Wystawa Foto-soc-dizajn 50.60. stanowi pierwszą odsłonę projektu POLSKI FOTODIZAJN o charakterze badawczym, wystawowym i edytorskim, zainicjowanym przez galerię Asymetria, Fundację Archeologia Fotografii i Raster. W pierwszej kolejności będą prezentowane prace klasyka polskiej fotografii Zbigniewa Dłubaka, który w latach 60-tych w opinii Urszuli Czartoryskiej zrobił również najciekawszą aranżację wnętrza sklepu z 
użyciem fotografii.

Wernisaż: 25.02.2012 (sobota), godz. 19


Eustachy Kossakowski - Gabriel Rechowicz w barze Frykas

Jego projekt salonu “Adam” z konfekcją męską przy ul. Świętokrzyskiej (1962), pełny jest “dwuznacznego” dowcipu - młody elegancki człowiek, leżący na ścianie i wydłużony do niemożliwości pokazany zostaje na fotografii w innych miejscach sklepu w perspektywie nadrealistycznej.


Tadeusz Sumiński - worzec Warszawa Śródmieście 1963

Zamierzeniem organizatorów jest przyjrzenie się historii szczególnego gatunku fotograficznego – fotografii dizajnu. Poprzez cykl wystaw oraz podsumowującą ją publikację albumową chcą oni  odkryć na nowo intrygującą, ale mało znaną część dorobku polskich fotografików, a przy okazji ukazać historię polskiego XX-wiecznego dizajnu z innej niż dotychczas perspektywy. Interesująca jest nie tylko rola fotografii w kreowaniu aury produktu i jego “ikoniczności”, znaczenie dokumentacji fotograficznej dla historiografii, ale również przedmiot i towar jako temat fotograficzny, relacja między artystycznym a komercyjnym wymiarem fotografii.  Proporcje pokazów ustanawia tutaj historia polskiej fotografii a nie kultowy dizajn, którego kariera przyspiesza razem z rozwojem technologii produkcji.


Eustachy Kossakowski - Supersam, 1962
 
Nowoczesność stała się wówczas słowem odmienianym przez wszystkie przypadki, kluczem do opisu nowego paradygmatu kulturowego, powrotem do załamanego projektu modernistycznego i obietnicą nowego, kosmopolitycznego otwarcia polskiej sztuki. Nowoczesność była podjęciem nowej, uniwersalistycznej estetyki, ale miała zarazem oczywiste oblicze polityczne. Jej siła tkwiła nie tylko w odrzuceniu forsowanej przez komunistyczne władze doktryny socrealistycznej, ale też w jakościach i treściach nowego języka formalnego. Zasadniczą zaś cechą projektu nowoczesnego była jego totalność, wszystko miało teraz stać się nowoczesne: sztuka, architektura, nauka, ale też mieszkania, meble, moda, fotografia, a przede wszystkim... człowiek.”

Po raz pierwszy pokazane zostaną fotografie Tadeusza Sumińskiego, kojarzonego powszechnie z fotografią krajobrazu. Był on wieloletnim współpracownikiem Instytutu Wzornictwa Przemysłowego, dla którego fotografował wzornictwo, modę i architekturę. Materiał prezentujący warszawskie dworce PKP z 1963 r. odnosi się do artystycznego credo autora: “Za najwyższą wartość w fotografii uważam jej dokumentalność, ale nie potrafię pozbyć się chęci estetyzowania”.

W końcu zobaczymy kontynuację błyskotliwego reportażu Wojciecha Plewińskiego z Ogólnopolskiego Salonu Architektury Wnętrz w Krakowie (1958), gdzie nowoczesne meble – prototypy przeznaczone dla masowego odbiorcy pokazane w poodwilżowej estetyce, dzięki obecności modelki (Krystyna Zachwatowicz) tworzą aurę pełną erotyzmu. Ponadto w gablocie zostaną pokazane historyczne zdjęcia i projekty Wojciecha Zamecznika z najważniejszego pokazu dizajnu okresu odwilży: Ogólnopolskiej Wystawy Architektury Wnętrz w warszawskiej Zachęcie (1957). Na wystawie pokażemy również fotografie Eustachego Kossakowskiego, arcydzieło z dziedziny fotoreportażu, rejestrujące otwarcie Supersamu w Warszawie (1962), gdzie m.in. dekoracje projektował Gabriel Rechowicz (zobaczymy jego portret w barze Frykas).