|
Facebook
Poczta
Forum
Sklep
Logowanie
Dodaj
zdjęcie
Wydrukuj
zdjęcie |
Od 1996 roku Foto-Kurier 
|
- e-kiosk
- Rejestracja
- Użytkownicy
- Forum
- dlamobilnych.eu
-
Wydrukuj zdjęcie
-
-
Czasopismo
- Numer aktualny
- Numery archiwalne
- Wybrane artykuły
- Artykuły poradnikowe
- Fotograficzne ABC
- Inne
- Oprogramowanie
- Pierwsze opisy/nowości
- Technologie
- Testy
- Wydarzenia
- Wywiady
- Opisaliśmy
-
Porównywarka
- Aparaty (953)
- Obiektywy (879)
|
testowe
Nikon F-801s - artykuł opublikowany w Foto-Kurierze 4/1996
W 1996 roku Nikon F-801s nie był konstrukcja nową. Przeciwnie; obchodził wtedy szóste urodziny, co jak na kamerę z rodziny AF to już ładny wiek. Mimo to był jeszcze produkowany i sprzedawał się całkiem nieźle. "Osiemsetjedynka" pojawiła się równolegle z Nikonem F-4 jako jego mniejszy (ale równie inteligentny) brat, jako uzupełniający korpus dla zawodowców, lecz także dla zaawansowanych fotoamatorów.
Wielką zaletą Nikona F-801s jest ergonomiczne ukształtowanie korpusu i sensowne rozmieszczenie przycisków. Dla osoby jako tako zaznajomionej z możliwościami współczesnych lustrzanek AF, kilka chwil z tym aparatem wystarcza do praktycznie całkowitego opanowania jego funkcji.
Zdecydowaną większość z nich wprowadza się lub zmienia w ten sam sposób: naciśnięcie któregoś z przycisków i jednoczesny obrót centralnego koła nastawczego. Dla przykładu rzut oka na Minoltę Dynax, np. 9xi, mówi nam gdzie trzeba się patrzeć, i czym zwalnia się migawkę. Reszta to na początku magia. Mimo dużej ilości dostępnych funkcji, praca "osiemsetjedynką" jest łatwa, a nawet przyjemna. Sprzyja temu wygodny wizjer high-eyepoint, jasne matówki oraz dwa wyświetlacze LCD. Główny, na korpusie, podaje absolutnie wszystkie potrzebne (i nie) informacje oprócz pracy układu AF i gotowości lampy błyskowej. Układ symboli i wskaźników jest, mimo ich dużego zagęszczenia, czytelny i bardzo ułatwia szybką orientację w aktualnie włączonych funkcjach.
Drugi z wyświetlaczy, umieszczony w wizjerze pod kadrem, pokazuje pracę układu AF, tryb naświetlania (M, A, S, P), wagę świetlną do pracy w manualu, oraz gotowość do błysku lampy błyskowej. Gdy oświetlenie spada poniżej pewnego poziomu, automatycznie włącza się podświetlanie wyświetlacza. Można je również włączyć ręcznie przyciskiem znajdującym się pod prawym kciukiem. Osoby, które noszą okulary, mogą bez problemu zamontować odpowiednią soczewkę w wykręconej oprawie wizjera. Co prawda u Nikona są takie oprawki dla korekcji wad wzroku z przedziału -5 do +3 dioptrii, ale można odpowiednią dla siebie soczewkę kupić w zakładzie optycznym za niewielką kwotę.
