Od zewnątrz, ergonomia, estetyka i intuicyjność obsługi

Lekki, wykonany ze stopu magnezu, korpus Canona EOS R5 jest o ok. 11% mniejszy (patrz porównanie) i lżejszy (650 g) od 5D MIV (800 g). Od frontu, pod względem funkcjonalnym, oba aparaty nie różnią się zbytnio. Canon R5 jest niższy od lustrzanki i to wydaje się oczywiste, gdyż nie ma on wizjera optycznego, a elektroniczny (patrz dalej), który zajmuje mniej miejsca w korpusie.

Tylne części korpusu różnią się natomiast dość znacznie. Większość zmian wynika z tego, że w R5 zastosowano dotykowy ekran osadzony na przegubie, a w 5 DM IV był o na stałe wbudowany w korpus. To bardzo ważna zmiana z korzyścią dla R5. W R5 zmniejszono też tylne pokrętło wyboru funkcji, ale nie wpłynęło to negatywnie na komfort jego obsługi. Novum w R5 jest system przełączania tryby pracy RF z fotograficznego na filmowy. W 5D MIV realizowano to za pomocą przycisku obok wizjera, a tutaj odbywa się to za pomocą kombinacji przycisków MODE [1] i INFO [2], który w R5 zajął miejsce przycisku Q w 5D MIV. Jednak zdecydowanie najwięcej zmian dokonano w górnej części korpusu.

Zrezygnowano z koła wyboru funkcji będącego po lewej stronie w 5D MIV [3] oraz zmieniono i zmniejszono wyświetlacz informacyjny [4]. W R5 ma on kształt kwadratu o boku ok. 22 mm [5], a w 5DM IV jest to prostokąt o dłuższym boku mającym ok. 45 mm, czyli ponad 2 razy większy. Zmieniono kolor podświetlenia z pomarańczowego na „biały”. Z górnej część korpusu zniknęły też przyciski wybory balansu bieli, ISO, wyboru częstotliwości pracy oraz kompensacji ekspozycji. Teraz dostęp do nich wywoływany jest przyciskiem M-Fn w kombinacji z kołem wyboru umieszczonym wokół przycisku MODE [A].

Czy to dobre rozwiązanie?
Początkowo wydawało nam się, że to totalne nieporozumienie. Jednak po pewnym czasie obcowania z aparatem już nie byliśmy tego tak pewni. Oczywiście wszystko jest kwestią przyzwyczajenia i własnych preferencji. Częste zmiany ISO, WB czy korekty ekspozycji będą trudniejsze w nowym Canonie. Ledowy wyświetlacz funkcyjny w R5 ma zatem strukturę „warstwową”, która umożliwia wybór funkcji filmowych (przełączanie między fotografowaniem i filmowaniem) za pomocą przycisku INFO lub „ekspozycyjnych” za pomocą przycisku M-Fn [6].

Dzięki temu rozwiązaniu udało się przypisać jednemu z wolnych przycisków funkcję filmowania [B], co jest dobrym posunięciem biorąc pod uwagę fakt, że duża część zmian w aparacie powstała w trosce o dobro i wygodę filmujących i to tych przez wielkie „F”.