fot. Piotr Borys

W artykule skupiamy się głównie na teście dwóch obiektywów: AF-S Nikkor 35 mm f/1,8G ED [1] i AF-S DX Nikkor 35mm f/1,8G [2]. Jasne szerokokątne obiektywy dedykowane do pełnoklatkowych aparatów testowaliśmy w FK 3/ 2013. Wśród nich znalazł się m.in. Nikkor 35 mm f/1,4. Tam gdzie to będzie możliwe będziemy się do niego odnosić. Nowy pełnoklatkowy Nikkor (AF-S 35 mm f/1,8G ED) może być też podpięty do aparatu niepełnoklatkowego, co uczyni go bezpośrednim konkurentem dla testowanego modelu DX (AF-S DX Nikkor 35 mm f/1,8G). Zatem porównamy ze sobą również te dwa modele.

Mechanika i ergonomia
AF-S 35 mm f/1,8G ED miał premierę w styczniu tego roku i jest to pierwsza pełnoklatkową „trzydziestkąpiątką” Nikkora o jasności f/1,8. AF-S DX Nikkor 35 mm f/1,8G to obiektyw z 2009 roku, jednak cały czas cieszący się dużym zainteresowaniem wśród „cropowych Nikoniarzy”. Obudowy testowanych modeli zostały wykonane z tworzyw sztucznych (tak jak jaśniejszy Nikkor 35 mm f/1,4). Nowy model [1] jest mniejszy i lżejszy od jaśniejszego kolegi (f/1,4), ale większy i cięższy od „cropowego” modelu [2] (patrz tabela na końcu tekstu). Podczas zmiany płaszczyzny ostrości obiektywy nie zmieniają swoich wymiarów.

Soczewki przesuwają się wewnątrz obudowy. Ponadto mają one metalowe bagnety mocujące [3], przełączniki ustawiania ostrości (automatyczny M/ A; ręczny M) [4] oraz karbowane pierścienie do ręcznego ustawiania ostrości. W Nikkorze AF-S 35 mm f/1,8G ED jest on bardzo szeroki jak na obiektyw takich wymiarów [5]. Ma on aż 29 mm (większy Nikkor 35 mm f/1,4 ma węższy pierścień – 24 mm). W modelu AF-S DX Nikkor 35 mm f/1,8G pierścień ten ma jedynie 14 mm szerokości, z czego 9 mm jest karbowane [6].

Kąt obrotu pierścieni w obu obiektywach to ok. 110° [7] co przy małej głębi ostrości nie jest dużym zakresem. Mógłby być nawet dwukrotnie większy i by to nie przeszkadzało. Byłby wtedy bardziej precyzyjny. Pierścienie obracają się jednak bardzo płynnie bez żadnych przeskoków, przy minimalnej i maksymalnej granicy ustawiania ostrości napotkamy lekki opór. Co ważne: w trybie AF możliwe jest tzw. ręczne doostrzanie.
W Nikkorze AF-S 35 mm f/1,8G ED na tubusie jest jeszcze skala odległości [8] (wyrażona w metrach i stopach) oraz znaczniki głębi ostrości [9] (dla wartości przysłony f/16). W AF-S DX Nikkor 35 mm f/1,8G niestety jej nie ma.
Sama praca obiektywów jest przyjemna, odbywa się niemal bezgłośnie. Jest to niewątpliwie zasługa zastosowanego w nich silnika wspomagającego system autofocusu Silent Wave Motor (SWM). Dzięki temu ostrość ustawiana jest również szybko.
Obiektywy użytkuje się bardzo dobrze, jednak subiektywne wrażenie jest takie, że model AF-S DX Nikkor 35 mm mógłby być troszeczkę większy. Z jednej strony jest kompaktowy, z drugiej, gdyby był większy, wygodniej by się go użytkowało.
W zestawie z obiektywami oprócz dekielków, przedniego i tylnego, dostaniemy w obu przypadkach osłonę przeciwsłoneczną oraz miękki futerał. Za mechanikę i ergonomię AF-S DX Nikkor 35 mm f/ 1,8G otrzymuje 5,75 punktu a AF-S DX Nikkor 35 mm f/1,8G – 5,25 punktu.