Body zasilane jest z czterech baterii 1,5V typu paluszki, które mogą być zastąpione akumulatorkami. Rozwiązanie takie podnosi dość gabaryty i masę aparatu, ale znacznie obniża koszty eksploatacji i podnosi niezawodność działania aparatu w niskich temperaturach. Ci, którzy planują często korzystać z autofocusa i ciągłego transportu filmu, niech poważnie pomyślą o "osiemsetjedynce". Wymiana kompletu baterii jest prosta i zajmuje dosłownie moment. Kolejną mocną stroną Nikona F-801s jest jego współpraca z lampą błyskową. Dotyczy to szczególnie lampy dedykowanej Nikon SB-24. Tworzy ona z korpusem aparatu oraz obiektywami Nikkor AF bardzo zgrane trio. W roku 87 był to chyba najlepszy system TTL-Flash na świecie. Główne możliwości lampy SB-24 to praca w następujących trybach: - manual (z redukcją energii błysku do 1/2, 1/4, 1/8 i 1/16) - błysk dzielony (od 2 do 8 błysków z częstotliwością 1-10 Hz, każdy z błysków cząstkowych o energii 1/8 lub 1/16) - automatyka Non-TTL (od 6 do 10 przysłon komputerowych, w zależności od czułości filmu) - TTL standardowy - TTL Fill-in Flash, czyli błysk rozjaśniający W pracy TTL można korzystać z pomiaru matrycowego, z centralno-integralnego lub punktowego. Istnieje możliwość synchronizacji błysku z pierwszą (Normal) lub ostatnią (Rear) lamelką mogawki. Głowica palnika typu zoom, daje kąt krycia błyskiem obiektywów o ogniskowej od 24 od 85 mm i ma możliwość obrotów i podnoszenia.
Jasne matówki maja mają pewną wadę: są tylko dwie. Niewielką pociechą jest cała gama matówek do Nikonów F-3 i F-4, gdyż nie można ich w F-801 zamontować; trochę szkoda. Matówka standardowa jest gładka, z kołami 3,5 i 12 mm oraz ramką ustawiania ostrości. Transport filmu możliwy jest w trybie zdjęć pojedynczych i ciągłym z prędkością przesuwu 2 lub 3,3 kl./sek, co w większości sytuacji wystarcza. Cofanie filmu do kasetki (niestety bez możliwości zostawienia końca filmu na zewnątrz) możliwe jest niekoniecznie po skończeniu całego filmu. Używanie kasetek bez kodu DX, lub z filmem o innej czułości niż mówi kod nie stanowi problemu: czułość możem ustawić ręcznie, w zakresie ISO 12-6400. Duże, choć rzadko wykorzystywane możliwości posiada samowyzwalacz: opóźnienie od 2 do 30 sek, lub dwa zdjęcia, jedno po 10, następne po dalszych 5 sek. Można też przerwać pracę samowyzwalacza bez straty klatki. Jego praca jest sygnalizowana diodą i, jeśli tego chcemy, dźwiękiem. Samowyzwalacz warto też używać, przy pracy ze statywem, jako zastępstwo wężyka spustowego. Producent przewidział tylko gniazdo do wężyka elektrycznego, dobrego i wygodnego, bo 3 metrowego, ale drogiego. Co prawda Nikon produkuje reduktor do klasycznego wężyka mechanicznego, ale jest on niewiele tańszy. Jest to niewątpliwie minus całej konstrukcji.
Zdecydowaną większość z nich wprowadza się lub zmienia w ten sam sposób: naciśnięcie któregoś z przycisków i jednoczesny obrót centralnego koła nastawczego. Dla przykładu rzut oka na Minoltę Dynax, np. 9xi, mówi nam gdzie trzeba się patrzeć, i czym zwalnia się migawkę. Reszta to na początku magia. Mimo dużej ilości dostępnych funkcji, praca "osiemsetjedynką" jest łatwa, a nawet przyjemna. Sprzyja temu wygodny wizjer high-eyepoint, jasne matówki oraz dwa wyświetlacze LCD. Główny, na korpusie, podaje absolutnie wszystkie potrzebne (i nie) informacje oprócz pracy układu AF i gotowości lampy błyskowej. Układ symboli i wskaźników jest, mimo ich dużego zagęszczenia, czytelny i bardzo ułatwia szybką orientację w aktualnie włączonych funkcjach.
Drugi z wyświetlaczy, umieszczony w wizjerze pod kadrem, pokazuje pracę układu AF, tryb naświetlania (M, A, S, P), wagę świetlną do pracy w manualu, oraz gotowość do błysku lampy błyskowej. Gdy oświetlenie spada poniżej pewnego poziomu, automatycznie włącza się podświetlanie wyświetlacza. Można je również włączyć ręcznie przyciskiem znajdującym się pod prawym kciukiem. Osoby, które noszą okulary, mogą bez problemu zamontować odpowiednią soczewkę w wykręconej oprawie wizjera. Co prawda u Nikona są takie oprawki dla korekcji wad wzroku z przedziału -5 do +3 dioptrii, ale można odpowiednią dla siebie soczewkę kupić w zakładzie optycznym za niewielką kwotę.
