W praktyce szczegóły zaczynają zanikać dopiero przy ISO 12 800, jednak obraz przy tej wartości nadal jest jeszcze akceptowalny.

Przy ISO 6400, a nawet przy 12 800 szczegółowość obrazu trochę spada, ale obraz jest nadal akceptowalny. Od czułości ISO 51 200 zauważamy dość spory spadek jakości obrazu. Najwyższych czułości rozszerzalnych (ISO 102 400 i 204 800) można używać jedynie w bardzo trudnych warunkach oświetleniowych, głównie przy filmowaniu. Za szumy przyznajemy 5,8 punktu.

Wizjer

LUMIX S5 został wyposażony w, mający rozdzielczość 2, 36 miliona, wizjer LVF (Live View Finder) o mniejszej rozdzielczości niż S1 (5,76 mln). Ma on nieco mniejszy współczynnik powiększenia wynoszący 0,74x (0,78x w S1). Układ wyświetlania umożliwia bardzo szybką reakcję, z opóźnieniem mniejszym niż 0,005 sekundy. Punkt oczny wynosi 20 mm i zapewnia dobrą widoczność oraz komfortowe użytkowania dla osób noszących okulary. Wizjer zastosowany w S5 ma natomiast, większą niż w S1, możliwość wprowadzenia korekcji dioptrycznej - w zakresie +/- 4 D vs -4 -+ 2 D w S1. Jest to prawdopodobnie ten sam, albo bardzo podobny wizjer, który zastosowano w Sony A7c, ale o nieco słabszych parametrach niż w Nikonie Z5 i dlatego za wizjer przyznajemy 5,65 pkt.

ISO 3200 wygląda na w pełni użyteczne. Panasonic S5 + 20-60 mm f/3,5-5,6; par. eksp.: 1/80 s; ISO 3200; f/5,6; f=60 mm; fot. K. Patrycy