System AF, jak na tego typu zoom, działa stosunkowo szybko, a przy tym cicho i przede wszystkim skutecznie. To zasługa zastosowania silnika krokowego RXD (Rapid eXtra-silent stepping Drive). System automatycznego ostrzenia pracuje bardzo cicho, co docenią głównie osoby filmujące.

Obiektyw ma uszczelnioną konstrukcję (8), dzięki temu przenikanie kurzu czy wilgoci do wnętrza tubusu jest utrudnione. W plenerze, przy zmiennej pogodzie (słońce, deszcz, śnieg) nie było problemu z zaparowaniem, obiektyw działał bez problemu. W komplecie z Tamronem 11–20 mm otrzymujemy dekielki zakrywające oraz osłonę przeciwsłoneczną. Za mechanikę i ergonomię przyznajemy 5,4 punktu.

Optyka

Szerokokątne zoomy mają dość skomplikowaną budowę optyczną. Przeważnie składają się z kilkunastu soczewek. Tak jest i tym razem. Optyka Tamrona 11–20 mm to 10 grup soczewek, w których rozmieszczonych jest 12 elementów optycznych (9). Wśród nich są dwie precyzyjnie soczewki GM (Glass Molded Aspherical) umożliwiające uzyskanie wysokiej rozdzielczości na całym obszarze kadru, jeden element XLD (eXtra Low Dispersion) i dwa LD. Obiektyw ma też powłokę BBAR-G2, która tłumi „zjawy” i flary nawet podczas fotografowania pod światło.

Przednia soczewka w testowanym obiektywie podczas zmiany ogniskowej nie obraca się. Umożliwia to stosowanie z powodzeniem różnego rodzaju filtrów (np. połówkowych, polaryzacyjnych). W modelu tym zastosowano 7-listkową przysłonę (10) , co jest raczej standardem w szerokokątnych zoomach i rzadko można znaleźć w nich przysłonę 9-listkową.

« pierwsza « 1 2 3 4 » ostatnia »