Body zasilane jest z czterech baterii 1,5V typu paluszki, które mogą być zastąpione akumulatorkami. Rozwiązanie takie podnosi dość gabaryty i masę aparatu, ale znacznie obniża koszty eksploatacji i podnosi niezawodność działania aparatu w niskich temperaturach. Ci, którzy planują często korzystać z autofocusa i ciągłego transportu filmu, niech poważnie pomyślą o "osiemsetjedynce". Wymiana kompletu baterii jest prosta i zajmuje dosłownie moment. Kolejną mocną stroną Nikona F-801s jest jego współpraca z lampą błyskową. Dotyczy to szczególnie lampy dedykowanej Nikon SB-24. Tworzy ona z korpusem aparatu oraz obiektywami Nikkor AF bardzo zgrane trio. W roku 87 był to chyba najlepszy system TTL-Flash na świecie. Główne możliwości lampy SB-24 to praca w następujących trybach: - manual (z redukcją energii błysku do 1/2, 1/4, 1/8 i 1/16) - błysk dzielony (od 2 do 8 błysków z częstotliwością 1-10 Hz, każdy z błysków cząstkowych o energii 1/8 lub 1/16) - automatyka Non-TTL (od 6 do 10 przysłon komputerowych, w zależności od czułości filmu) - TTL standardowy - TTL Fill-in Flash, czyli błysk rozjaśniający W pracy TTL można korzystać z pomiaru matrycowego, z centralno-integralnego lub punktowego. Istnieje możliwość synchronizacji błysku z pierwszą (Normal) lub ostatnią (Rear) lamelką mogawki. Głowica palnika typu zoom, daje kąt krycia błyskiem obiektywów o ogniskowej od 24 od 85 mm i ma możliwość obrotów i podnoszenia.
Jasne matówki maja mają pewną wadę: są tylko dwie. Niewielką pociechą jest cała gama matówek do Nikonów F-3 i F-4, gdyż nie można ich w F-801 zamontować; trochę szkoda. Matówka standardowa jest gładka, z kołami 3,5 i 12 mm oraz ramką ustawiania ostrości. Transport filmu możliwy jest w trybie zdjęć pojedynczych i ciągłym z prędkością przesuwu 2 lub 3,3 kl./sek, co w większości sytuacji wystarcza. Cofanie filmu do kasetki (niestety bez możliwości zostawienia końca filmu na zewnątrz) możliwe jest niekoniecznie po skończeniu całego filmu. Używanie kasetek bez kodu DX, lub z filmem o innej czułości niż mówi kod nie stanowi problemu: czułość możem ustawić ręcznie, w zakresie ISO 12-6400. Duże, choć rzadko wykorzystywane możliwości posiada samowyzwalacz: opóźnienie od 2 do 30 sek, lub dwa zdjęcia, jedno po 10, następne po dalszych 5 sek. Można też przerwać pracę samowyzwalacza bez straty klatki. Jego praca jest sygnalizowana diodą i, jeśli tego chcemy, dźwiękiem. Samowyzwalacz warto też używać, przy pracy ze statywem, jako zastępstwo wężyka spustowego. Producent przewidział tylko gniazdo do wężyka elektrycznego, dobrego i wygodnego, bo 3 metrowego, ale drogiego. Co prawda Nikon produkuje reduktor do klasycznego wężyka mechanicznego, ale jest on niewiele tańszy. Jest to niewątpliwie minus całej konstrukcji.
| ciąg dalszy artykułu na następnej stronie... |
data dodania: 03-12-2011
godzina dodania: 14:13
odsłon: 21525
powrót na stronę główną »
Komentarze
sortuj według daty: rosnąco | malejąco
Artykuł nie był jeszcze komentowany.
Zostaw swój komentarz właśnie teraz.
Zostaw swój komentarz właśnie teraz.
