Dynamika

Zakres dynamiki testowanego Nikona Z f wynosi 6 i 1/3 EV, co uważamy za dobry wynik. Przy tej rozpiętości tonalnej przetwornika jesteśmy w stanie zachować na zdjęciach wykonanych z kontrastowym oświetleniem dość dużą ilość szczegółów zarówno w ciemnych jak i jasnych partiach obrazu.

Charakterystyka dynamiki jest odrobinę przesunięta w stronę niedoświetleń. Za dynamikę przyznajemy 5,15 punktu.

Odwzorowanie barwne

Nikon Z f tak jak Z 6II ma aż osiem rodzajów trybów balansu bieli w tym trzy rodzaje AWB. Ponadto temperaturę barwową można ustawić w Kelvinach oraz ustawić balans bieli na tzw. białą kartkę. W przypadku tego ostatniego dużą zaletą jest to, że możemy zapisać sześć różnych presetów, między którymi można się szybko przełączać. Dodatkowo każdy ustawiony tryb balansu bieli (czy to dedykowany czy ręczny) można ręcznie skorygować  – jest to duża zaleta. Nikon Z f bardzo dobrze, podobnie jak Z 6II radzi sobie z odwzorowaniem barw.

 
Za odwzorowanie barwne przyznajemy 5,6 punktu.

Wizjer

W Nikonie Z f zastosowano analogiczny wizjer do tego co w Z 6 II. Jest to wizjer elektroniczny typu OLED o rozdzielczości około 3,69 mln punktów (Quad VGA), który pokrywa kadr w 100% w pionie i w poziomie. Ma on aż 0,8-krotne powiększenie. Pomiędzy naszymi oczyma, a matrycą ekranu umieszczono specjalny układ optyczny, który umożliwia wygodne wyświetlanie wyraźnych podglądów porównywalnych do tych oferowanych przez wizjery optyczne. Niestety, tak jak w każdym innym wizjerze elektronicznym tak i w Z 6II (i w Z 6) możemy sporadycznie zaobserwować delikatne „mrowienie”, kaszkę aberracji chromatycznej na ekranie np. przy fotografowaniu w ciemnych pomieszczeniach.

Przy fotografowaniu skomplikowanych drobnych detali sporadycznie mogą się pojawić w wizjerze różne artefakty tj. mora (12). Wizjer elektroniczny  wyłącza się automatycznie w celu oszczędzania energii, gdy odchylimy monitor, aby fotografować w trybie podglądu na żywo.

Nowością w Z f w stosunku do Z6 II jest to, że w trybie fotografowania czarno-białego wizjer też zmienia się na monochromatyczny (13). Wizjer ma możliwość skorygowania dioptrażu w zakresie od -4 do +2 dpt i ma dość wysoki punkt oczny wynoszący 21 mm.

Ponadto aparat stwarza możliwość efektywnej obsługi podczas fotografowania w kadrze pionowym dzięki odtwarzaniu zdjęć w orientacji pionowej i wyświetlaniu menu podczas odtwarzania. Nikon Z f to pierwszy model z serii Z wyposażony w funkcję dotykowego Fn do regulowania ustawień aparatu podczas kadrowania zdjęć w wizjerze typu OLED o rozdzielczości 3,69 mln punktów i przekątnej 1/27 cm (powiększenie 0,8×). Obraz w wizjerze stwarza dużą przyjemność korzystającym z niego.

 
Wizjer EVF oceniamy bardzo wysoko na 5,9 punktu. Nadal naszym ulubionym rozwiązaniem, choć unikatowym, pozostaje ekran hybrydowy, optyczno-elektroniczny stosowany m.in. w aparatach Fujifilm X-Pro2. Trzeba przyznać, że gdyby tego typu rozwiązanie zastosowano w Z f to byłoby coś pasującego do dezignu FM2, ale wtedy cena modelu byłaby zdecydowanie wyższa. Marzyć zawsze można.

« pierwsza « 1 2 3 4 5 6 7 8 9 » ostatnia »