Rozdzielczość

Rozdzielczość obiektywu jest na bardzo dobrym poziomie w całym zakresie badanych przysłon zarówno w centrum jak i na brzegach kadru. Potwierdzają to również wykresy MTF udostępnione przez producenta. 

Rozdzielczość testowanego Nikkora Z z 45,7-milionową matrycą Nikona Z7 zarówno w centrum kadru jak i na jego brzegach jest na bardzo dobrym, wysokim poziomie [13]. W badanym zakresie przysłon utrzymuje się w większości przypadków na poziomie aż 70 linii/mm.

Za rozdzielczość przy przysłonie minimalnej oraz przy przysłonie optymalnej (przymknięta o 3 EV) przyznajemy po 5,7 punktów!

Aberracja chromatyczna

Na zdjęciach z wykorzystaniem Nikkora Z 24–70 mm f/2,8 S. aberracja chromatyczna jest praktycznie niezauważalna. Za aberrację chromatyczną przyznajemy 6 punktów.

Nikkor Z 24–70 mm f/2,8 S to idealny zestaw do rejestracji życia ulicy.
Par. eksp.: 1/1250 s; ISO 800; f/2,8; f=70 mm

Winietowanie

Jak to w przypadku tego typu zoomów bywa tak jest i w Nikkorze, że przy przysłonie f/2,8 i ogniskowej 24 mm winieta jest dość widoczna. Rogi są ciemniejsze w stosunku do środka kadru aż o 3 i 1/3 EV. Przymykając przysłonę o 2 EV winietowanie zanika do akceptowalnego poziomu. Wydłużając ogniskową (35–70 mm) winietowanie jest trochę mniej widoczne. Tam rogi są ciemniejsze od środka kadru o 1 i 2/3 EV. W tym przypadku przymknięcie przysłony do f/5 sprawia, że jest ono w praktyce niezauważalne.
Za winietowanie przyznajemy 4,4 punktu.

Pod światło

Winietowanie w testowanym Nikkorze jest dość znaczne, za to podczas zdjęć pod światło obiektyw radzi sobie bardzo dobrze. Par. eksp.: 1/1000 s; ISO 100; f/4; f=24 mm

Nikkor Z 24–70 mm f/2,8 S w warunkach studyjnych pod ostre światło poradził sobie bardzo dobrze. Blik praktycznie był niezauważalny niezależnie od długości ogniskowej i przysłony. Fotografując pod ostre, wiosenne słońce bliki sporadycznie pojawiały się po przeciwnej stronie kadru w stosunku do położenia słońca.
Za zdjęcia pod światło przyznajemy 5,8 punktu.

Dystorsja

W Nikkorze Z 24–70 mm f/2,8 S przy najkrótszej ogniskowej pojawia się dość znaczna jak na tą ogniskową dystorsja beczkowata. Odchylenie wynosi 2,6%. Wydłużając ogniskową dość szybko zmienia się w dystorsję poduszkowatą i przy 35 mm odchylenie wynosi 0,9%. Wydłużając ogniskową dystorsja poduszkowata powiększa się i przy 70 mm wynosi 2,6%. Wartości te nie są aż tak duże. Za dystorsję przyznajemy 5,75 punktu.