Pomiary

Obiektywy testowaliśmy z cyfrowymi lustrzankami wyposażonymi w pełnoklatkowe matryce – Sony A7 III (24 mln pikseli) i Sony A7R IV (60 mln pikseli). Pomiarów dokonaliśmy w studiu oraz w plenerze. Badając dystorsję i rozdzielczość, fotografowaliśmy zmodyfikowaną tablicę Vuzort-Sigma, a winietowanie ocenialiśmy na podstawie równomiernie oświetlonej białej tablicy. Pomiary rozdzielczości wykonaliśmy dla środka kadru i jego brzegów. Oprócz wykresu z wynikami rozdzielczości przedstawiamy również wykres MTF (udostępniony przez producenta). Pod kątem „zdjęć pod światło” sprawdzaliśmy obiektywy również w plenerze fotografując pod słońce.

Rozdzielczość

Rozdzielczość Tamrona 28–75 mm f/2,8 Di III VXD G2 z 60-milionową matrycą Sony A7R IV w centrum kadru jak i na jego brzegach jest na bardzo wysokim poziomie (11). W badanym zakresie przysłon utrzymuje się w na poziomie 70–75 linii/ mm.

Jest to bardzo dobry wynik. Dla porównania zbadaliśmy rozdzielczość wraz z 24-milionową matrycą Sony A7 III. W przypadku takiej pary, zarejestrowaliśmy rozdzielczość na poziomie 50 linii/mm. Przykład ten pokazuje, że na końcowy odbiór rozdzielczości obiektywu bardzo duże znaczenie ma rozdzielczość matrycy aparatu, z którą będziemy go używać.

Rozdzielczość Tamrona 28–75 mm f/2,8 Di III VXD G2 jest na bardzo wysokim poziomie. Test przez nas przeprowadzony potwierdził wysoki kontrast rejestrowanych przez obiektyw linii, przedstawiony na wykresach MTF.

Jednak pamiętajmy, że obiektyw też ma jakąś swoją maksymalną rozdzielczość i jeśli byśmy podpięli go do aparatu z np. ze 100-milionową matrycą mogłoby się okazać, że rozdzielczość układu mogłaby się nie zmienić, albo zmienić nieznacznie, w stosunku do tej, jaką uzyskaliśmy z 60-milionową Sony A7R IV. Jeśli by tak było, oznaczałoby to, że jest to faktyczna maksymalna rozdzielczość obiektywu.

Za rozdzielczość przy przysłonie minimalnej przyznajemy 5,85, a przy optymalnej (przymknięta o 3 EV) 5,75 punktu.

Pod światło

Podczas prób pod światło w studiu mało widoczny blik przy szerokim kącie (28 mm) pojawia się już od f/2,8. Przymykając przysłonę staje się bardziej widoczny. Przy ogniskowych 50 mm i 75 mm mało widoczne odblaski zaczęły pojawiać się dopiero po przymknięciu przysłony do f/16. Podczas prób pod światło w plenerze fotografując pod ostre słońce trudno było o kadry, na których nie zauważylibyśmy mniejszych lub większych blików świetlnych (12).

Za zdjęcia pod światło przyznajemy 4,8 punktu.

Za dystorsję przyznajemy 5,5 punktu.