Zdjęcia pod światło

Skomplikowana konstrukcja optyczna oraz niezwykle szeroki kąt widzenia sprawiają, że wszystkie testowane obiektywy w mniejszym lub większym stopniu podatne są na blikowanie, przy czym problem jest nieco mniejszy przy dłuższych ogniskowych. Z oceną 4,88 punktu Nikkor 18–35 mm radzi sobie najlepiej w teście zdjęć pod światło, za nim plasuje się Nikkor 16–35 mm (4,6 punktu), Nikkor 17–35 mm (4,5 punktu), Canon 17–35 mm (4,42 punktu), a najbardziej podatny na blikowanie jest Nikkor 14–24 mm (4,2 punktu). Nic w tym dziwnego: wypukła przednia soczewka tego ostatniego zdaje się zbierać zaświetlenia ze wszystkich stron.

Aberracja chromatyczna

W tej kategorii wygrywa AF-S Zoom-Nikkor 17–35 mm f/2,8D IF-ED z oceną 5,5 punktu. Aberracja chromatyczna jest niewielka już przy 17 mm, zmniejsza się przy wydłużaniu ogniskowej i jest pomijalna przy 35 mm, a przymknięcie przysłony niewiele zmienia. Drugie miejsce, z oceną 4,5 punktu ex aequo zajmują: Canon EF 17–40 mm i Nikkor 14–24 mm f/2,8G ED. Canon ma przyzwoite osiągi przy 17 mm, nieco lepsze przy 20 mm i 24 mm, ale ponownie gorsze przy 28 mm, a najsłabiej spisuje się przy 35 mm i 40 mm; przymknięcie obiektywu ma niewielki wpływ na wyniki. AF-S Nikkor 14–24 mm f/ 2,8G ED ma akceptowalną aberrację chromatyczną wyrównaną w całym zakresie ogniskowych, a przymknięcie ma niewielki wpływ na poprawę wyników. AF-S Nikkor 16–35 mm f/4G ED VR z 4 punktami nieco rozczarowuje ze względu na poważną aberrację chromatyczną przy 16 mm; wada zmniejsza się przy wydłużaniu ogniskowej. Przymknięcie przysłony pomaga przy 16 mm, ale prawie wcale nie zmienia wyników przy innych ogniskowych. Najsłabiej wypada AF Zoom-Nikkor 18–35 mm f/3,5–4,5D IF-ED z poważną aberracją, szczególnie przy 18 mm, która spada przy 24 mm i 28 mm i jest mała przy 35 mm. Przymknięcie nieco pomaga, ale nie jest to duża różnica. Obiektyw otrzymuje tutaj 3,5 punktu.

AF-S Nikkor 16-35 mm f/4G ED VR świetnie się sprawdza jako obiektyw plenerowy, zarówno w świetle widzialnym jak i w podczerwieni.

Bokeh

Ze względu na ogromną głębię ostrości niełatwo jest oceniać bokeh superszerokokątnych zoomów. Główny bohater testu, AF-S Nikkor 16–35 mm f/4G ED VR, ma neutralne bokeh.

Test VR

Główny bohater tego artykułu, AF-S Nikkor 16–35 mm f/4G ED VR, jako jedyny obiektyw w teście wyposażony został w moduł redukcji wibracji. Od chwili pojawienia się tego obiektywu na rynku, umieszczenie systemu VR w superszerokątnym zoomie spotkało się z mieszanym odbiorem. Część osób twierdziła, że o ile redukcja wibracji ma sens przy standardowych i długich ogniskowych, to jest bezużyteczna przy szerokich kątach i jedynie podnosi cenę i wagę obiektywu. Inni podkreślali, że są sytuacje lub miejsca wymagające szerokiego obiektywu, gdzie użycie statywu jest niepraktyczne lub niedozwolone (niektóre kościoły) i tylko VR umożliwia wykonanie ostrych zdjęć. Skuteczność modułu redukcji wibracji przetestowano wykonując kilka serii zdjęć tego samego obiektu z ręki przy ogniskowej 16 mm z VR włączonym i z VR wyłączonym, przy czasach otwarcia migawki od 1/30 s do 1 s. Wykonanie kilku serii zdjęć jest konieczne w celu uśrednienia wyników, ponieważ zawsze występują odchylenia wynikające ze zmęczenia ręki trzymającej aparat czy innych zmiennych. Statystycznie przy wyłączonym VR pierwsze oznaki drgań pojawiają się około 1/4 s a przy 1/2 s zdjęcia są już znacznie poruszone. Z włączonym VR zdjęcia przy 1/2 s są bardzo ostre a przy 1 s zdarza się spory odsetek akceptowalnie ostrych zdjęć. Należy ocenić średnią skuteczność systemu VR na 2,5 EV.

