Obsługa

Dużą zaletą Polarisa jest jego duży i czytelny wyświetlacz ciekłokrystaliczny (Rys. 1). Zaopatrzono go w niezbędną ilość symboli. Wynikające z pomiarów wartości przysłony oraz wartości EV podawane są dużymi cyframi, dobrze widocznymi ze stosunkowo dużych odległości. Wartości dziesiętne (od 0,0 do 0,9) podawane są na skali analogowej tworzącej typową drabinkę, o stopniu 0,1. Podzielono ją wyraźnie na trzy równe przedziały (potwierdza to profesjonalne przeznaczenie Polarisa), dzięki czemu jednym „rzutem oka”?możemy zorientować się w odczycie części dziesiętnych. Wartości pomiarowe, w interesującej fotografa formie, ukazują się natychmiast po dokonaniu pomiarów – nie musi on wykonywać dodatkowych czynności (np. obrotu pierścienia kalibracyjnego), aby dowiedzieć się, jaką przysłonę „rekomenduje” światłomierz.
Korpus Polarisa został zaprojektowany nowocześnie i ma estetyczny wygląd. Jest mały i lekki. Światłomierz jest łatwy i przyjemny w obsłudze. Ma logicznie i wygodnie rozmieszczone przyciski, których wielkość jest odpowiednio dobrana do funkcji; te mniej używane są mniejsze, co zapobiega przypadkowym przestawieniom podczas pracy. Nauka obsługi to kwestia minut. W zestawie podstawowym znajduje się futerał z uchwytem na pasek.
Punktem ujemnym w obsłudze Polarisa jest brak możliwości obrotu głowicy kopułki, co zwiększałoby wygodę pracy tym światłomierzem. Głowica taka w wielu przypadkach uwalnia fotografa od konieczności trzymania światłomierza w ręku; umożliwia też, dzięki możliwości obrotu, dokonywanie odczytu z większej odległości, np. z pozycji lampy błyskowej lub aparatu fotograficznego. Czynności te znacznie ułatwiałby zastosowany czytelny wyświetlacz Polarisa.

Zasilanie

Dużą zaletą omawianego światłomierza jest jego system zasilania. Jako źródło energii producent zastosował łatwo dostępną i tanią, pojedynczą baterię alkaliczną 1,5 V typu AA (R6) – popularny paluszek. Jednak to nie wszystko; Polaris ma znakomity system kontroli poziomu zużycia baterii. Po każdorazowym włączeniu światłomierza, jeszcze przed rozpoczęciem pracy, na analogowej skali (drabince) przez ok. 3 s wyświetlana jest informacja o aktualnym stanie baterii (tak jak przy pozostałych wskazaniach, drabinka p?dzielona jest na 10 równych części). Aby maksymalnie wydłużyć żywotność baterii, w Polarisie znajduje się system automatycznie odłączający zasilanie, gdy światłomierz pozostaje nieużywany przez okres 5 min. Dzięki wbudowanej pamięci, wszystkie nastawienia, jak np. czułość czy czas synchronizacji, zostają zapamiętane. Zachowują się one także, gdy sami wyłączamy światłomierz lub wymieniamy baterię.

Test

Tak jak w przypadku testowanego wcześniej światłomierza firmy Soligor, wskazania Polarisa porównaliśmy ze światłomierzem używanym w studiu redakcyjnym – Minoltą Auto Meter IV F. Test przeprowadziliśmy przy świetle błyskowym, błyskowym przy udziale światła zastanego, zastanym. Zmienialiśmy poziom oświetlenia, czasy synchronizacji i nastawienia czułości. Jednak przy wszystkich pomiarach otrzymaliśmy dość wyrównane wyniki, bardzo zbliżone do przedstawionych poniżej.

Interpretacja wyników

W przeprowadzonym teście zaobserwowano, niemal w każdych warunkach, wyższe o 0,3 przysłony wskazania światłomierza Polaris. Te niewielkie odchyłki od wskazań światłomierza Minolty (arbitralnie, na podstawie wyników pracy naszego studia, przyjmujemy je za prawidłowe) mogą mieć jedynie niewielki wpływ na bardzo dokładnie eksponowane prace na materiałach odwracalnych – lekkie niedoświetlenie. W pozostałych przypadkach należy uznać je za „nieszkodliwe”.
Jednak znacznie ważniejsza od wielkości zaobserwowanych odchyłek jest ich systematyczna powtarzalność przy pomiarach (prawdopodobnie niezbyt dokładna kalibracja światłomierza przez producenta). Można ją zatem wyregulować i uwzględnić w pracy Polarisem, otrzymując niemal bezbłędne wyniki. I nie musimy za każdem razem pamiętać, że wskazania Polarisa trzeba zmniejszyć o 0,3 przysłony – światłomierz ten ma przecież możliwość wprowadzania takich poprawek w odczycie ekspozycji!

Wybrane dane techniczne:

Jarosław Mikołajczuk