Przetwornik

Nowa matryca CCD zaprojektowana i wyprodukowana dla LEIKI M9 przez Kodaka, została zoptymalizowana pod kątem wykorzystania rozdzielczości i jakości obiektywów Systemu M. W efekcie aparat umożliwia osiągnięcie bardzo wysokiej rzeczywistej rozdzielczości rejestrowanych obrazów.
Przetwornik charakteryzuje się zoptymalizowanym współczynnikiem sygnał-szum, co zmniejsza konieczność intensywnej obróbki zarejestrowanego obrazu. Zakres czułości matrycy to ISO 80 (PULL 80) do 2500. W całym zakresie czułości, nawet przy skrajnych nastawach szum pozostaje na minimalnym poziomie. Plik zarejestrowany na karcie pamięci nie wymaga dzięki temu post-produkcji i nadaje się do natychmiastowej publikacji.

Przewaga systemu celownikowego nad lustrzankowym polega w dużej mierze na możliwości zmniejszenia komory migawki aparatu (poprzez wyeliminowanie lustra), co skutkuje przybliżeniem tylnej soczewki obiektywu do powierzchni przetwornika (lub filmu). Tak umieszczony obiektyw może być znacznie mniejszy od lustrzankowego odpowiednika, mniejsze są także soczewki, dzięki czemu można je wykonać z większą starannością. Przybliżenie ogniska obiektywu do matrycy powoduje jednak, że światło pada na rogi przetwornika pod dużym kątem. Powoduje to efekt pogorszenia jakości odwzorowania w rogach kadru. Aby uniknąć tego niekorzystnego zjawiska, matryca LEIKI M9 została wyposażona w system mikrosoczewek nad każdą z 18 milionów komórek światłoczułych, umieszczonych z odpowiednim przesunięciem, uwzględniającym pozycję względem osi optycznej obiektywu. Mikrosoczewki, charakteryzujące się niskim współczynnikiem refrakcji, załamują wiązkę światła docierającą do przetwornika, kierując je na światłoczułą komórkę sensora CCD i eliminując odbicie i pogorszenie jakości odwzorowania w rogach kadru.
W rezultacie inżynierom Leiki udało się wykorzystać legendarną jakość optyki systemu M także w systemie cyfrowym.

W tym samym celu zrezygnowano z optycznego filtra niskoprzepustowego na przetworniku. Filtr taki, redukując efekt moiré, redukuje niestety rozdzielczość rejestrowanego obrazu, eliminując zeń najdrobniejsze szczegóły. W LEICE M9 zdecydowano się na zastąpienie filtra optycznego cyfrowym – eliminującym efekt mory na drodze programowej, podczas obróbki zdjęcia.

Optyka

LEICA M9 może pracować z całą gamą obiektywów z serii M wyprodukowanych od roku 1954. Wysoka kompatybilność została zachowana pomimo zmian jakie powstały w produkcji optyki na przestrzeni ponad 50 lat istnienia systemu M. Obiektywy Leica tej serii to tradycyjnie i współcześnie najlepsze szkła fotograficzne na świecie. Wysoka rozdzielczość od samego początku (czyli od 1954 roku) wyróżniała produkty niemieckiej marki, a dziś czyni je idealnymi w zastosowaniach cyfrowych, gdy wymagania współczesnych przetworników o wysokich rozdzielczościach, dyskwalifikują większość obiektywów innych marek.
Obiektywy Systemu M, po podłączeniu do LEIKI M9, oferują taki sam kąt widzenia, jak w przypadku współpracy z aparatami na film – nie trzeba stosować dodatkowych przeliczników ogniskowych. M9 to pierwszy systemowy aparat cyfrowy, pozwalający na wykorzystanie całego potencjału najdoskonalszego systemu optycznego na świecie.
Współcześnie produkowane obiektywy Systemu M wyposażone są w naniesiony na bagnet 6-bitowy kod, identyfikujący obiektyw. W korpus aparatu wbudowano specjalny czujnik optyczny, odczytujący kod na bagnecie – aparat rozpoznaje w ten sposób dołączoną optykę i dostosowuje się do niej - m.in. programowo redukuje ewentualne winietowanie i archiwizuje parametry zastosowanej optyki w pliku z wykonanym zdjęciem. Kod można także nanieść na wszystkie starsze obiektywy Leiki – w tym celu obiektyw trzeba przesłać do serwisu. Aparat M9 współpracuje oczywiście także z obiektywami bez kodu na bagnecie.  

Celownik / dalmierz

System celownikowo-dalmierzowy Leiki różni się zasadniczo od dominujących na rynku systemów lustrzankowych. Doskonale sprawdza się w fotografii reportażowej, podczas ekspozycji w świetle zastanym, przy fotografowaniu niepozowanych ujęć. Jest bardziej dyskretny – aparat pracuje ciszej (brak hałasu związanego z ruchem lustra) i bez wibracji, jest mniejszy, wręcz niepozorny. Nie występuje tu także efekt zaciemnienia celownika podczas ekspozycji. Fotograf staje się częścią akcji, w niewielkim stopniu wpływając na rejestrowaną scenę. Może precyzyjnie wybrać moment ekspozycji, przewidując wydarzenia w kadrze. W rezultacie otrzymane zdjęcia są bardziej autentyczne i naturalne.
Celownik w systemie dalmierzowym jest kontrastowy i jasny. Jakość obserwowanego obrazu nie zależy od jakości i jasności dołączonego obiektywu, co znacząco poprawia komfort pracy z aparatem.

Migawka

W LEICE M9 zastosowano nowoczesna, metalową migawkę o pionowym przebiegu, sterowaną mikroprocesorowo. Jest ona bardzo cicha, co umożliwia dyskretne wykorzystanie aparatu w sytuacjach, gdy nie można pozwolić sobie na hałas (podczas koncertów, przedstawień teatralnych, na planie filmowym itd.). Aparat został wyposażony w specjalny, „dyskretny”  tryb pracy, przeznaczony na takie okazje. W trybie tym fotograf wybiera moment naciągnięcia migawki, eliminując związany z tym mechaniczny dźwięk.

Prostota i intuicyjność obsługi

LEICA M9 skupia uwagę fotografa na tym, co w fotografii najważniejsze: komponowaniu ujęcia i doboru momentu ekspozycji, nie absorbując go rozbudowanym, wielopoziomowym menu z dziesiątkami nastaw i opcji. Podczas projektowania aparatu położono szczególny nacisk na zachowanie funkcjonalności, charakterystycznej dla całej serii, z jednoczesnym wykorzystaniem możliwości wnoszonych przez technologie cyfrowe. Podstawowe funkcje, jak automatyka czasu czy ręczne nastawianie ostrości przy wykorzystaniu dalmierzowego celownika, są identyczne jak w dobrze znanych, starszych modelach serii M.
Główne przyciski do sterowania funkcjami aparatu są ułożone w taki sposób, aby ułatwić intuicyjną nawigację po menu. Przycisk ‘’SET’’ umożliwia błyskawiczny dostęp do najważniejszych ustawień: czułości matrycy, balansu bieli, rozdzielczości zdjęć itp. Aparat zapamiętuje zestawy nastaw w postaci profilów użytkownika.