AF-S Nikkor 16-35 mm f/4G ED VR: rozmywanie tła przy ustawieniu ostrości na pierwszy plan i przysłonie f/8

Zdjęcia w podczerwieni

Jakość zdjęć wykonanych przy świetle widzialnym nie zawsze przekłada się na to, jak dany obiektyw sprawuje się przy fotografowaniu w podczerwieni. Problemem niektórych obiektywów jest tak zwany „hotspot” – najczęściej pojawiający się w środku obrazu jaśniejszy okrągły obszar. Główny bohater testu – AF-S Nikkor 16–35 mm f/4G ED VR nie wykazuje tego problemu, i świetnie nadaje się do fotografii w podczerwieni.

AF-S Nikkor 16-35 mm f/4G ED VR nadaje się znakomicie do zdjęć w podczerwieni, ponieważ nie ma tak zwanego „hotspot” (wyjaśnienie w tekście)

Podsumowanie

Test potwierdza to, że mimo pewnych wad nadal niekwestionowanym królem wśród superszerokokątnych zoomów jest AF-S Nikkor 14–24 mm f/2,8G ED, który przy 14 mm jest lepszy od niemal wszystkich stałoogniskowych obiektywów o podobnej ogniskowej. To droga optyka o ogromnych gabarytach, jednak trzeba stwierdzić, że jest warta swojej ceny. Niespodzianką jest drugie miejsce starego AF-S Zoom-Nikkora 17–35 mm f/ 2,8D IF-ED, który przez wiele lat był królem w swojej kategorii, teraz zdetronizowanym przez AF-S Nikkora 14–24 mm f/2,8G ED, ale nadal trzyma klasę. Trzeba pamiętać, że chociaż ma już kilkanaście lat, jest to obiektyw ery cyfrowej, ponieważ został zaprojektowany dla współpracy z Nikonem D1. Dopiero trzecie miejsce zajął główny bohater niniejszego testu, czyli AF-S Nikkor 16–35 mm f/4G ED VR. To bardzo dobry obiektyw.

Test potwierdza również to, że superszerokokątne obiektywy nie są najmocniejsza stroną Canona – Canon EF 17–40 mm f/4L USM to zaledwie dobra optyka, ale obecna cena jest atrakcyjna, szczególnie zważywszy na to, że obiektyw jest co najmniej porównywalny jakościowo ze swoim jaśniejszym „bratem ze stajni”, czyli Canonem EF 16–35 mm f/2,8L II USM. Najsłabszy jest AF Zoom-Nikkor 18–35 mm f/3,5–4,5D IF-ED ale to najtańszy z testowanych obiektywów, i dla osób z ograniczonym budżetem i świadomych ograniczeń będzie to nadal atrakcyjna propozycja.

Jarosław Brzeziński
Obiektyw AF-S Zoom-Nikkor 16–35 mm f/4G ED VR dostarczyła firma Nikon Polska. Za wypożyczenie pozostałych obiektywów dziękujemy sklepowi internetowemu www.interfoto.eu

Test został opublikowany w Foto-Kurierze 6/2010 >>>

Aktualne ceny obiektywów można znaleźć tutaj