa” – artykuł opublikowany w F-K 2/2001
Bronica RF 645 - artykuł opublikowany w Foto-Kurierze 2/2001
Nikon F6 - artykuł opublikowany w Foto-Kurierze 10/2004
Leica 0 - artykuł opublikowany w Foto-Kurierze 1/2001
Plaubel Makina 67 - artykuł opublikowany w Foto-Kurierze 1/2001
Zoom-Nikkor Auto 43-86 mm f/3,5 – „Perła z lamusa” – artykuł opublikowany w F-K 12/2000
Sony RX1 -pełnoklatkowy kompakt
Leica IIIb – „Perła z lamusa” – artykuł opublikowany w Foto-Kurierze 11/2000
Sony A99 - pierwsze profesjonalne SLT
Obiektywy Nikkor – artykuł opublikowany w Foto-Kurierze 10/2000
Minolta Dynax 7 – artykuł opublikowany w Foto-Kurierze 10/2000
Canon EOS D30 – artykuł opublikowany w Foto-Kurierze 10/2000
Nikon SP – „Perła z lamusa” – artykuł opublikowany w Foto-Kurierze 8/2000
HP Pentax EI-200 – artykuł opublikowany w Foto-Kurierze 8/2000
Fotorozmowy - papiery MAXIMA, Frontiery, fotografia halogenosrebrowa
Fujifilm to koncern mający w swojej ofercie m.in. produkty z zakresu medycyny, poligrafii jak i fotografii. Te ostatnie są oczywiście dla nas najważniejsze, ale i te z dziedzin medycyny, jak chociażby cyfrowe aparaty rentgenowskie, czy też wszelkiego rodzaju urządzenia drukujące nie mogą być dla fotografa profesjonalnego, a nawet entuzjasty fotograficznego obojętne. Coraz częściej mamy do czynienia z wydrukami cyfrowymi, ale w dalszym ciągu te tradycyjne, bazujące na materiałach światłoczułych, są nadal niezwykle ważne w portfolio sprzedażowym firmy Fujifilm.
Szansa na dwucyfrowy wzrost sprzedaży
Bazując na danych publikowanych w raportach CIPA (Camera & Imaging Product Association, patrz wykres), ogłoszonych 1 kwietnia 2024 roku, można powiedzieć, że na świecie w 2023 r. sprzedano ok. 7,72 mln aparatów cyfrowych, z czego aż 5,99 miliona stanowiły aparaty z wymienną optyką (bezlusterkowce i lustrzanki), ale co ważniejsze, rozpatrując japoński rok finansowy (od marca do marca) jest realna szansa na dwucyfrowy wzrost sprzedaży.
SIGMA 18-50 mm f/2,8 DC DN | Contemporary, pierwszy obiektyw Sigmy z mocowaniem Canon RF
23 kwietnia 2024 r. SIGMA Corporation poinformowała, w tym samym dniu co Tamron, o poszerzeniu oferty obiektywów do aparatów bezlusterkowych, o obiektywy z mocowanie Canon RF. Pierwszym, dostępnym z tym mocowaniem, będzie SIGMA 18-50 mm f/2,8 DC DN | Contemporary. Sigma prezentuje również nazwy pięciu kolejnych obiektywów z tym mocowaniem.
Strona została zoptymalizowana w przeglądarkach: Mozilla Firefox > 3, Chrome, Internet Explorer > 7 oraz Opera. Polecana rozdzielczość ekranu 1280 x 1024
Polityka plików cookies |