Ciekawostką i pewnym udogodnieniem ma być czujnik orientacji poziomu; przykładowo, po obróceniu korpusu do pionu, system automatycznie dokona wstępnego wyboru punktu AF, np. do ujęć portretowych.

Schemat układu czujników autofocusu

Układ AF powiązany jest też z nowym systemem pomiaru ekspozycji, opartym o 63-strefowy, dwuwarstwowy czujnik obrazu Dual-layer. Teraz również wszystkie punkty AF dostarczają dodatkowych informacji systemowi pomiaru. Czemu ma to służyć? Zwykle czujniki odległości są bardziej wrażliwe na obiekty o czerwonym kolorze, co często prowadzi do ich prześwietlenia.

Dwuwarstowy czujnik ekspozycji Dual-layer ma gwarantować lepszy pomiar ekspozycji. Jedna warstwa jest wrażliwa na światło czerwone i zielone, a druga na zielone i niebieskie.

Dlatego teraz jedna warstwa czujnika jest wrażliwa na światło czerwone i zielone, a druga na niebieskie i zielone. Algorytm pomiaru ma porównywać wyniki z dwóch warstw i dokonywać odpowiedniego odczytu. Brzmi to nieźle, ale o skuteczności tych rozwiązań, zarówno w zakresie AF jak i pomiaru ekspozycji, trudno na razie mówić – pokażą to dopiero testy. Można jednak przypuszczać, że prośba o lepszy AF musiała się powtarzać we wnioskach dosyć często.

Wizjer

Kolejnym elementem, który miał być wprowadzony na prośbę użytkowników, to duży i jasny wizjer. Po raz pierwszy w aparatach z serii EOS mamy do czynienia z pryzmatem zapewniającym 100-procentowym pokryciem kadru i powiększeniem 1,0×. Również tym razem skorzystano z technologii stosowanej w serii EOS-1. Podobnie jak w Nikonie D3, nowy Canon nie ma wymiennych matówek. Również po raz pierwszy zastąpiono je ekranem przepuszczalnym Transmissive LCD. Podświetlany w słabym świetle, może nakładać geometryczną siatkę, obszar pomiaru punktowego lub punktów AF.

EOS-a 7D wyposażono w jasny wizjer który „oferuje” powiększenie na poziomie ×1 (×0,95 w EOS 50D).

Ekran LCD

EOS-a 7D wyposażono w 3-calowy ekran LCD typu Clear View II o rozdzielczości VGA 920 tys. punktów, o dużym kącie widzenia 160°. Usunięcie przerwy wypełnionej powietrzem między pokrywą ochronną ekranu a ciekłym kryształem ma niwelować odblaski powstające wskutek zmiany współczynnika załamania światła podczas przechodzenia światła przez przerwę miedzy płaszczyznami (teraz przerwa wypełniona jest elastycznym materiałem optycznym). Pokrywa wykonana jest ze szkła hartowanego, co ma zapobiegać powstawaniu rys. Podobnie jak w aparacie EOS 5D Mark II, przy ekranie umieszczono czujnik światła zastanego, służący do zmiany jasności w zależności od warunków otoczenia.

W konstrukcji ekranu LCD przerwę między pokrywą ochronną a ciekłym kryształem wypełniono specjalną masą optyczną, co ma zapobiegać załamywaniu się światła i w efekcie niwelować odblaski.

Live View i filmowanie

Szybki dostęp do funkcji Live View i trybu filmowego umożliwia dedykowany, dobrze oznaczony i wygodnie umieszczony po prawej stronie wizjera przycisk. Co ważne, automatyczne ustawianie ostrości można teraz włączyć również po naciśnięciu spustu migawki do połowy, a nie, jak do tej pory, używając przycisku AF-ON. Każdy fotograf intuicyjnie w pierwszej kolejności sięga do spustu. Podobnie jak w Canonie EOS 5D Mark II, filmować można w trybie ręcznym (M), z pełnym dostępem do kontroli parametrów ekspozycji, a czułość ISO można ustawiać automatycznie lub ręcznie w zakresie ISO 100–12 800.

W trybie Live View możemy korzystać z funkcji wirtualnego horyzontu