W czwartek, 5 maja 2011 r. mija sto lat od urodzin Zofii Rydet. Była jedną z najwybitniejszych postaci fotografii polskiej. Zainteresowała się nią dość późno, bo na początku lat pięćdziesiątych będąc już dojrzałą kobietą. Początkowo wyznacznikiem jej zainteresowań była fotograficzna twórczość brata - Tadeusza (1909-1987). Od 1954 roku należała do Gliwickiego Towarzystwa Fotograficznego. Jej twórczość to połączenie fotoreportażu, portretu i pejzażu oraz kolaże. 

Wernisaż: 5.05.2011, godz. 17



Wystawa która będzie można ogladać już od czwartku w Muzeum Kinematografii to metaforyczna linia twórczości Zofii Rydet, która, wychodząc od wszechobecnego realizmu lat 50., wznosi się ku górze, ku nadrealizmowi z jej fotomontaży (1969-1979), aby w ostatnim etapie twórczości ponownie dotrzeć do czystości realizmu, ukazanego w jej monumentalnym Zapisie socjologicznym (1978-1995).W tym liczącym przeszło trzydzieści tysięcy negatywów dokumencie Zofia Rydet powraca do wierności rzeczywistości, do zaufania kadrowi klatki fotograficznej. 



W Łuku realizmu, napiętej linii twórczości Zofii Rydet, można zatem dostrzec rozdarcie fotografika, który z jednej strony chciałby być dokumentalistą wiernym rzeczywistości, z drugiej ma ambicje do bycia twórcą i wizjonerem kreującym pewną syntetyczną nadrzeczywistość. Końcowy etap jej pracy świadczy o przezwyciężeniu tego rozdarcia i opowiedzeniu się za totalną wiernością rzeczywistości. Jednakże dla Zofii Rydet, mistrzyni fotomontażu i poetyckiej kreacji, chyba nie była to decyzja łatwa i oczywista.



Prace pochodzą z Fundacji im. Zofii Rydet. Wystawa odbywa się w ramach łódzkiego Fotofestiwalu 2011.