Nazwa aparatu może wydawać się myląca, bo 7D, przy wszystkich technologicznych nowościach, to raczej kontynuacja (idei) serii 2-cyfrowej niż następca modelu 5D czy 5D Mark II. Zastosowanie symbolu 7D ma raczej sugerować powstanie nowej „półki” zaawansowanych korpusów w ofercie Canona. Przewidywana tańsza „pełna klatka” (tak jak to miało miejsce w przypadku Sony i modelu a850), wbrew przypuszczeniom okazała się bardzo rozwiniętą, lustrzanką z 17-milionową matrycą formatu APS-C. Modyfikacji poddano wszystkie najważniejsze układy, warto więc przyjrzeć się aparatowi uważniej.

Budowa i obsługa

EOS 7D jest nieznacznie tylko większy (148,2×110,7×73,5 mm) i cięższy (820 g bez akumulatora) od od EOS-a 50D (145,5×107×73,5 mm i 730 g). Oceniając stylistykę korpusu zauważymy, że Canon postanowił wrócić do kształtów bardziej opływowych (wyjątkiem od tej reguły była ostatnia seria „ostrzej ciętych” zaawansowanych korpusów Canona), przy czym wyższa i bardziej opływowa pokrywa zewnętrznej lampy może być zasługą większego pryzmatu (o czym później). Korpus EOS-a 7D wykonano ze stopu magnezu, co ma gwarantować jego trwałość i odporność. W konstrukcji, podobnie jak w profesjonalnym, analogowym modelu EOS-1N, zastosowano dodatkowe uszczelnienia i wzmocnienia szwów korpusu. W EOS-ie 5D Mark II uszczelnienie było tylko podstawowe, teraz, oprócz slotów kart i pokrywy baterii, uszczelniono również wszystkie przyciski i pokrętła.

EOS 50D

EOS 7D

Górna ścianka EOS-a 7D nie różni się znacznie od modelu EOS 50D. Zauważymy nowy przycisk funkcyjny umieszczony obok spustu i powrót do czarnego koloru tarczy trybów pracy.

Uchwyt zwyczajowo pokryto skóropodobną okładziną poprawiającą uchwyt i zapobiegającą ślizganiu się dłoni. Aparat dzięki swoim wymiarom dobrze leży w dłoni – uchwyt jest masywny i głęboki, a na wysokiej tylnej ściance znajdziemy przyjemne podłużne profilowanie i wygodne podparcie dla kciuka.
Na każdym kroku Canon podkreśla, że aparat powstał w oparciu o wnioski użytkowników (feedback z placówek Canona i propozycje 5000 osób zawodowo związanych z fotografią). Jedną z nich miała być prośba o większy spust, większe pokrętła i przyciski, co ma ułatwiać fotografowanie – zwłaszcza tym, którzy fotografują w niskich temperaturach. Przyciski są faktycznie większe (ale nie do przesady) i bardziej „wystające” z korpusu.

EOS 50D

EOS 7D

Dużym plusem będzie powrót pionowej kolumny przycisków na lewą stronę aparatu, rozdzielenie przycisków ON/OFF i zmiany ekspozycji oraz umieszczenie po prawej stronie wizjera dedykowanego przycisku Live View i trybu filmowego.

Zmieniła się też sama systematyka obsługi – pojawiły się nowe przyciski, które mają przyspieszyć zmianę parametrów: obok spustu migawki użyteczny przycisk funkcyjny M-Fn, któremu można przypisać sterowanie wybranym parametrem, natomiast po lewej stronie wizjera umieszczono, zaczerpnięty z Pentaksa, przycisk szybkiej zmiany formatu RAW/JPEG i przycisk Q,

czyli dostęp do dobrze znanej z Olympusa systematyki szybkiego menu (jak widać, Canon nie opiera się wyłącznie na wnioskach użytkowników, ale uważnie przygląda się też konkurencji). Na plus trzeba zaliczyć dwufunkcyjny przycisk start/stop dedykowany dla trybu filmowego i Live View (po prawej stronie wizjera). Rozdzielono też przycisk blokady zmiany ustawień i włącznika aparatu (teraz pod kołem trybów pracy).