Zobacz także:
Sony A7 V - szybszy, wydajniejszy, efektywniejszy, mocno wspierany przez AI - cena i dostępność
Canon EOS R6 M III; 32,5 miliona pikseli, Open Gate, nowa jakość - dostępność i cena
Canon EOS C50 – pierwsza kamera z serii Cinema EOS z trybem open gate - dla profesjonalistów z branży kreatywnej
Frontier DX400/DX400W - tajna broń Fujifilm - w super cenie
NIKON | RED ZR - uniwersalna kamera „Z CINEMA” z funkcjami fotograficznymi - dostępność i cena
Canon RF 85 mm f/1,4L VCM – profesjonalny obiektyw portretowy, cena i dostępność
Sigma 135 mm f/1,4 DG | Art - pierwszy na świecie obiektyw 135 mm z AF o jasności f/1,4 - cena i dostępność
Leica D-Lux 8 100 YEARS LEICA - cena i dostępność
Epson EH-LS9000B/W - kino klasy premium w zasięgu ręki - cena i dostępność
Nowy standardowy zoom - NIKKOR Z 24-70 mm f/2,8 S II - cena i dostępność
Sigma 12 mm f/1,4 DC | Contemporary - ultraszerokokątna stałka do matryc APS-C - cena i dostępność
Kentmere PAN 200 - nowy, wszechstronny i uniwersalny film analogowy - cena i dostępność
Tamron 16-30 mm f/2,8 Di III VXD G2 – zoom nowej generacji do Sony i Nikona – dostępność i cena
Samyang + Schneider-Kreuznach = FE 14-24 mm f/2,8! - jasno i szeroko
Fujifilm X half - kompakt cyfrowy z analogową duszą - cena i dostępność
Sony FX2 to kompaktowa kamera serii Cinema Line dla twórców z zacięciem fotograficznym - cena i dostępność
Samsung The Freestyle Gen. 2 - idealny na majówkę i inne czerwcowe wypady
Sony FE 50-150 mm f/2 GM - uniwersalny, jasny telezoom - cena, dostępność i pierwsze zdjęcia
Panasonic LUMIX G97 - budżetowe mikro 4/3 - rozsądna cena
Nikon Z5II - nowy pełnoklatkowy aparat
Foto-Kurier 11/25 w najlepszych salonach prasowych i on-line - przed zakupem zajrzyj do e-kiosku
Foto-Kurier 11/2025 w najlepszych salonach prasowych oraz w e-kiosku. Okładkę ozdobiło zdjęcie wykonane przez Leszka Wygachiewicza, składające się z 2032 zdjęć. A w środku znalazły się testy i opisy najnowszych obiektywów i aparatów oraz inspirujące zdjęcia, a także...
Test Tamrona 28-300 mm f/4-7,1 Di III VC VXD - ostro, blisko, stabilnie, test z Foto-Kuriera 10/24
Tamron 28–300 mm f/4–7,1 Di III VC VXD to wszechstronny obiektyw zmiennoogniskowy o krotności 10,7×, do pełnoklatkowych bezlusterkowców z mocowaniem Sony E, który zadebiutował 1 sierpnia 2024 r. Ma kompaktową konstrukcję o długości zaledwie 126 mm i wadze 610 g oraz wbudowaną stabilizację optyczną VC. Test obiektywu przed wami.
OKIEM EKSPERTÓW ocena zdjęć użytkowników portalu - Foto-Kurier 11/25
Marta Darowska i Tadeusz Koniarz, eksperci nie tylko w dziedzinie fotografii, poddają swojej opinii wybrane zdjęcia użytkowników galerii foto-kurier.pl. Wgrywaj zdjęcia do serwisu jeśli chcesz, żeby nasi eksperci omówili je na łamach Foto-Kuriera. Tym razem swoją uwagę skupili między innymi na zdjęciu "Pastelowy poranek dnia", którego autorem jest Maciej Najderek, następnym razem może to być seria lub pojedyncze zdjęcie wgrane przez Ciebie.
Strona została zoptymalizowana w przeglądarkach: Mozilla Firefox > 3, Chrome, Internet Explorer > 7 oraz Opera. Polecana rozdzielczość ekranu 1280 x 1024
Polityka plików cookies |