Sterownik

Przed skorzystaniem z drukarki uruchamiamy jej sterownik (driver), który otrzymujemy na płytce CD wraz z drukarką, a następnie, po otrzymaniu stosownego komunikatu, podłączamy P700 poprzez kabel USB lub jako drukarkę sieciową. Podczas testu korzystaliśmy głównie ze złącza USB 3.0 (USB typu A – USB typu B) [7]. Proces instalacji drukarki okazał się bardzo prosty, choć w polskiej instrukcji jest kilka zabawnych literówek typu „Upewnij się, że drukark jest włączony”.

Drukarkę można podłączyć na 3 sposoby: poprzez port USB, jako sieciową LAN (Ethernet) [8] oraz poprzez port Wi-Fi. Do celów testowych, tak jak wspomnieliśmy wcześniej, drukarka została podłączona poprzez port USB.
Skorzystaliśmy ze sterownika drukarki w wersji 6.75 [9] [10] [11] [12]. Program w procesie instalacji analizuje potrzebę aktualizacji oprogramowania wewnętrznego drukarki i jeśli ona występuje to za naszą zgodą aktualizuje je. Proces trwa kilka minut, ale wszystko dzieje się szybko i skutecznie. Podczas instalacji mamy przez cały czas podgląd na jej postęp [10].

 

Funkcje dodatkowe i możliwości wydruków

Oprogramowanie Epson Media Installer ułatwia obsługę sprzętu, a Epson Print Layout przyspiesza i ułatwia zarządzanie drukowaniem w kolorze (dostajemy je z drukarką).
Wraz z drukarką uzyskujemy dostęp do usługi Epson Connect, która współpracuje z Apple AirPrint i Google Cloud Print. Możliwe jest, dzięki usłudze Wi-Fi Direct, bezprzewodowe drukowanie bezpośrednio ze smartfonów, tabletów i komputerów. Drukarka nie ma funkcji NFC.
Według producenta nowa drukarka jest idealna do produkcji średnionakładowej. Czasy wydruków są porównywalne z modelem P600. W P600 wydruk o wymiarze 11 × 14 cali (28 × 35,6 cm) zajmował tylko 153 sekundy (w niskiej rozdzielczości).
Epson SC-P700 ma umieszczone złącze USB 3,0 i gniazdo sieciowe z tyłu drukarki pod estetyczną zaślepką. Z tyłu znajdziemy też gniazdo kabla zasilania.

EPSON SC-P700 może drukować na płytach CD i DVD, papierze artystycznym, papierze matowym i błyszczącym, z rolki oraz na sztywnych nośnikach, takich jak karton, pianka ekspozycyjna do grubości 1,5 mm (P600 do 1,3 mm). Sprytnym rozwiązaniem jest zintegrowany beztrzpieniowy podajnik rolkowy chowany w tylną część obudowy [13]. (szerokość wałka wynosi 13" – 327 mm, a jego maksymalna średnica to 84 mm). Do podajnika rolkowego możemy założyć papier od grubości od 0,08 do 0,7 mm*. Mogą być to papiery jedno- lub dwustronne. Zadrukowywane arkusze w P700 nie mogą być jednak większe niż format A3+ (329 × 483 mm). Czyli tak samo jak w przypadku P600. W przypadku chęci zadruku większych formatów musimy już sięgnąć po model P900, ale to już temat na inny artykuł.
Nowy automatyczny podajnik arkuszy (ASF) [14] eliminuje trudności przy drukowaniu prac artystycznych. Teraz zmieniono kąt wprowadzania papieru do drukarki i poprawiono jego prowadzenie.

Drukarka ma oczywiście również możliwość druku bez marginesów.
Nadal zarówno papiery typu Fine Art, jak i sztywniejsze, podawane są do drukarki ręcznie od przodu [15]. Uproszczono jednak znacznie proces załadunku papieru w stosunku do P600. Z pomocą przyjdzie nam ekran LCD zaraz gdy wyciągniemy górny podajnik przedni papieru (ten sam co do płyt CD). Po załadunku papieru od przodu zgodnie z instrukcją wyświetlaną na ekranie, drukarka poprosi nas o zamknięcie przedniego górnego podajnika i wtedy wiemy, że możemy rozpocząć drukowanie. Pamiętać należy, żeby papier do drukarki wkładać na tacę powierzchnią przeznaczoną do zadruku do góry.

Zadrukowane arkusze papieru wychodzą na dolną tacę znajdującą się z przodu drukarki [16]. Ten system załadunku znacznie zmniejsza powierzchnię, jaką zajmuje drukarka po rozłożeniu.